Μία γυναίκα που θαυμάζω, η Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, Γενική Διευθύντρια του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), μοιράζεται μαζί μας σκέψεις της από αυτές τις “Μέρες που είναι, απομόνωσης μεν αλλά βαθιάς περισυλλογής”…
Ευχαριστούμε Σάντρα!
(Αφήνω το κείμενο αυτούσιο, από σεβασμό αλλά και “φόβο” μην χαθεί η ομορφιά και η ουσία των σκέψεων της)
Φίλη μου, έβαλες τις σκέψεις μου σε τάξη. Πήρα το «Κ» σου και «Κ»..ανόνισα τους άξονες της ζωής μου ή μάλλον… τους ονομάτισα. Μέρες που είναι, απομόνωσης μεν αλλά βαθιάς περισυλλογής, τους μοιράζομαι με εσένα και τους αναγνώστες σου.
ΚΑΛΟΣΥΝΗ
Όχι απλή καλοσύνη. Αυτή τη θεωρώ δεδομένη. Αλίμονο αν δεν είμαστε καλοί μεταξύ μας. Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν «κακοί» άνθρωποι. Μόνο άνθρωποι με στραμπουληγμένο ψυχικό κόσμο. Άνθρωποι με οδυνηρά ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Άνθρωποι που ενώ αν είχε βρεθεί νωρίς στο δρόμο τους μία καλοσυνάτη συγκυρία στην πράξη και όχι στη θεωρία, θα ήταν και αυτοί κανονικοί ήτοι… καλοί.
Με τη λέξη καλοσύνη εννοώ ένα σωρό άλλες συμπεριφορές. Ευγένεια. Κατανόηση. Προσφορά. Ενσυναίσθηση. Ανωτερότητα. Και.. ξεβόλεμα. Καλοσύνη δεν είναι να βοηθήσεις την κυρία κάποιας ηλικίας να περάσει το δρόμο ενώ και εσύ περιμένεις να κάνεις την ίδια διαδρομή. Καλοσύνη είναι να δεις την κυρία αυτή να ετοιμάζεται να περάσει ενώ εσύ πίνεις τον καφέ μου λιαζόμενος και κουβεντιάζοντας με τους φίλους σου, να σηκωθείς, να βιαστείς να την προλάβεις για να την βοηθήσεις. Να βιαστείς να μην την «προλάβει» άλλος. Γιατί εσύ θα της πεις και μια γλυκιά κουβέντα ώστε να μην νιώσει άσχημα που χρειάστηκε βοήθεια: «αυτό το φανάρι κρατάει πολύ λίγο. Ανάβει το κόκκινο μέχρι να πεις κύμινο!».
Θα σταθώ λίγο περισσότερο στην ανωτερότητα γιατί, κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που θα έκανε τη ζωή όλων μας πολύ ομορφότερη. Άκουσες ένα κουτσομπολιό για σένα στη δουλειά, σου πήρε τη θέση ένας συμπολίτης σου που περίμενε στην ίδια ουρά στην εφορία, δεν πήρες την προαγωγή που τόσο περίμενες γιατί μάλλον κάποια άλλη «σου’ φαγε» τη θέση. Δεν πειράζει. Είναι βέβαιο ότι κάτι καλύτερο σε περιμένει στη στροφή του δρόμου. Ναι, ξέρω τι θα πεις «Ε! Όχι και να’μαι κορόιδο!». Σε πνίγει το δίκιο. Υπάρχει μία (ας πούμε μικρή) πιθανότητα αυτοί που έβγαλαν το κουτσομπολιό να παρεξήγησαν κάτι, αυτός που σου πήρε τη σειρά να βιάζεται πολύ να προλάβει κάτι οικογενειακό, την προαγωγή να στην έκλεψε κάποιος με λιγότερες ικανότητες αλλά με περισσότερη πειθώ στους ανωτέρους. Μπορεί και να υπάρχει εξήγηση. Οπότε, ναι, “make your point” όπως θα λέγαμε σε άψογα ελληνικά, δηλαδή πες τη γνώμη σου με τρόπο ηχηρό αλλά μην το αφήσεις να επηρεάσει τη συμπεριφορά σου και, κυρίως, την ψυχολογία σου.
ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ
Ή, αλλιώς, εντιμότητα. Το ψέμα, έλεγε η γιαγιά μου και οι συνομήλικοί της, έχει κοντά πόδια και θέλει και δυνατό μνημονικό. Πόσο δίκιο είχε. Όταν με συμβούλευε και εγώ καιγόμουν να κρύψω έναν κακό βαθμό από τη μητέρα μου, τη θεωρούσα οριακά παράφρονα. Και τότε, παρακούοντας τη σοφή γιαγιά μου, έλεγα το ψέμα και μια ώρα μετά τηλεφωνούσε ένας συμμαθητής στο σπίτι (εποχή δίχως κινητά που οι συμμαθητές έπρεπε να περάσουν το τηλεφωνικό screening των γονέων) και αποκάλυπτε δήθεν αθώα τον πραγματικό βαθμό στην αυστηρή μαμά. Πήρα τα μαθήματά μου μαζεμένα τότε και έκτοτε σε αντικειμενικά δύσκολες καταστάσεις επέλεξα το δρόμο της αλήθειας. Σε αλλαγή δουλειάς τόλμησα να πω «βρήκα κάτι που θεωρώ καλύτερο για μένα με τις τωρινές συνθήκες». Σε αλλαγή συντρόφου βρήκα το κουράγιο να ξεστομίσω «δεν είμαι πια ερωτευμένη και δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατηρείται η σχέση αυτή». Σε λάθος που έκανα σε μία δουλειά μου ίδρωσα αλλά η φράση «φταίω» με λύτρωσε. Την ειλικρίνεια δύσκολα θα την καταδικάσει κανείς. Το λάθος όταν φλερτάρει με την υπεκφυγή… πολλοί.
Η καθαρότητα, βέβαια, έχει να κάνει και με τους καθαρούς στόχους, την καθαρή σκέψη, τα καθαρά κίνητρα, την καθαρή καρδιά. Καθαρό δεν είναι μόνο το έντιμο, είναι και το ευθύ, το απαλλαγμένο από βάρη αδήλωτων και υφερπόντων ιδεών που κάνουν τα εύκολα… δύσκολα και πολύπλοκα.
ΚΡΙΣΗ
Ο πρώην άνδρας μου από τότε που τον γνώρισα και έπρεπε να πολεμήσει τους δικούς του δαίμονες πριν παραδοθεί στη σχέση μας, μου έλεγε «το μόνο για το οποίο προσεύχομαι είναι να βλέπω καθαρά». Ήμουν τότε 27 ετών και μου φαινόταν αδιανόητο να επιλέγεις από όλες τις ευχές σου περί υγείας και καλοτυχίας… την ευθυκρισία!
Κι όμως πόσο δίκιο είχε (και έχει). Τα διλήμματα στήνουν καρτέρι κάθε λεπτό της ζωής μας. Δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Η ζωή μας είναι οι επιλογές μας και οι επιλογές μας σπανίως είναι μονόδρομος. Τις περισσότερες φορές είναι σταυροδρόμια. Πιστεύω στην τύχη, ναι. Αλλά πιστεύω και στη δύναμη της κρίσης. Είμαστε όντα σοφά φτιαγμένα. Αλίμονο αν δεν ζυγίζουμε πολύ προσεκτικά ό,τι παρουσιάζεται εμπρός μας. Αλίμονο αν παραδιδόμαστε στο «μου’τυχε» και δεν προσπαθούμε να επιβάλουμε τη δική μας βούληση. Δεν θέλω να σας το «βαρύνω» αλλά θα σας το πω: έχω δει γονείς να σώζουν τα παιδιά τους επειδή… δικαιώθηκε η κρίση τους.
Τα 3 «Κ» της ζωής μου είναι τα 3 «Κ» που προσπαθώ να μεταφέρω στο γιο μου γιατί η ευχή μου είναι να γίνει Καλός, Καθαρός και Κριτής ορθός.
Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, Γενική Διευθύντρια του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος
Photo credits: @neonbrand / @rebepascual7 (unsplash)
