Μετά τα κινητά, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και το internet γενικά λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να φανταστούν τη ζωή χωρίς Facebook. Εκείνες οι μέρες που οι φωτογραφίες περιορίζονταν στα σημαντικά γεγονότα της ζωής και η ιδιωτικότητα είχε άλλη μορφή έχουν περάσει πια ανεπιστρεπτί. Δεν είναι όμως η χρήση της κοινωνικής δικτύωσης που μας έχει αλλάξει απλώς τη ζωή αλλά η διάβρωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η τόσο γρήγορη μεταβολή της προσωπικότητας των νέων που μας σοκάρει περισσότερο.
Οι έρευνες ακόμη σχετικά λίγες αλλά τα πρώτα σημάδια της αλλαγής της ψυχολογικής κατάστασης και λειτουργίας των ανθρώπων είναι ήδη εμφανή. Φαίνεται λοιπόν πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η πιο γρήγορη και βάσιμη απόδειξη του ανθρώπινου ναρκισσισμού αλλά και της ανάγκης των γύρω μας να κερδίσουν την αποδοχή, να δημιουργήσουν εντυπώσεις, να κλέψουν την παράσταση.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες “συνομωσιολογιακού” τύπου αλλά ακόμη και αν αυτός ήταν ο πρώτος στόχος αυτών των μέσων, το πείραμα έχει πετύχει απόλυτα.
Είναι προφανές πλέον πως οι άνθρωποι έχουν υπέρμετρη βάση ναρκισσισμού καθώς όπως αποδεικνύουν οι πρώτες σχετικές έρευνες οι φανατικοί χρήστες του Facebook εμφανίζονται ως άτομα με υψηλά επίπεδα ωραιοπάθειας και επιθυμίας κοινωνικής προβολής
. Σε βαθμό μάλιστα που καταπατούν κάθε έννοια του προσωπικού και ιδιωτικού, ίσως έχοντας την ευκαιρία να ζήσουν για πολλές στιγμές τη ζωή των διασήμων με έναν τρόπο διαστροφικό που ξεφεύγει πέρα από κάθε λογική.
Ακόμη, άλλες έρευνες τονίζουν πως η καθημερινή και αδιάλειπτη ενασχόληση με το συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης συνδέεται με αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης τα οποία σαν άλλος ανελκυστήρας μειώνονται όσο αυξάνεται η διαδικτυακή αποδοχή των εικονικών φίλων και αυξάνονται όταν η δραστηριότητα των υπολοίπων σε σχέση με τους ίδιους είναι αναποτελεσματική.
Εγώ θα πρόσθετα πως ο αρχικός σκοπός της άμεσης δικτύωσης και επικοινωνίας έχει χαθεί και μάλιστα διαστρεβλωθεί με την δημιουργία ενός προφίλ που λίγο μοιάζει με την πραγματική εικόνα των ανθρώπων. Έτσι νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι έτοιμοι να παραδώσουν στην βορά της ανθρώπινης περιέργειας κάθε έκφανση της προσωπικής τους ζωής και εξέλιξης χωρίς κάποιο όφελος, αποτελώντας οι ίδιοι έναν αρρωστημένο παπαράτσι του εαυτού τους, έναν αδυσώπητο ατζέντη που φτιάχνει μία πλαστή εικόνα, έναν σταρ που όσο και αν εκτεθεί όσα και αν δείξει πάντα θα πληρώνει ακριβά να βγει μία φωτογραφία στο πολυπόθητο κόκκινο χαλί υποβαθμισμένων μαγαζιών που θέλουν να δώσουν την ψευδαίσθηση της αστερόσκονης των σταρ του σινεμά…
