Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Το σαββατοκύριακο έφτασε – σχεδόν – στο τέλος του, οπότε αν αναζητάτε ταινία για να το «κλείσετε» θεαματικά κατ’ οίκον, σας έχω ένα ιδιαίτερο ψυχολογικό θρίλερ δια χειρός David Fincher.
Ο Nicholas Van Orton (Michael Douglas) είναι ένας άνθρωπος που φαινομενικά τα έχει όλα: και στα λεφτά κολυμπάει (τραπεζίτης με ειδικότητα στις επενδύσεις γαρ) και τη σπιταρόνα του έχει. Παρ’ όλα αυτά είναι εσωστρεφής, μοναχικός κι αποξενωμένος τόσο από την πρώην γυναίκα του όσο κι από το μοναδικό του αδερφό, τον Conrad (Sean Penn) ενώ παράλληλα τον στοιχειώνει η εικόνα του πατέρα του να δίνει τέλος στη ζωή του σε ηλικία 48 ετών. Όταν θα πλησιάσει η μέρα των γενεθλίων του θα δεχθεί από τον Conrad ένα voucher μίας εταιρείας της CRS, η οποία διοργανώνει παιχνίδια που όμοιά τους δεν υπάρχουν. Στην αρχή ο Nicholas θα αντιμετωπίσει την όλη κατάσταση με δυσπιστία, αλλά κάποια ανύποπτη στιγμή… το παιχνίδι αρχίζει. Μόνο που όσο προχωράει αυτό, τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται, σε σημείο ο Nicholas να αναρωτιέται τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό το σκηνικό. Πού σταματάει το παιχνίδι και πού ξεκινά η παράνοια; Και τι επιπτώσεις θα έχει όλο αυτό για το Nicholas;
Το «Παιχνίδι» είναι μία ταινία σε σενάριο των John D. Brancato και Michael Ferris («The Net», «Terminator 3»), με τον Fincher – όπως προανέφερα – να κρατά τα ηνία της σκηνοθεσίας, δύο χρόνια μετά το καθηλωτικό «Seven».
Ο τίτλος της ταινίας δε θα μπορούσε να είναι πιο ακριβής. Δεν μιλάμε απλά για ένα παιχνίδι όπου παίζει – θέλοντας και μη – ο Michael Douglas, πρόκειται και για ένα παιχνίδι αντοχής του θεατή. Όχι, μην ανησυχείτε, το λέω με την καλύτερη των εννοιών. Οι συνεχείς εξελίξεις, οι ανατροπές, οι εκπλήξεις κι η ροή συνθέτουν μία πλοκή πραγματικά για γερά νεύρα. Διότι πραγματικά αναρωτιέσαι καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας αν όλα όσα συμβαίνουν γίνονται στα πλαίσια του παιχνιδιού της μυστηριώδους εταιρείας CRS ή αν υπάρχει κάτι πιο σκοτεινό πίσω από αυτό. Κι αν κι ομολογουμένως, με το «Seven» δε συγκρίνεται, το «Παιχνίδι» έχει μία δική του ταυτότητα, που το κάνει εξίσου μοναδικό κι αξιόλογο.
Για το cast:
Ξεκινώντας με το Michael Douglas, το «Παιχνίδι» είναι μία από τις καλύτερες στιγμές του ηθοποιού. Ο ρόλος του εργασιομανή Nicholas μοιάζει να είναι κομμένος και ραμμένος για τον Douglas, ο οποίος μας έχει – τρόπον τινά – συνηθίσει σε ρόλους «σκληρού» τύπου. Κι όχι, δεν εννοώ α λα Stalone! Εννοώ χαρακτήρες όπως στον «Πόλεμο των Rose», στο «Βασικό Ένστικτο» ή στη «Wall Street». Μετά άρχισε να μου τα χαλάει με κάτι ταινίες τύπου «Last Vegas» – η ταινία χαριτωμένη, ο Douglas όχι και τόσο!
Αυτός όμως, που με «ξετρέλανε» είναι ο Sean Penn στο ρόλο του αδερφού του Nicholas, του Conrad. Ο χαρακτήρας του είναι εντελώς αντίθετος από του αδερφού του: άμεσος, έχοντας υποκύψει σε διάφορες καταχρήσεις, αλλά πάντα να ενδιαφέρεται για τον αδερφό του, ακόμη κι αν εκείνος τον έχει απομακρύνει από τη ζωή του. Κι η αλήθεια είναι πως… ε, ο Penn δε μπορεί ποτέ να σε απογοητεύσει!
Επομένως, απόψε, οπλιστείτε με τα απαραίτητα… και με γερό στομάχι!
Πρωταγωνιστούν: Michael Douglas, Sean Penn, Deborah Kara Unger, James Rebhorn, Armin Mueller-Stahl κ.α.
