Είμαι ο μεγαλύτερος εγγονός της οικογένειας και συνεπώς ο πιο καλο/κακομαθημένος. Όταν η γιαγιά μου μαγείρευε κάποιο φαγητό που δεν ήταν του γούστου μου και δεν ήθελα ούτε καν να το δοκιμάσω, εκείνη μου ετοίμαζε πατάτες με αβγά τηγανιτά. Ήταν το αγαπημένο μου. Είχα την τύχη ο παππούς και η γιαγιά να ζουν σε μονοκατοικία στην περιοχή Αμφιθέα στο Παλαιό Φάληρο. Εκεί στο πίσω μέρος της αυλής είχαμε ένα κοτέτσι και κάθε μέρα μαζεύαμε τα δικά μας αβγά…
Το αβγό είναι ίσως η τελειότερη τροφή που μας παρέχει η φύση.
Είναι προικισμένο με βιταμίνες Β2-Β12, απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό μεταλλικά στοιχεία (σίδηρο, φώσφορο ) και ιχνοστοιχεία.
Από πολύ παλιά ήταν σύμβολο γονιμότητας και δημιουργίας της νέας ζωής. Οι άνθρωποι ακόμα και σήμερα καταναλώνουν αβγά όχι μόνο από κότες αλλά και από πάπιες, χήνες, ορτύκια, γαλοπούλες, στρουθοκαμήλους…
Σε κινεζικά και αιγυπτιακά συγγράμματα γίνεται λόγος πως οι κότες έδιναν τα αβγά τους στον άνθρωπο από το 1400 π.Χ. Στην Αρχαιότητα οι Ρωμαίοι προτιμούσαν τα αβγά φασιανού και μπλε παγωνιού! Οι αρχαίοι Πέρσες και Κέλτες γιόρταζαν την εαρινή ισημερία δωρίζοντας κόκκινα αβγά, τα οποία μοίραζαν κατά τη διάρκεια του γεύματος και στη συνέχεια έσπαγαν προσεκτικά το κέλυφος σαν να κατέστρεφαν έτσι τις ημέρες της κακοκαιρίας. Έτσι έδιωχναν τον χειμώνα και υποδέχονταν την άνοιξη. Οι αρχαίοι Έλληνες ανέτρεφαν πάπιες, χήνες, ορτύκια και κότες για την παραγωγή των αυγών τους. Η δημοτικότητα του αυγού έφτασε στα ύψη στην αυλή του Τσάρου της Ρωσίας. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα ο κοσμηματοπώλης της αυλής Carl Faberge σχεδίασε μοναδικά αυγά από χρυσό, πορσελάνη και κρύσταλλο.
Κοντά στον 19ο αιώνα γίνεται γνωστή στην Ευρώπη η τεχνική του «τεχνητού κλωσσήματος» και τότε φτάνουν στην Ευρώπη από την Ασία κότες που διακρίνονταν περισσότερο για την παραγωγικότητα τους σε αβγά παρά για το κρέας τους.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί παραγωγοί επιστρέφουν στις κλασσικές μεθόδους, όπου οι κότες βόσκουν ελεύθερα σε ανοιχτό χώρο και τρέφονται σωστά.
Στην Ελλάδα τα πιο γνωστά χρωματιστά αυγά είναι τα κόκκινα του Πάσχα που βάφονται από τους πιστούς τη Μ. Πέμπτη, τα οποία σπάζονται την ανάσταση του Μ. Σαββάτου αναπαριστώντας το τέλος του σκότους στον Πανάγιο Τάφο και την απελευθέρωση της Ζωής και της Ελπίδας.
Το έθιμο να τρώμε αβγά το Πάσχα, μετά από εβδομάδες αποχής λόγω νηστείας, έχει τις ρίζες του στα χρόνια που ο βιολογικός κύκλος των πουλερικών δεν είχε ακόμη βιαστεί για να ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες .
Το χρώμα που έχει το κέλυφος του αυγού σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με τη νοστιμιά του. Το τσόφλι είναι μια τέλεια κονσέρβα και θεωρητικά τα αβγά, τουλάχιστον αυτά από κότες ελευθέρας βοσκής, διατηρούνται για πολύ καιρό, αφού η επιφάνεια τους περιβάλλεται εξωτερικά από ένα σύνολο φυσικών αντιβιοτικών που εμποδίζουν τα βακτήρια να διαπεράσουν το πορώδες κέλυφος.
Το αβγό είναι η δεύτερη παιδική τροφή μετά το γάλα
Είναι άπειρες οι συνταγές που βασίζονται στα αυγά: ομελέτες, κέικ, σουφλέ, κρέμες, μαγιονέζα, αυγολέμονο.
Το αβγό είναι η τροφή των χιλίων εκδοχών- βράζεται, τηγανίζεται, ψήνεται, χτυπιέται, φουσκώνει, γυαλίζει…
Κάτω από το κέλυφος του αυγού βρίσκεται το ασπράδι, το οποίο έχει τεράστια διατροφική αξία και την εξαιρετική ιδιότητα να μετατρέπεται σε αφρό καθώς χτυπιέται φυλακίζοντας αέρα στα μόρια της πρωτεΐνης.
Ο κρόκος είναι ένα μείγμα πρωτεϊνών και λίπους και το τμήμα από το οποίο θα ξεκινήσει να δημιουργείται το έμβρυο, αν το αυγό γονιμοποιηθεί. Το νόστιμο κροκάδι είναι το τμήμα του αβγού που μας βοηθάει να φτιάχνουμε κρέμες και σάλτσες αφού έχει την ικανότητα να γίνεται ένα σώμα με τις λιπαρές και γαλακτοκομικές ουσίες. Επίσης γίνεται η αιτία για να ροδοκοκκινίσουν πίτες και τσουρέκια κάθε λογιών.
Παλιότερα ο κρόκος ήταν απαγορευμένος λόγω της «υψηλής» χοληστερίνης αλλά τελευταίες μελέτες έδειξαν ότι επιτρέπεται η κατανάλωση 2-3 από υγιείς ενήλικες.
Δεν υπάρχει- κατά τη γνώμη μου- νοστιμότερη εκδοχή από τα αβγά μάτια τηγανισμένα σε εξαιρετικό ελαιόλαδο, αρτυμένα με χοντρό αλάτι, λίγο φρέσκο πιπέρι, μία σταγόνα λεμόνι και δίπλα σε όλα αυτά μια φέτα φρεσκοζυμωμένου ψωμιού…
Επίσης αν είστε απ τους τυχερούς που διαθέτετε τζάκι δοκιμάστε να βάλετε στη χόβολη μερικά αβγά, γυρίστε τα καναδυό φορές και μετά γευτείτε μία σπάνια εκδοχή ψητού αβγού που έχει αποκτήσει μια ελαφριά καπνιστή νότα. Απλά βάλτε του λίγο αλάτι και συνοδέψτε το με μπαστουνάκια φρυγανισμένου ψωμιού.
Μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα φρέσκο αβγό από ένα πολυκαιρισμένο αν βάλουμε σε ένα μπολ νερό και το βυθίσουμε μέσα του. Αν κάποιο παραμείνει στον πάτο είναι φρεσκότατο, αν ανασηκώνεται ακόμα τρώγεται, αλλά αν επιπλέει καλύτερα επιλέξτε να φάτε κάτι άλλο…
