Ο στενός συνεργάτης του Peter Brook, Bruce Myers , σκηνοθετεί το δράμα του γάλλου συγγραφέα Ζαν Ζενέ , στη σκηνή “Κατίνα Παξινού” του Εθνικού Θεάτρου. Στην παράσταση παίζουν η Μαρία Κίτσου ( Κρίμα που είναι πόρνη) , η Ραφίκα Σαουίς (Miss Violence), και η Λένα Παπαληγούρα (Κατερίνα).
Τα σκηνικά της παράστασης , τα επιμελήθηκε η Άση Δημητρολοπούλου και θυμίζουν πραγματικά ναό, αφού στους τοίχους υπάρχουν εικόνες βγαλμένες από εκκλησία δίνοντας μια αντίθεση ανάμεσα στις έννοιες της αγιότητας και του εγκλήματος. Το χρώμα που επικρατεί στο σκηνικό είναι το χρυσό τονίζοντας τον πλούτο που επικρατεί μέσα στο σπίτι και λουλούδια τα οποία αποτελούν κυρίως συντροφιά για τις δούλες. Τα κοστούμια της παράστασης τα είχε αναλάβει η Ντένη Βαχλιώτη και τολμώ να πω πως απέδιδαν πλήρως την εποχή στην οποία διαδραματιζόταν η ιστορία.
Υπόθεση:
Προσπαθώντας να αποδράσουν από την καταπίεση που αισθάνονται στο σπίτι της Κυρίας τους, δύο υπηρέτριες, οι αδερφές Κλαιρ και Σολάνζ, παίζουν καθημερινά ένα παιχνίδι αλλαγής ταυτότητας: η Κλαιρ υποδύεται την Κυρία τους και η Σολάνζ παριστάνει την Κλαιρ. Αυτή τη φορά, το τελετουργικό αυτό παιχνίδι γίνεται ακόμη πιο ερεθιστικό, καθώς οι δύο αδελφές πιστεύουν πως ήρθε η ώρα να απαλλαγούν από το ζυγό της Κυρίας τους, αφού, μετά από ψεύτικες καταγγελίες τους, ο σύζυγος της Κυρίας είναι στη φυλακή και εκείνη μένει ανυπεράσπιστη. Έτσι, αποφασίζουν να τη δηλητηριάσουν. Όμως οι προσδοκίες τους διαψεύδονται. Μαθαίνουν πως ο Κύριος έχει αφεθεί ελεύθερος και, καθώς βρίσκονται σε πανικό, αποκαλύπτουν άθελά τους το νέο στην Κυρία, που φεύγει για να τον συναντήσει. Οι δύο κοπέλες μένουν μόνες τους και επιστρέφουν ξανά στο παιχνίδι τους. Μόνο που αυτή τη φορά το τέλος θα είναι επώδυνο.
Σχετικά με το έργο
Ο Γάλλος συγγραφέας θέλοντας να αποτυπώσει την ταξική διαμάχη που υπήρχε την περίοδο του ’30 στην Γαλλία, μέσα από την εκδίκηση των δύο κοριτσιών της εργατικής τάξης εναντίον των αφεντικών τους, δίχασε κατά πολύ τις απόψεις του λαού της Γαλλίας .Το έργο λοιπόν αυτό βασίστηκε στην αληθινή ιστορία ενός εγκλήματος που διεπράχθηκε στην Γαλλία , στην παράξενη περίπτωση των αδερφών Christine και Lea Papin που είναι ξεχωριστή όχι μόνο για τη συγκλονιστική βία της αλλά επειδή και οι δράστες και τα θύματα ήταν γυναίκες. Οι δούλες του Ζενέ είναι γυναίκες ψεύτικες. Ο συγγραφέας μας παρουσιάζει τον ορισμό της θηλυκότητας χωρίς την γυναίκα. Σε σχέση με τις δύο υπηρέτριες , η Κυρία αντιπροσωπεύει την αμείλικτη αδιαφορία. Όχι ότι τις περιφρονεί ή της κακομεταχειρίζεται. Σκέφτεται τις δούλες της , τους δίνει τα παλιά της φορέματα , τις αγαπά αλλά μ’έναν τρόπο ψυχρό. Κάθεμία από τις υπηρέτριες , παίζει με τη σειρά της τον ρόλο της Κυρίας. Όταν σηκώνεται η αυλαία , η Κλαίρη είναι καθισμένη στην τουαλέτα της Κυρίας της και προσπαθεί να μιμηθεί τις χειρονομίες της , να μιλήσει τη δική της γλώσσα. Η Κλαίρη και η Σολάνζ δεν παίζουν καν την κωμωδία του φόνου – προσποιούνται ότι την παίζουν. Κατά βάθος και οι δυό τους ικανοποιούνται πλήρως από αυτό το φαινομενικό έγκλημα. Όμως μ’ένα συμπληρωματικό ψέμα , απογοητεύονται που δεν κατάφεραν ή δεν είχαν την δύναμη να φτάσουν ως το τέλος.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης
Σκηνοθεσία: Μπρους Μάγιερς
Δραματουργική συνεργασία – Βοηθός σκηνοθέτης: Αλέξανδρος Βαμβούκος
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Φωτισμοί: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Μουσική: Coti K.
Επιμέλεια κίνησης: Φοίβος Παπαδόπουλος
Φωτογραφίες παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
Διανομή:
Κλαίρη: Μαρία Κίτσου
Σολάνζ: Ραφίκα Σαουίς
Κυρία: Λένα Παπαληγούρα
Εθνικό Θέατρο Μικρό Rex – Σκηνή «Κατίνα Παξινού»
Πανεπιστημίου 48,Κέντρο
Τηλ : 2103301881
Παραστάσεις : Mέχρι : 21/5/2015
Πληροφορίες : Απόγ.: 4, 18, 24/4, 2, 6, 16, 20/5, 6 μ.μ. 8, 22/3, 3, 5, 19/4, 3, 17/5, 7 μ.μ. Βραδ.: 4, 17, 18, 22, 23/4, 2, 6, 7, 15, 16, 20, 21/5, 9 μ.μ. Μεσαν.:
Τιμη :€ 15, 10. Τετ. απογ. και Πέμ. € 13.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ
