Όσοι άνδρες κι αν περάσουν από τη ζωή μου, όλοι θα περάσουν από συγκριτικές εξετάσεις. Γιατί ο μπαμπάς είναι ο πρώτος και ο πιο σημαντικός άνδρας που θα αγαπήσει κάθε κορίτσι και ίσως τελικά ο μόνος που παραμένει σταθερός στη ζωή της.
Ημέρα του Πατέρα, κι είναι ευκαιρία να τιμήσουμε αυτούς τους “ήρωες” της ζωής μας που μας λατρεύουν, μας στηρίζουν και μας υποστηρίζουν, μας αντέχουν και μας ανέχονται και πάνω από όλα μας δίνουν το σωστό πρότυπο του μπαμπά.
Γιατί μπαμπάδες πολλοί γίνονται -και πολύ εύκολα- αλλά ποιοί είναι τελικά καλοί; Μετρημένοι στα δάχτυλα…
Έναν γονιό δεν τον κρίνεις (μόνο) από τον τρόπο που φέρεται στον σύντροφό του (γιατί όλοι κάνουν λάθη) αλλά ΚΥΡΙΩΣ από το πώς φέρεται στο παιδί του. Σε ποια σειρά προτεραιότητας το βάζει όχι μόνο τα σαββατοκύριακα, που είναι πιο εύκολο (θεωρητικά), αλλά στην καθημερινότητά του.
Ο πατέρας μου επί 12 χρόνια που πηγαίναμε σχολείο σηκωνόταν πριν από εμάς, μας έφτιαχνε πρωινό, ετοίμαζε το δεκατιανό για να έχουμε κάτι να φάμε κατά τη διάρκεια της ημέρας και μας πήγαινε στο σχολικό. Αν μπορούσε θα το έκανε ακόμα και και σήμερα. Όταν η μητέρα μας έπρεπε να λείψει στις 4 γωνιές της Ευρώπης, λόγω δουλειάς, ο μπαμπάς ήταν εκεί… παρών για να μην αισθανθούμε ότι μας λείπει κάτι, οτιδήποτε! Αυτός μου αγόρασε τα απαραίτητα όταν αδιαθέτησα πρώτη φορά, με αυτόν μοιράστηκα πολλές σκέψεις όταν χρειαζόμουν μία ανδρική γνώμη, έκανε τα στραβά μάτια πολλές φορές σε καταστάσεις που διαφωνούσε, προσπάθησε δεκάδες φορές να μας τα βρει όταν μαλώναμε με την μαμά.
Και τώρα… έχει γίνει ένας υπέροχος, φανταστικός Παππούς… τον βλέπω με τον γιο μου (που μεγαλώνει μακριά από τον πατέρα του) πώς στα 77 του χρόνια κυλιέται μαζί του στα πατώματα και κάνει σαν μικρό παιδί με την μικρή του εγγονή όταν έρχεται και τον αγκαλιάζει. Τον βλέπω να “παίρνει χρόνια” στο κάθε “σ αγαπώ” και να παίρνει δύναμη για να μας στηρίζει και να μην μας λείψει τίποτα.
“Μην ανησυχείς, εμείς είμαστε εδώ”, το έχουμε ακούσει και το έχουμε νιώσει απίστευτα πολλές φορές…
Και βλέπω γύρω μου μπαμπάδες (χωρισμένους και μη) που μπορούν να συγκριθούν επάξια με τον δικό μου. Είναι αυτοί που τελειώνουν τη δουλειά τους και θα τρέξουν με τα παιδιά τους σε όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες και είναι παρόντες σε όλα τα πάρτυ κάνοντας τους καραγκιόζηδες για να μην χάσουν στιγμή χαράς μαζί τους και για να βοηθήσουν όσο μπορούν τις συντρόφους τους. Αυτοί είναι οι συνειδητοποιημένοι μπαμπάδες και είναι δικοί μου “ήρωες” που τους θαυμάζω.
Και είναι και οι ” άλλοι”… που παρεπιπτόντως έγιναν πατεράδες. Φυσικά και ήθελαν να αποκτήσουν απογόνους (πώς θα συνεχιστεί άλλωστε το ένδοξο DNA), άλλωστε είναι ένας τρόπος για να αποδείξουν τον “ανδρισμό” τους και να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους σε αυτό τον κόσμο. Μόνο που στην πορεία, επειδή έχουν δουλειά και άλλες προτεραιότητες, όλο το “βάρος” της ανατροφής και μεγαλώματος των παιδιών “πέφτει” στη μητέρα. Ειδικά στην Ελλάδα δεν ξέρω πολλούς μπαμπάδες που να άλλαξε η καθημερινότητα τους ιδιαίτερα επειδή απέκτησαν παιδί. Δεν έλειψαν ούτε μια μέρα (ώρα) από τη δουλειά τους επειδή το παιδί γεννήθηκε, αρρώστησε, πήγε στο γιατρό, έχει επιδείξεις στο σχολείο, παίρνει βαθμούς ή οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό. (Αλλά δεν θα αναφερθώ περισσότερο σε αυτούς, γιατί -κατά τη γνώμη μου- δεν γιορτάζουν την “Ημέρα του Πατέρα” κι ας μην χαλάσουμε τη διάθεσή μας)
Θα κλείσω με ένα μεγάλο “Ευχαριστώ” στον “ήρωα” του σπιτιού μας, που μαζί με την μαμά, μας στηρίζουν και μας δίνουν τα σωστά πρότυπα για το πως να γινόμαστε καλοί γονείς.
#HappyFathersDay και να χαιρόμαστε τους μπαμπάδες μας (αυτούς που είναι εδώ και αυτούς που μας προσέχουν από ψηλά)
Να χαμογελάτε…κάνει καλό στην υγεία και είναι μεταδοτικό!!!!
Κατερίνα Μαντά
Περιμένουμε τις δικές σας ιστορίες….Εμείς το μόνο που θέλουμε από εσάς είναι να μιλάτε για εμάς….
Να μπαίνει κόσμος να μας διαβάζει και να μας στέλνει ιδέες για νέες έρευνες και ιστορίες!
Πείτε μας ποιόν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα, ποιες συνταγές θέλετε να μάθετε, ποια μυστικά ομορφιάς
θέλετε να σας αποκαλύψουμε, για ποια δίαιτα χρειάζεστε πληροφορίες και ποιόν τομέα της ψυχολογίας θέλετε να αναλύσουμε!
Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για το δικό σας site!
Υ.Γ1. Μπορείτε να μας γράφετε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας, αλλά και τις δικές σας ιστορίες στο προσωπικό μου mail katerina_manta@hotmail.com
Επίσης μπορείτε να μας ακολουθείτε στους λογαριασμούς μας στα social media:
twitter : @k-maggr,
instagram ως @thekmagazine
facebook: k-mag.gr στο http://www.facebook.com/kmaggr
