Είναι από εκείνες τις συνεντεύξεις που δεν θέλεις να τελειώσουν με τίποτα όχι μόνο γιατί περνάς υπέροχα, αλλά γιατί δεν θυμίζει και σε τίποτα συνέντευξη… είναι σαν να έχεις βγει με έναν αγαπημένο σου φίλο για καφέ. Ο Στάθης Δράκος είναι από τα πλάσματα που μπήκαν στην ψύχη μου από την στιγμή που άκουσα την φωνή του, την μουσική του και τους στοίχους του και όταν τον γνώρισα κατέκτησε και την καρδιά μου! Για αυτό κάθε φορά που τον συναντώ νιώθω χαρά! Διαβάζοντας την συνέντευξη του θα καταλάβετε τι εννοώ! Ο τραγουδιστής ,ενός από τα πιο ταλαντούχα και πιο υποσχόμενα συγκροτήματα που υπάρχουν στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, μίλα στο The K-magazine, λίγες μέρες πριν το τελευταίο τους live στο Gazarte.
Λίνα Γριβογιάννη : Την τελευταία φορά που μιλήσαμε θα εμφανιζόσασταν σε ένα μικρό χώρο. Τώρα σας βρίσκω στο Gazarte, πόσο αλλάζει αυτό τις απαιτήσεις, και πόσο διαφορετικό είναι το κοινό;
Στάθης Δράκος : Δεν υπήρχε κάποια πολύ απότομη μετάβαση, όχι ότι κάναμε το ίδιο, φυσικά πάντα κάνουμε προσπάθεια να είμαστε όλο και καλύτεροι, αλλά δεν κάναμε κάτι διαφορετικό από ότι θα κάναμε σε κάποιο άλλο live. Το Gazarte είναι και ένας χώρος που έχω αγαπήσει πολύ μέσα από τις εμφανίσεις μας και μας ταιριάζει πολύ σαν ατμόσφαιρα. Σε ότι αφόρα στον κόσμο είναι τέλειος διαφορετικός σε κάθε live που κάνουμε, από θέμα ηλικίας , μέχρι ότι έρχεται και πολύ καινούργιος κόσμος.
Λίνα Γριβογιάννη: Από την πρώτη φορά που εμφανιστήκατε μέχρι τώρα τι έχει αλλάξει σε εσάς σαν συγκρότημα και πόσο έχεις αλλάξει εσύ σαν Στάθης;
Στάθης Δράκος : Σχετικά με το συγκρότημα, πρακτικά αυτά που έχουν αλλάξει είναι ότι πλέον έχουμε δίσκο. Έχουμε τη Μαρία μας -που δεν την είχαμε από την αρχή -και ότι κάποια τραγούδια μέσα από τα πολλά live ακούστηκαν περισσότερο. Σε ότι αφορά εμένα, επειδή η πρώτη μας προσπάθεια πήγε πολύ καλά, μου έδωσε πολύ θάρρος για να ασχοληθώ σοβαρά με την μουσική. Γιατί καλό είναι να γράφεις μουσική για τον εαυτό σου, και για αυτό το κάνω, αλλά είναι μεγάλη κινητήριος δύναμη όταν υπάρχει κόσμος που του αρέσει αυτό που κάνουμε και το αγαπάει.
Λίνα Γριβογιάννη : Πότε να περιμένουμε νέο δίσκο; Θα είναι πάλι σε αγγλικό στοίχο;
Στάθης Δράκος : Γενικά προσπαθώ να μην βάζω περιορισμούς. Προς το παρόν δεν μου έχει βγει να γράψω κομμάτι με ελληνικό στοίχο. Σχετικά με τον καινούργιο δίσκο, μέχρι στιγμής, έχω γράψει λίγα κομμάτια, και θα ήθελα να βγει μέχρι τα Χριστούγεννα. Αλλά δεν θέλω να πω ότι θα βγει τότε, ελπίζω μέχρι το 2014 να έχει βγει. Δεν θα βγω από τον ρυθμό μου και να πιεστώ για να γράψω κομμάτια. Είμαι σε μία πολύ καλή περίοδο της ζωής μου, είμαι ερωτευμένος και έχω έμπνευση όποτε πιστεύω ότι και τα κομμάτια θα έρθουν. Αν τώρα μου βγει να γράψω ελληνικό τραγούδι , δεν θα πω όχι.
Λίνα Γριβογιάννη : Τι μουσική ακούς;
Στάθης Δράκος : Μου αρέσει τον τελευταίο καιρό να ακούω πράγματα από ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά, γιατί είχα πάντα την τάση ότι για να αγαπήσω μια μουσική θέλω να δεθώ με τον καλλιτέχνη που την κάνει ,και δεν εννοώ προσωπικά. Αλλά θέλω να εκτιμήσω την πορεία του, την παρουσία του, να καταλάβω ότι είναι καλός άνθρωπος, ότι κάνει μουσική γιατί αγαπάει αυτό που κάνει και πλέον στην εγχώρια σκηνή υπάρχουν πολλά όμορφα πράγματα. Τον τελευταίο καιρό το κόλλημα μου είναι μια κοπέλα από την Πάτρα που λέγεται Σμαράγδα και είναι 17 ετών και είναι υπέροχη. Γενικά όμως ακούω πάρα πολύ ραδιόφωνο.
Λίνα Γριβογιάννη : Αν και η κατάσταση στη χώρα μας δεν φαίνεται να αλλάζει και να πηγαίνει προς το καλύτερο, όλα φαίνεται ότι με κάποιο τρόπο να συνεχίζουν. Εσείς πως το βιώνετε όλο αυτό;
Στάθης Δράκος : Όπως λέω κάθε φορά και πλέον είναι γραφικό… δεν έχω ζήσει άλλη εποχή και τώρα βγήκα στην αγορά εργασίας! . Είμαι παραγωγικός μέσα σε αυτό το πράγμα, και μου αρέσει που είμαι παραγωγικός μέσα σε μια δύσκολη κατάσταση, και σ’ ότι αφορά στην τέχνη ,νομίζω ότι αυτές οι περίοδοι είναι οι πιο καλές. Ότι μέσα από δύσκολα βγαίνουν πιο ωραία και σημαντικά πράγματα. Τώρα αν θα πάει στο καλύτερο, δεν νομίζω να πάει, αλλά πιστεύω ότι συνεχίσουμε και ακόμα και έτσι θα το παλεύουμε περισσότερο. Ίσως και αυτό να είναι για καλό, γιατί έτσι να γίνουμε καλύτεροι, πιο συμπονετικοί και δεμένοι άνθρωποι μεταξύ μας. Όποτε το χαίρομαι από μία πλευρά.
Λίνα Γριβογιάννη : Αν μπορούσες με ένα μαγικό τρόπο να αλλάξεις κάτι, τι θα έκανες;
Στάθης Δράκος : Θα προσπαθούσα με ένα μαγικό τρόπο να αλλάξω λίγο την ψυχολογία μας και να βγάλω την λέξη κρίση από το κεφάλι μας, γιατί πλέον έχει γίνει καραμέλα. Γιατί μπορεί να έχουμε χάλια ψυχολογία ή τεμπελιά στο να δουλέψουμε και να το ρίξουμε στην κρίση ή στο ότι είναι δύσκολοι οι καιροί. Καλώς ή κακώς όμως βλέπουμε ανθρώπους που είναι καλοί σε αυτό που κάνουν και τρέχουν και προσπαθούν, και για αυτούς υπήρξε και δουλειά και ζωή. Υπάρχουν τρόποι, απλά πρέπει να το κυνηγάμε πιο πολύ από ότι παλαιοτέρα… σίγουρα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.
