Ναι, ΟΚ, πιθανώς πολλοί από εσάς που μας διαβάζετε σκέφτεστε «θέλω κι άλλο καλοκαίρι!». Εν μέρει δε σας αδικώ… Είναι όμορφο το καλοκαιράκι, η ξεγνοιασιά με την οποία είναι συνυφασμένο, η χαλάρωση στη θάλασσα κι όλα τα συναφή. Ας αντιμετωπίσουμε όλοι, όμως, τη «σκληρή» αλήθεια: είμαστε περίπου στα μισά του Σεπτέμβρη, άρα εκ των πραγμάτων οι εξορμήσεις στην ακροθαλασσιά μειώνονται δραστικά. Γιατί, όμως, βλέπουμε με τόσο μισό μάτι το φθινόπωρο; Δεν είναι δα και χειμώνας να νιώθουμε πως μπήκαμε στην κατάψυξη! Είναι μία όμορφη μετάβαση για το χειμώνα. Το Μαράκι μας, από την άλλη, αν μπορούσε το καλοκαίρι να κρατάει 365 μέρες το χρόνο, όχι απλά «μπααααα, δε θα πάρω» δε θα έλεγε, αλλά μάλλον θα έκανε τούμπες όπου στεκόταν και βρισκόταν. Εμένα πάλι, το φθινόπωρο πολύ ΜΕ αρέσει! Αλλά ας αφήσουμε τη μικρή μας να μας πει γιατί θα έκανε τούμπες στην ανωτέρω περίπτωση!
«Καλοκαιρινές διακοπές, του ρου ρου ρου, για πάντααααα…» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Καταρχήν, μη μου θυμίζεις ότι είμαστε στα μέσα του Σεπτέμβρη γιατί ήδη βγάζω καπνούς από τα αυτιά! Κατά δεύτερον, υπάρχει άνθρωπος που δεν συμπαθεί –έστω – το καλοκαίρι; Μέχρι και οι Εσκιμώοι θέλουν να πλατσουρίσουν στα γαλάζια νερά, με τον ήλιο να τους καίει. Τώρα εσύ γιατί προτιμάς το φθινόπωρο, την πιο απροσάρμοστη εποχή, είναι άλλο θέμα.
Πριν αρχίσω να μιλώ για το καλοκαιράκι και το πόσο το αγαπώ, θα πω γιατί δεν συμπαθώ ιδιαίτερα το φθινόπωρο. Αρχικά, δεν ξέρεις τι να φορέσεις. Χθες το βράδυ είχα βγει έξω με σορτσάκι, σανδάλια και φούτερ. Τι να σου πω λέω τώρα… Μία ομορφιά ήμουν. Μετά σου ρίχνει και μία βροχή, για να σου σπάσει και λίγο τα νεύρα. Άντε να φύγεις με την σαγιονάρα μέσα στην βροχή και εκεί να δεις τι τούμπες θα κάνω, Αντιγονάκι. Άσε που το Σεπτέμβρη ξεκινούν τα πάντα. Δουλειές, σχολεία, σχολές… Ποιος χαίρεται γι’ αυτό; Με έπιασε ήδη κατάθλιψη…!
«Το καλοκαιράκι… στην ακρογιαλιά…» Η καλύτερη εποχή! Λιγότερες υποχρεώσεις – δεν σου λέω ότι κάθεσαι εντελώς – , παραλίες, ξεκούραση, χαλάρωση κάτω από τον ήλιο και διασκέδαση. Τα περισσότερα από αυτά δεν μπορείς να τα απολαύσεις στο έπακρον ούτε το φθινόπωρο, αλλά ούτε και καμία άλλη εποχή εκτός από το καλοκαίρι. Και ναι, θα θίξω πάλι το θέμα του ντυσίματος. Η κακοκαιρία σε αναγκάζει να ντυθείς σαν κρεμμύδι και δεν μπορείς να κινηθείς άνετα – εγώ προσωπικά νιώθω εκνευρισμό όταν φοράω πολλά ρούχα, ενώ το καλοκαίρι, μπλουζάκι, σορτσάκι και έφυγες και καφέ.
Δίπλα στο καλοκαίρι, ποια λέξη ταιριάζει απόλυτα; Διακοπές! Εντάξει, και τον χειμώνα μπορεί να έχεις μερικές μέρες άδεια, αλλά δεν συγκρίνεται. Αλήθεια τώρα, όλοι γνωρίζουμε ότι το καλοκαίρι είναι η πιο χαλαρή εποχή. Εσένα πως σε τραβάει το φθινόπωρο; Μήπως είσαι άρρωστη; Μιας και ανέφερα την ασθένεια, το φθινόπωρο και η άνοιξη είναι οι χειρότερες εποχές για να κολλήσεις κάποιο κρύωμα, τουλάχιστον. Τι να κάνεις και εσύ, όταν όλοι κυκλοφορούν στον δρόμο με χαρτομάντιλα; Όλο και από κάποιον θα κολλήσεις. Το καλοκαίρι, βέβαια όλα αυτά μειώνονται κατά πολύ.
