Είναι μία από τελευταίες ώρες του 2016 που γράφεται αυτό το πρώτο editorial του ανανεωμένου The K-magazine. (ελπίζω να καταλάβατε ότι το αλλάξαμε λίγο, ε;). Είναι κάτι που το περίμενα καιρό γιατί αισθανόμουν ότι χρειαζόταν ένα μικρό lifting (που έγινε λίγο μεγαλύτερο) και είχα τον χρόνο μέσα στο 2016 -με την ενασχόλησή μου με το beautemagazine.gr – να το εξετάσω λίγο πιο αντικειμενικά και να δω τις ανάγκες του.
Το “δεύτερο” παιδί μου περνάει πλέον σε άλλο επίπεδο. Όπως ο Παύλος μέσα στο 2016 τελείωσε το νηπιαγωγείο και πήγε στο δημοτικό, έτσι και το “Κ” μεγάλωσε. Ο Παύλος έμαθε να διαβάζει και να γράφει, το “Κ” έμαθε να αφουγκράζεται καλύτερα τις ανάγκες της σύγχρονης γυναίκας, αλλά και της αγοράς. Προσαρμόζεται μεν, αλλά προσαρμόζει και κάποιες καταστάσεις στα δικά του μέτρα και σταθμά.
Δεν ξέρω πώς θα τελειώσει -επιτέλους- το 2016, ούτε πώς θα ξεκινήσει το 2017. Γνωρίζω όμως τι μου έμαθε αυτή η χρονιά και τι δεν θα αφήσω να με “χαλάσει” την επόμενη. Σίγουρα θα προσέχω ποιούς βάζω στο σπίτι μου, κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς κυκλοφορούν πολλοί “τρελοί”! Στην καθημερινότητά μας συναντούμε πολλούς ανθρώπους που φαίνονται συμπαθητικοί,λογικοί και καλοπροαίρετοι, αλλά μάλλον αυτούς πρέπει να τους “ελέγχουμε” λίγο περισσότερο. Λίγο φιλτράρισμα παραπάνω δεν βλάπτει!
Επίσης θα ακολουθώ με μέτρο το ένστικτό μου και να μην είμαι τόσο παρορμητική κι ενθουσιώδης! Βέβαια προ ημερών ένας αγαπημένος φίλος από τα πολύ παλιά μού είπε “Κατερίνα μου, δεν θα πάψουμε ποτέ να πιστεύουμε στους ανθρώπους και στην καλοσύνη τους, γιατί έτσι είμαστε φτιαγμένοι, αλλά ας είμαστε λίγο περισσότερο προσεκτικοί και προσγειωμένοι!”
Θα προσπαθήσω να είμαι πιο ήρεμη μαμά, πιο υπομονετική με τους γύρω μου ( το 2016 έμαθα με το παραπάνω τι σημαίνει πειθαρχία κι υπομονή χάρη σε μία ξενιτεμένη ψυχή), θα δείχνω περισσότερη κατανόηση στα ” θέματα” των άλλων και θα είμαι πιο συνεπής σε κάποια πράγματα που αρνούμαι να “ασπαστώ”. Ξέρω ότι απέχω πολύ από το “τέλεια”, δεν με ενδιαφέρει να γίνω γιατί αγαπώ τις αδυναμίες μου που με κάνουν διαφορετική από τις υπόλοιπες γυναίκες που πασχίζουν να είναι άψογες και υπέροχες. Πιστεύω ακράδαντα στο “σε όποιον αρέσουμε”, γιατί -μέχρι στιγμής- απολαμβάνω την αγάπη των δικών μου ανθρώπων και να αρέσω σε αυτούς με γνωρίζουν χρόνια και με εμπιστεύονται και στους υπόλοιπους που γνωρίζω καθημερινά, ακόμα και σε αυτούς που είναι περαστικούς αλλά κάτι μου αφήνουν…
Όσο για το 2016, το αποχαιρετώ κλείνοντας του το μάτι και λέγοντας ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για όσα μου έμαθε, για τις εμπειρίες που μου έστειλε (και ειδικά μία δεν την μετανιώνω με τίποτα, όση στεναχώρια κι αν με έκανε να νιώσω ) και του κουνάω το μαντήλι για να μην ξανάρθει τέτοια χρονιά…σε κανέναν μας!
Υγεία (σωματική και ψυχική), αγάπη και λεφτά για όλους μας! (συγνώμη αν γίνομαι “πεζή”, αλλά χωρίς αυτά τα 3 η ζωή δεν είναι ούτε ωραία ούτε απολαυστική!)Α, και καλούς φίλους… (σημαντικό)
Καλωσορίσατε στο ανανεωμένο “Κ” και σε ένα καλύτερο 2017! Δημιουργείστε αναμνήσεις… και να λέτε “σ’αγαπώ” χωρίς δεύτερη σκέψη!
Κ.