Λίνα Γριβογιάννη : Στον πρώτο δίσκο όλα τα κομμάτια ήταν στοίχοι και μουσική δικά σου, στον επόμενο θα υπάρχουν από άλλα μέλη του συγκροτήματος;
Στάθης Δράκος : Στο “Minor Project” η δομή είναι συγκεκριμένη: τα παιδιά παίζουν μουσική και εγώ γράφω. Είναι ένα μουσικό project που ξεκίνησα εγώ και θεωρούμε ότι για να κρατήσει το χαρακτήρα του πρέπει να είναι από έναν άνθρωπο. Γιατί όσο αγαπημένοι και να είναι κάποιοι άνθρωποι δεν σημαίνει ότι θα συμφωνούν σε όλα.
Λίνα Γριβογιάννη: Μετά το Gazarte τι άλλα live έχετε;
Στάθης Δράκος : Μετά έχουμε μία σειρά εμφανίσεων σε πόλεις της επαρχίας και το καλοκαίρι, θα έχουμε περιορισμένες εμφανίσεις στις Αθήνα και σε άλλες πόλεις και νησιά σε όλη την Ελλάδα.
Λίνα Γριβογιάννη: Πώς νιώθεις μετά από ένα δίσκο, την αναγνώριση και ότι συνεπάγεται;
Στάθης Δράκος : Αισθάνομαι μία δικαίωση για τον εαυτό μου, γιατί από 5 ετών που γράφτηκα στο Ωδείο, έλεγα ότι θέλω να ασχοληθώ με την μουσική, και αισθάνομαι πολύ περήφανος που το παλεύω ακόμα και ασχολούμαι με αυτό.
Λίνα Γριβογιάννη: Πόσο εύκολο είναι να συμβιώνουν μουσικά έξι άτομα;
Στάθης Δράκος : Δεν υπήρχαν πότε τσακωμοί σε ότι αφόρα στη μουσική μας γιατί ξέρουμε πως ότι κάνουμε μέχρι τώρα το κάνουμε για το καλό μας. Από εκεί και πέρα τσακωμοί γενικά μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι είμαστε. Είμαστε τυχεροί γιατί δεν ξεκινήσαμε σαν μπάντα, αλλά ήμασταν ήδη παρέα πριν γίνουμε συγκρότημα.
Λίνα Γριβογιάννη: Πως αισθάνεσαι που σήμερα μετά από τόσο καιρό θα μπείτε στο studio να γράψετε για το καινούργιο δίσκο;
Στάθης Δράκος: Είναι πολύ μεγάλη χαρά, γιατί μετά από ενάμιση χρόνο καταφέρνουμε να μπούμε και να γράψουμε κάποια demo για το νέο δίσκο και τώρα με αυτά τα κομμάτια είναι το πρώτο δείγμα ότι θα υπάρχει συνέχεια. Είναι σα να μπαίνω πάλι πρώτη φορά στο studio και έχω πολύ περισσότερο άγχος από την προηγουμένη φορά. Γιατί πριν δεν ήξερα αν θα πάει κάπου και τώρα έχω ένα άγχος για το που θα οδηγήσει η προσπάθεια και αυτό όμως είναι καλό.
Λίνα Γριβογιάννη: Έχουμε άνοιξη και τώρα που μιλάμε μας χτυπάει ο όμορφος ήλιος, θέλεις να μας αφιερώσεις ένα στοίχο ένα από τα κομμάτια σου και να κλείσουμε με αυτό.
Στάθης Δράκος: Είναι ένας στοίχος από το “Carrying your pain could be my greatest happiness” που λέει «when you pray for your morning sun my sunshine… And they say… Only spring can bring you flowers…»
Gazarte
Βουτάδων 32-34
Γκάζι
Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων
A ζώνη: 20?
Β ζώνη: 15?
Γ ζώνη: 10?
Όρθιοι: 7?
Κρατήσεις: http://www.viva.gr/tickets/music/minor-project/
