Πρώτο βράδυ Κυριακής του Δεκέμβρη κι ήρθε η ώρα να καθίσουμε αναπαυτικά στο σαλόνι και να απολαύσουμε τη βραδιά με μία καλή ταινία. Γι’ απόψε φρέσκαρα λίγο τη μνήμη μου για μία ταινία που όταν την είδα στο σινεμά άφησα την αίθουσα με μία γλυκόπικρη αίσθηση δικαίωσης – για την επιλογή μου!
Ο Saroo (Sunny Pawar) ζει με την φτωχή οικογένειά του στη Κάντουα της Ινδίας κι ο καλύτερός του φίλος είναι… ο μεγάλος του αδερφός, ο Guddu (Abhishek Bharate). Όταν θα τον ακολουθήσει προκειμένου ο Guddu να ξεκινήσει σε μία δουλειά, προφανώς και δε φαντάζεται πως θα καταλήξει στην Καλκούτα, χιλιόμετρα μακριά, καταλήγοντας έπειτα από πολλές δύσκολες καταστάσεις στην αγκαλιά και τη θαλπωρή που θα του προσφέρουν ο John (David Wenham) κι η Sue Brierley (Nicole Kidman), ένα ζευγάρι Αυστραλών. Χρόνια μετά κι ενήλικας πια, ο Saroo (Dev Patel) αποφασίζει να βρει την οικογένειά του ώστε να τους καθησυχάσει πως ζει και πως είναι καλά. Έτσι ξεκινά μία ακόμη περιπέτεια για το Saroo, αυτή τη φορά μία διαφορετική περιπέτεια ζωής.
Η ταινία “Lion” βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Saroo Brierley “A Long Way Home”. Η διασκευή του σεναρίου φέρει την υπογραφή του Luke Davies (“Beautiful Boy”, 2018, ενώ η σκηνοθεσία είναι του Garth Davis (“Top Of The Lake” tv show).
Η μεταφορά βιογραφικών ταινιών είναι ένα οπωσδήποτε φιλόδοξο project καθώς, ακόμη και με την έμπρακτη χρήση του όρου “ποιητική αδεία”, ο σκηνοθέτης πρέπει να μείνει πιστός στον βασικό άξονα της ιστορίας που αφηγείται. Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, αυτό θέτει υψηλά τον πήχη των προσδοκιών. Είμαι, λοιπόν, στην ευχάριστη θέση να σας επιβεβαιώσω πως ο Davis ανταποκρίνεται σε αυτές τις προσδοκίες στον ύψιστο βαθμό. Με φόντο τις φτωχικές περιοχές της Ινδίας αλλά και την ομορφιά της Αυστραλίας, ο Davis μας μεταφέρει τα βιώματα του Saroo Brierley με ρεαλισμό και, το κυριότερο, σεβασμό σε όσα εκείνος έζησε ανοίγοντας μέσα μας ένα συναισθηματικό κουτί της Πανδώρας. Αγωνία για την τύχη του μικρού Saroo, ανακούφιση που θα βρει ένα σπίτι με αγάπη, ακόμη κι αν δεν είναι εκείνο που άφησε πίσω στην Ινδία, νοσταλγία, λαχτάρα για την πολυπόθητη επανένωση… Η ελπίδα κι η απόγνωση συναντιούνται σ’ένα συγκλονιστικό bras de fer τόσο (αυτονόητα) στον ψυχισμό του Saroo όσο και σ’ εκείνον του θεατή κι αυτό το bras de fer είναι που μπορεί ακόμη και να γεννήσει δάκρυα πίκρας αλλά κι ευγνωμοσύνης στα μάτια του – είναι γεγονός, δε μπορώ να συγκρατηθώ ούτε θα μπορέσω ποτέ, όσες φορές κι αν τη δω την ταινία! Θα έλεγα, λοιπόν, πως δίκαια η ταινία έφτασε να διεκδικεί έξι βραβεία Oscar, μεταξύ αυτών κι εκείνο για την Καλύτερη Ταινία.
Βέβαια, η τελική αίσθηση που μένει στο θεατή δε θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς ένα προσεκτικά επιλεγμένο cast. Όμως θα ήταν απρεπές από μένα να μην αναφέρω πως η ερμηνεία της Nicole Kidman είναι ίσως από τις πιο δυνατές στιγμές της καριέρας της στο ρόλο της θετής μητέρας του Saroo. Μέχρι τώρα θεωρούσα πως σε πολλούς ρόλους βγάζει μία ψυχρότητα που μου την έκανε έως κι αντιπαθή, όμως εδώ εξέπεμψε μία πρωτόγνωρη ζεστασιά, ανάλογη με αυτήν των απαιτήσεων για το χαρακτήρα της Sue. Ο Dev Patel μας χαρίζει άλλη μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία όπως έκανε και το 2008 στο “Slumdog Millionaire”. Εκείνος όμως που πραγματικά μας κλέβει την καρδιά είναι ο μικρούλης Sunny Pawar στο ρόλο του μικρού Saroo, κι είναι εκείνος που από την αρχή της ταινίας κιόλας κάνει το θεατή να λαχταρά να του κάνει μία αγκαλιά για να τον καθησυχάσει.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και ν’ απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν: Dev Patel, Rooney Mara, Nicole Kidman, David Wenham, Sunny Pawar, Abhishek Bharate, Priyanka Bose κ.α.
Photo credits: IMDb
