Αφού εξαντλήσαμε τα πάντα με την Αντιγόνη και τελικά δεν συμφωνήσαμε σε τίποτα, είπαμε να πιάσουμε το θέμα «μαλλιά». Βέβαια, όλα δείχνουν πως και σε αυτή την περίπτωση θα γίνουμε «μαλλιά κουβάρια». Εγώ είμαι ερωτευμένη με το μακρύ και ενίοτε ίσιο μαλλί, ενώ η Θεσσαλονικιά φίλη μου προτιμά το κοντό που, κατά τη γνώμη μου, ταιριάζει σε λίγα κεφάλια. Ας δώσω, όμως, πρώτα τον λόγο στην Αντιγόνη :-P
«Κόβε, καλέ, τι τα φοβάσαι;» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Ήρθε η ώρα, δηλαδή, να γίνουμε με τη Μαρία «μαλλιά κουβάρια» για… τρίχες! Μπουχαχαχαχα!
Η ατάκα του τίτλου μου είναι στην ουσία δική μου, απευθυνόμενη στην κομμώτριά μου. Ουκ ολίγες φορές την έχω επισκεφθεί, απηυδισμένη από το χρόνο και την ενέργεια που μου σπαταλούσε το styling όταν τα μαλλιά μου έφταναν λίγο κάτω από τον ώμο. Μάλιστα, μία φορά δε θα ξεχάσω που, ενώ με κούρευε και δημιουργούσε σιγά σιγά ένα super pixie haircut, οι άλλες πελάτισσες κοιτούσαν με τρόμο τις τούφες που έπεφταν στο πάτωμα… Πού να έκοβε τα δικά τους μαλλιά, δηλαδή!
Η αλήθεια είναι πως οι πιο πολλές γυναίκες φοβούνται να κόψουν κοντά τα μαλλιά τους. Έχουν σχεδόν αγκαλιάσει τη θεωρία πως το μακρύ μαλλί προσδίδει περισσότερη θηλυκότητα, τους αρέσει η δυνατότητα εναλλαγών στο hairstyle ανάλογα με την περίσταση και τη διάθεση. Και συμφωνώ με όλα αυτά. Άλλωστε κι εγώ είμαι στη φάση που προσπαθώ να μακρύνω περισσότερο από άλλες φορές τα μαλλιά μου. Μάλιστα νιώθω πολύ περήφανη με τον εαυτό μου που τα έφτασα τώρα σ’ ένα μέτριο μήκος και που έχω βρει έναν εύκολο τρόπο να τα φορμάρω.
Η αλήθεια είναι, όμως, πως τα κοντά χτενίσματα είναι κάπως παρεξηγημένα. Ειδικά τα pixie hairstyles οι περισσότερες τα αντιμετωπίζουν με κάποιο δέος. Ενώ μπορεί να τα βλέπουν σε κάποια αγαπημένη celebrity – έλα, Μαράκι, ομολόγησέ το, δε σου άρεσαν κάποια χτενίσματα της Rihanna όταν τα είχε «αγορέ»; -, οι ίδιες δεν πρόκειται να το τολμήσουν. Αν όμως δε ρωτήσουν την κομμώτριά τους – που υποτίθεται την εμπιστεύονται, σωστά; – πώς θα ξέρουν; Είναι σα να λες πως ένα φαγητό δε σου αρέσει χωρίς καν να το έχεις δοκιμάσει. Κι άντε, να δεχθώ πως το pixie είναι extreme. Αλλά ακόμη κι ένα όμορφο καρέ (bob, αν προτιμάτε!) λίγο κάτω από τα αυτιά…; Μα είναι γλυκύτατο!
Το ΠΟΛΥ καλό με ένα κοντό κούρεμα είναι πως μπορείς να το φορμάρεις εύκολα και γρήγορα. Και φυσικά μπορείς να κάνεις κι εναλλαγές. Δε θα σας ζαλίσω με το πώς, θα σας παραπέμψω απλά εδώ ! Εγώ η ίδια τα έλεγα κι αν δεν είχα δοκιμάσει έστω τον ένα τρόπο, δε θα υπήρχε λόγος να σας τα πω! Και ναι, σίγουρα, το μακρύ μαλλί μπορείς να το ισιώσεις, να το κάνεις κυματιστό ή με μπούκλες, να το κάνεις έναν όμορφο κότσο ή μια απλή αλογοουρά. Και φοβάσαι πως το κοντό θα σε περιορίσει κατά πολύ. Εκτός όμως από τρόπους για να φορμάρεις τα μαλλιά σου, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και – σχεδόν – ό,τι αξεσουάρ θέλεις! Θες να βάλεις τσιμπιδάκια; Κάν’το! Θες κορδέλα; 
Ελεύθερα! Εγώ βρήκα μάλιστα την περίοδο που τα είχα κοντά κάτι όμορφα «μπιρμπιλάκια» – κορίτσια, συγνώμη, δεν ξέρω πώς λέγονται, αναγκαστικά θα κάνω σαν τον Κωνσταντίνου που περιγράφει το προφιτερόλ! – που τύλιγες μικρές τούφες γύρω τους και φαίνονταν σα στρασάκια πάνω στα μαλλιά! Πολύ πλάκα είχαν! Α, κι επειδή το δοκίμασα… πώς σας φαίνεται η ιδέα του μαντιλιού α λα Carrey Mulligan στο «The Great Gatsby»; Τι λέτε; Το πέτυχα;
Βέβαια, η αλήθεια είναι πως αν κι όταν αποφασίζεις να το ξαναμακρύνεις, η διαδικασία είναι λίγο πιο δύσκολη. Βασικά χρονοβόρα είναι, αλλά δεν υπάρχει πάλι λόγος να ανησυχείτε! Μερίμνησα να σας «δασκαλέψω» και για αυτήν την περίπτωση !
