Την πρώτη φορά που είδα τους πίνακες του ήταν στο βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε, «Αφροδίτη». Στο βιβλίο ήταν πολλοί οι πινάκες που ξεχώριζαν, αλλά οι δικοί του ήταν εκείνοι που μου έμειναν αλησμόνητοι. Χάρις το συγκεκριμένο βιβλίο τον γνώρισα και δεν σταμάτησα ποτέ να τον παρακολουθώ και να τον θαυμάζω. Εργα του Fernando Botero εκτίθονται στο Art Basel στο Χονγκ Κονγκ από τις 22 Μαΐου, με μία επιλογή από παλαιότερα που είχαν παρουσιαστεί στην Galerie Gmurzynska. Το αγαπημένο μας «Blouin ARTINFO» άρπαξε την ευκαιρία να τον ρωτήσει για την δουλειά του και εμείς δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να μοιραστούμε μαζί σας τα όσα είπε.
Ποια είναι η ιδέα πάνω στην οποία εργάζεστε τώρα;
Fernando Botero: Ποτέ δεν εργάζομαι για ένα έργο, αλλά για ένα χρώμα. Έχω αρχίσει να κάνω κάτι για το καρναβάλι. Το θέμα έχει πολύ μεγάλη δυνατότητα χρώματος και κίνησης. Έκανα τέσσερα ή πέντε έργα ζωγραφικής και ίσως να κάνω και κάποιο παραπάνω. Μερικές φορές έχω εμμονή με κάτι, αλλά δεν είμαι σίγουρος ακόμα αν το καρναβάλι θα γίνει μια εμμονή. Δεν ψάχνω τις παρελάσεις που έχουν γίνει πολύ εμπορικες, όπως αυτές στη Βραζιλία. Ψάχνω στα καρναβάλια σε μικρές πόλεις, χωρίς παρελάσεις.
Έχοντας δώσει τα έργα σας στο Botero Museum, έχετε αγοράσει κανένα νέο έργο τέχνης;
Fernando Botero: Είναι πολύ αργά τώρα για να αρχίσω να συλλέγω και πάλι. Μερικές φορές μπαίνω στον πειρασμό να ξεκινήσω, αλλά είναι πολύ αργά. Το έκανα όταν ήμουν ακόμα νέος.
Ποιο είναι το μάθημα που έχετε πάρει σαν καλλιτέχνης;
Fernando Botero: Έχω μάθει ότι είναι το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο. Η τέχνη της ζωγραφικής είναι μεγάλη. Δεν έχει κάθε καλλιτέχνης σήμερα τη χαρά να ξοδέψει πολύ χρόνο με το πινέλο, καθώς πολλά έργα , στην εποχή μας, γίνονται από τους βοηθούς του.
Τι συμβουλή θα δίνατε στους νέους καλλιτέχνες;
Fernando Botero: Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν τι έχει γίνει πριν, για να δώσουν βάθος στην έκφραση τους. Η έκφραση δίχως καλλιέργεια είναι επίπεδη. Πολλοί καλλιτέχνες έρχονται από τη σχολή Καλών Τεχνών και αρχίζουν να κάνουν πράγματα που δεν διαρκούν. Είναι τολμηροί λόγω άγνοιας και είναι ανεύθυνο.
Τι σας κρατάει τόσο συνεπή στο στυλ σας;
Fernando Botero: Η τέχνη πρέπει να έχει αισθησιασμό και γενναιοδωρία. Η τέχνη του παρελθόντος, πολλοί καλλιτέχνες είναι πολύ γενναιόδωροι με αυτό που κάνουν. Πολλά από τα έργα μου το τονίζουν αυτό, πιστεύω στο έντονο χρώμα και στην αρμονία και προσπαθώ να ενσωματώσω τα στοιχεία αυτά στο έργο μου.
Ψάχνετε να βρείτε στην πραγματική ζωή τα «αντικείμενα» που ζωγραφίζετε;
Fernando Botero: Έχετε δει τη γυναίκα μου; Δεν είναι «στρογγυλή». Όλη η ζωή μου, οι φίλες μου είναι όλες αδύνατες. Η ομορφιά στην τέχνη δεν έχει να κάνει με την ομορφιά στην πραγματικότητα. Γιατί σας αρέσει η πρωτόγονη τέχνη; Επειδή υπάρχει η ομορφιά της παραμόρφωσης. Μερικές φορές οι άνθρωποι θεωρούν ότι οι ζωγραφιές δεν είναι καθόλου ρεαλιστικές.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο επιφανειακό από το να ζωγραφίσει κάποιος μια όμορφη γυναίκα. Τα πιο όμορφα πορτραίτα στην τέχνη ήταν άσχημες γυναίκες. Αν ζωγραφίσετε την Brigitte Bardot, είναι μια καταστροφή.
Είστε 81 και ακόμη ζωγραφίζετε, τι εκείνο που σας οδηγεί να συνεχίσετε;
Fernando Botero:Λατρεύω την τέχνη τόσο και λόγω της περιέργειας. Κατά την έναρξη ενός πίνακα ζωγραφικής, ξέρω το 10 % του ποιο θα είναι και στη συνέχεια θα πρέπει να αυτοσχεδιάσω το όλο θέμα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος δικός σας πίνακας;
Fernando Botero:Είναι εύκολο να βρω 100. Για να βρω έναν είναι αδύνατο.
