Καλοκαίρι σημαίνει βουτιές, δροσερά ποτά στην ακροθαλασσιά, (για κάποιους) ρομαντικές εξορμήσεις στην εξοχή… Και κάποιους άλλους οι καλοκαιρινές βραδιές τους εμπνέουν για μυστήριο, εν προκειμένω για τον Alfred Hitchcock!
Ο John Robie (Cary Grant) είναι ένας πρώην κλέφτης γνωστός ως ο “Γάτος” (τόσο αθόρυβα έκανε τις “δουλειές” του!) και στα χέρια του έχει πιάσει κοσμήματα ανεκτίμητης αξίας. Αυτή όμως είναι η παλιά του ζωή και πλέον έχει αποσυρθεί στη Γαλλική Ριβιέρα καλλιεργώντας λουλούδια και σταφύλια. Μέχρι που μία σειρά κλοπών θα σταθεί αφορμή για την αστυνομία να θεωρήσει τον Robie ως κύριο ύποπτο. Άρα η μόνη επιλογή που έχει ο Robie είναι να αποδείξει την αθωότητά του πιάνοντας ο ίδιος τον κλέφτη. Βοηθοί του σε αυτήν την αποστολή είναι ο ασφαλιστής H. H. Hughson (John Williams) και, χωρίς οι ίδιες να το γνωρίζουν, η ευκατάστατη χήρα Jessie Stevens (Jessie Royce Landis) κι η κόρη της, Frances (Grace Kelly), της οποίας η γοητεία φυσικά δε θα περάσει απαρατήρητη από τον Robie! Όμως τα περιθώρια του χρόνου στενεύουν, όπως και ο κλοιός της αστυνομίας γύρω από το Robie, πράγμα που σημαίνει πως ο ίδιος πρέπει να δώσει νόημα σε αυτό που λένε στις ταινίες: “It takes one to know one”.
“Το Κυνήγι Του Κλέφτη” εμπνέεται από το ομότιτλο μυθιστόρημα του David Dodge, με το κινηματογραφικό σενάριο να φέρει την υπογραφή του John Michael Hayes (“Rear Window”, 1954). Η σκηνοθεσία είναι… ποιου άλλου; Του μετρ του μυστηρίου, Alfred Hitchcock!
Αν κι εδώ ο Hitchcock δε μας προσφέρει scare jumps όπως στην “Ψυχώ” ή ακόμη και τα “Πουλιά”, η αύρα του μυστηρίου δε λείπει από την ταινία. Συνδυαστικά, μάλιστα, με το καλοκαιρινό και ανέμελο σκηνικό της Γαλλικής Ριβιέρας, η πλοκή γίνεται όλο και πιο σαγηνευτική. Για την ακρίβεια, ο Hitchcock σε αυτήν την ταινία προτιμά να μας σερβίρει μία αστυνομική ιστορία με δόσεις λάμψης και κομψότητας. Μόνο που, αντί για αστυνομικό ή έναν ντετέκτιβ, επιλέγει έναν “αντιήρωα” για τον οποίο θεωρητικά δε θα μπορούσε να μας δημιουργήσει κάποια συμπάθεια – αν και, ας το παραδεχθούμε: ποιος δεν σκέφτηκε “yayyyy!!!” όταν ο George Clooney λήστεψε τον Andy Garcia στο “Ocean’s 11”; Κάπου εδώ είναι που πρέπει να αναγνωρίσουμε την υποκριτική δεινότητα του Cary Grant που δεν αρκείται να είναι απλά ο jeune premier που επέλεξε ουκ ολίγες φορές ο Hitchcock για πρωταγωνιστή. Και κάπως έτσι ο σκηνοθέτης μας προσφέρει μία κινηματογραφική εμπειρία κάπως διαφορετική μεν συγκριτικά με όσες δουλειές του γνωρίζουμε, αλλά αναμφίβολα όχι μικρότερης αξίας!
Φυσικά στην “συνταγή” του Hitchcock ιδιαίτερη γεύση δίνουν… τα μπαχαρικά, aka το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Cary Grant και Grace Kelly. Και οι δύο γοητευτικοί, χωρίς αυτό, όμως να επισκιάζει την απόδοσή τους για να μας παρουσιάσουν τους χαρακτήρες τους. Ειδικά η Grace Kelly, η (για πολλά χρόνια) μούσα του Hitchcock αποδεικνύει πως η ομορφιά της δεν την περιορίζει σε ρόλους της “δεσποινίδος σε κίνδυνο” ή της femme fatale – όχι πως έγινε και ποτέ, αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε μια που είμαστε εδώ μαζεμένοι! Αντίθετα, μπορούσε πάντα να υποστηρίξει δυναμικές περσόνες στις ταινίες της, με τη γοητεία της να είναι το added bonus στην υποκριτική της ικανότητα.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν: Cary Grant, Grace Kelly, Jessie Royce Landis, John Williams, Charles Vanel, Brigitte Auber κ.α.
