Υπάρχουν κάποιες κατηγορίες ανθρώπων που όσο και αν θες να τους δώσεις μία ευκαιρία, πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν, εκείνοι συνεχίζουν να σε απογοητεύουν. Εσύ λες ότι κάθε φορά ότι αυτή είναι η τελευταία, αλλά μάταια πάντα ελπίζεις και συνεχίζεις να δίνεις και άλλες. Ενώ εκείνοι δεν εννοούν να λάβουν το μήνυμα της καλής σου καρδιάς , που απλά προσπαθεί και εύχεται για το καλύτερο. Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή πρέπει να το πάρεις απόφαση και όσο και αν νοιάζεσαι κάποιους ανθρώπους πρέπει να καταλάβεις και να αποδεχτείς το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει!
Έχω όμως το κακό να θέλω να πιστεύω ότι όλοι μπορούν να αλλάξουν, ότι κάθε κακή μας συνήθεια μπορεί να σταματήσει να υπάρχει ή να διορθωθεί. Για παράδειγμα μπορούμε να σταματήσουμε να είμαστε ασυνεπείς, μπορούμε να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν 10χρόνα που δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν μία αμήχανη κατάσταση . Είναι άδικο απλά να συμπεριφέρεσαι αδιάφορα σαν να μην συμβαίνει τίποτα ή να αφήνεις τους άλλους στο σκοτάδι… είναι τουλάχιστον αγενές.
Το ίδιο αγενές είναι να συμπεριφέρεσαι σαν ανάγωγο παιδί που νομίζει ότι όλα του ανήκουν με την βεβαιότητα ότι οι άλλοι πάντα θα τον συγχωρούν και θα είναι εκεί να τον ανέχονται. Κανείς δεν θα είναι εκεί για πάντα, και καμία συμπεριφορά δεν είναι ανεκτή επ’ αόριστον, ακόμα και ο καλύτερος άνθρωπος θα φτάσει στα όρια του. Το να μπαίνεις στον κόπο και να ξεκαθαρίζεις τα πράγματα και τις σχέσεις σου, με τους άλλους, είναι από τα βασικά στοιχεία που σε κάνουν ενήλικα. Το ίδιο ισχύει και στο να μάθεις να συμπεριφέρεσαι σωστά και δίκαια σε κάθε άνθρωπο που έχεις απέναντι σου, είτε το αξίζει είτε όχι. Αν δεν έχεις το κουράγιο να κάνεις ούτε αυτό όσο και αν έχεις μεγαλώσει, όσο και αν έχεις προχωρήσει στη δουλειά σου δεν έχει νόημα, κατά βάθος παραμένεις ένα ανώριμο παιδί, που δεν τολμά να πάρει την ευθύνη των πράξεων του.
Την ωριμότητα δυστυχώς δεν την καθορίζει η ηλικία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μας. Αν λοιπόν δεν έχεις μάθει να είσαι ώριμος και να αντιμετωπίζεις σωστά, δίκαια και πάνω από όλα με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά τους ανθρώπους, δεν έχει σημασία πόσο επιτυχημένος μπορεί να είσαι, γιατί στην πραγματικότητα στη ζωή σου είσαι ακριβώς το αντίθετο.
Το βασικό είναι να μην ξεχνάς ότι όλοι είμαστε ίσοι, δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι, κανένας δεν αξίζει την αδιαφορία, την κακία, την προσβολή, την χολή, ή την όποια άλλη απαράδεκτη και ανώριμη συμπεριφορά. Εξάλλου μην ξεχνάς ποτέ, πως ό, τι δίνεις είναι τελικά και αυτό που θα πάρεις σε αυτή τη ζωή. Μπορεί όχι τώρα αλλά στο μέλλον, το οποίο είναι πάντα πολύ πιο κοντά από ότι νομίζουμε.