Οι μήνες του καλοκαιριού σε βρίσκουν πιο ευδιάθετη, αφού και μέσα στο σπίτι σου να καθίσεις, ο ήλιος θα μπαίνει από το παράθυρο σου και θα σου φτιάχνει την μέρα. Οι ρυθμοί είναι πιο αργοί, εσύ δεν είσαι πια στην τσίτα και έχεις χρόνο να κάνεις πολύ περισσότερα πράγματα από ότι τους υπόλοιπους μήνες. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα από ανθρώπους που χαμογελούν και διασκεδάζουν και δείχνουν να μην έχουν πρόβλημα με την ζέστη, αφού τα air-condition είναι ανοιχτά όλη μέρα, σε αντίθεση με τα καλοριφέρ που δεν «ψήνονται» να ανάψουν όταν έχει κρύο (έχουν «φάει» βροχή οι καπνιστές…)
Ναι, το καλοκαίρι κάνεις και πολλές γνωριμίες, που δεν είχες την ευκαιρία να κάνεις στην διάρκεια του υπόλοιπου χρόνου. Πολλές από αυτές μένουν, άλλες όχι. Never mind. Δεν μας ενοχλεί καθόλου, αφού η εποχή μου δεν σε αφήνει ποτέ να ρουτινιάσεις. Έχεις ευκαιρίες να κάνεις καινούρια πράγματα, αφού ο χρόνος σου δεν είναι περιορισμένος και η θάλασσα σου προσφέρεται απλόχερα, όπως και ο ήλιος. Θέλεις κάτι άλλο;
Πες μας τώρα, βρε Αντιγόνη, γιατί προτιμάς το φθινόπωρο που ξεκινούν πολλά πράγματα που δεν θες; Δεν σε πιάνει μία στεναχώρια;
«The autumn leaves of red and gold…» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Εδώ κοίτα… Καλέ συ! Τι μένος είναι αυτό;
Δε λέω, ωραίο το καλοκαιράκι, απολαυστική η χαλάρωση με την οποία το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο.
Υπάρχουν όμως λόγοι που το φθινόπωρο με «τραβάει», ίσως και κομματάκι περισσότερο από το καλοκαίρι. Κατ’ αρχήν… ε, όχι, δε ντυνόμαστε σαν το κρεμμύδι το φθινόπωρο. Δε χρειάζεται να βάλεις και δύο φανέλες, τρία πουλόβερ, κασκόλ, αντιανεμικό μπουφάν και δύο ζευγάρια γάντια. Το μόνο που κάνεις είναι να παίζεις με κομμάτια των δύο σαιζόν. Άντε, για σορτσάκι ομολογώ ο καιρός δεν είναι, αλλά μία βερμουδίτσα, ένα απλό μπλουζάκι και μία λεπτή κι ιδιαίτερη ζακετούλα με τα Star-άκια σου; Σου έκανα απλούστατο συνδυασμό για «καφέ/ποτό και φύγαμε»!
Επίσης να σου κάνω μία «παρατήρηση»: μιλάω για φθινόπωρο κι όχι χειμώνα. Ποιος είπε πως εκεί μεταξύ Σεπτεμβρίου κι Οκτωβρίου δε μπορείς να πάρεις μερικές μέρες άδεια και να κάνεις διακοπές τέσσερις μερούλες έστω σ’ έναν όμορφο ορεινό – ή κι όχι – προορισμό; Έχεις πάει σε ξενώνα στην Αριδαία, ας πούμε και να κάνεις μία επίσκεψη ακόμη και στα λουτρά του Πόζαρ; Ένα θα σου πω: χάνεις! Κι αν μάλιστα πας με το αμόρε και σε περίοδο που ένα τζάκι το ανάβεις στο δωμάτιο, ο ρομαντισμός παίρνει τα πάνω του! Έλα, ξέρω, χτύπησα ευαίσθητη «φλέβα» και τώρα χαμογελάς γιατί ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ η εικόνα! Παραδέξου το!
Αυτό που μου αρέσει στο φθινόπωρο είναι τα μικρά καφέ στην πόλη που σου θυμίζουν κάτι από «Home Sweet Home»! Μπορείς να πάρεις την παρέα σου – ή αν θέλεις ηρεμία αλλά δε θέλεις να μείνεις σπίτι, ένα καλό βιβλίο – και να τρυπώσετε κυριολεκτικά εκεί μέσα και να απολαύσετε ζεστό καφέ, τσάι, σοκολάτα – η επιλογή δική σας! – , με την κούπα να ζεσταίνει γλυκά τα χέρια σου, και φυσικά παραδίπλα να έχεις και γλυκές αμαρτίες, όπως cakes, cookies ή ό,τι παρέχει το κατάστημα! Πολύ cozy καταστάσεις και ΜΕ αρέσουν!
Το κυριότερο, όμως, είναι πως το φθινόπωρο διακατέχεται από μία απίστευτα ελκυστική αύρα μυστηρίου. Δεν ξέρω τι «φταίει» γι’ αυτό. Τα ολιγόλεπτα πρωτοβρόχια του Σεπτέμβρη; Το όμορφο καφεκόκκινο χρώμα που παίρνουν τα φύλλα που πέφτουν από τα δέντρα. Γενικότερα η όλη ατμόσφαιρα σε κεντρίζει. Νιώθεις λίγο σα να ξεκινάει και μία περιπέτεια. Κι άμα έχει και λίγη συννεφιά…; Πρόσεξε, συννεφιά, όχι μούχλα! Αυτό το mood φτάνει στο ζενίθ του, κάνοντάς σε να νιώθεις πως και μόνο περπατώντας ανάμεσα στα «leaves of red and gold» που προανέφερα σαν πρωταγωνίστρια βιβλίου μυστηρίου….! Απόλαυση! Απλά σκέψου το!
Είπαμε, δε λέω, όμορφο το καλοκαίρι, αλλά…. Σαν το φθινόπωρο δεν έχει! (Ναι, όπως με την Χαλκιδική….)
Εσείς, φίλες και φίλοι του The K-Magazine… ποια εποχή προτιμάτε;
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Πειρσσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