Επιγραμματικά: όταν έρθει η ώρα να τα ξανακόψω, δεν πρόκειται να φοβηθώ καθόλου! Το ίδιο εύχομαι και δι’υμάς!
Ας μας πει τώρα η ξανθομαλλούσα γιατί δε θα αφήσει το ψαλίδι να πλησιάσει ούτε στα 50 μέτρα την κόμη της!
“Πάρε τα ψαλίδια από εδώ, γιατί θα τα χρησιμοποιήσω εναντίον σου…!” (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Εντάξει, ίσως είμαι λίγο υπερβολική, αλλά αν διανοηθεί η κομμώτρια να μου κόψει τα μαλλιά έστω και ένα χιλιοστό από αυτό που της έχω πει, με έχασε από πελάτισσα!
Πες το κόμπλεξ, πες το ιδιοτροπία, πες το ψυχολογικό πρόβλημα, αν τα μαλλιά μου δεν είναι τουλάχιστον μέχρι τη μέση της πλάτης με λούζει κρύος ιδρώτας. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή δεν θα μακρύνει ξανά το πανέμορφο, κατάξανθο και ραπουνζέλικο μαλλί μου –μη ζηλεύεις!- αλλά γιατί θεωρώ πως το μακρύ μαλλί είναι πιο θηλυκό. Όχι ότι δεν το λατρεύω, βέβαια. Το αγαπώ πολύ και το φροντίζω, όπως έκανα μικρή με τις κούκλες μου.
Θυμάμαι πριν… 15 χρόνια, οι γονείς μου με πήγαιναν στο κομμωτήριο και έλεγαν την χαρακτηριστική φράση: «Κοντά κόψε τα μαλλιά της. Καρέ!» Καρέ… Η λέξη που με κυνηγάει σαν φάντασμα από τον παιδικό σταθμό. Ίσως γι’ αυτό να μην θέλω να βλέπω αυτό το κούρεμα ούτε σε φωτογραφίες. Έχω κάψει όσες είμαι μικρούλα και έχω αυτό το απαίσιο μαλλί που σου γαργαλάει ενοχλητικά τον σβέρκο… :-P Μόνο το καλοκαίρι το απολάμβανα. Τώρα θέλω να βγαίνω από τη θάλασσα και να το τινάζω, βρέχοντας τη μισή παραλία.
Το μόνο που μπορεί να έκανα στο κεφάλι μου κάποια στιγμή στη ζωή μου –μιλάμε για τεράστια αλλαγή όμως- είναι το κούρεμα της Rihanna στο video clip της «please don’t stop the music». Ναι, 47.898 χρόνια πριν και ναι της ταίριαζε απόλυτα. Το αγορίστικο, μπουκλωτό, σαν να το έχει γλύψει αγελάδα κούρεμα της, δεν ήταν σε καμία περίπτωση γλυκούλι. Η μόνη γυναίκα που αγαπώ να βλέπω με μαλλί-καρφάκι είναι η Charlize Theron. Και αυτό γιατί τα κοντά και αγορέ μαλλιά είναι για ελάχιστα κεφάλια. Δεν μου αρέσει, δεν είναι κοριτσίστικο, δεν μπορείς να πειραματιστείς, δεν, δεν, δεν…
Το καλό –ή μάλλον το καλύτερο- με τα μακριά μαλλιά είναι ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Εκτός από καρφάκια. Αυτό είναι προνόμιο της Αντιγόνης. Τα δικά μου μαλλιά τα φτιάχνω… ίσια, μπούκλες, σπαστά, όλων των ειδών τα κοτσιδάκια και το καλοκαίρι τα πιάνω μια όμορφη αλογοουρά στο πλάι, που μου χαϊδεύει την ωμοπλάτη!
Όπως κατάλαβες φίλη μου, μπορεί τον αγώνα να τον κέρδισες επειδή εγώ δεν είχα μαλλί να πιάσω, εγώ όμως σίγουρα κέρδισα τις εντυπώσεις με το μακρύ και ατίθασο χτενισμοκούρεμά μου. Χα!
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
