Έχει αφήσει εποχή με ρόλους όπως στο «Tootsie», το «Rain Man», το «Kramer Vs. Kramer» και φυσικά τον «Πρωτάρη». Σήμερα μέσα από τη στήλη «Σα σήμερα…» γνωρίζουμε καλύτερα τον βραβευμένο με Oscar ηθοποιό Dustin Hoffman.
Ο Dustin Lee Hoffman γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1937 στο Los Angeles κι είναι ο δεύτερος γιος της Lillian και του Harry Hoffman, ο οποίος πριν ανοίξει κατάστημα επίπλων εργαζόταν ως υπεύθυνος σκηνικών στην Columbia Pictures. Αν και με εβραϊκές καταβολές από μία γενιά μεταναστών από Ουκρανία και Ρουμανία, η ανατροφή του Hoffman δεν ήταν απόλυτα σύμφωνη με τα πρότυπα της θρησκείας. Μάλιστα ο ίδιος συνειδητοποίησε πως ήταν Εβραίος σε ηλικία μόλις δέκα ετών, κι αυτό γιατί ποτέ δε θυμόταν να γιορτάζουν εβραϊκές γιορτές. Μετά το σχολείο φοίτησε για ένα χρόνο στο τμήμα Ιατρικής της Santa Monica, μόνο για να ακολουθήσουν οι σπουδές ηθοποιίας στο Pasadena Playhouse και στο Neighborhood Playhouse της Νέας Υόρκης. Αν και όσο ήταν στο σχολείο, αλλά και στο Pasadena Playhouse, ονειρευόταν να γίνει πιανίστας, παρακολουθώντας μάλιστα τα μαθήματα, τελικά αποφάσισε πως τον είχε πιάσει το «μικρόβιο» της υποκριτικής.
Όσο ήταν στο Pasadena Playhouse, ο Hoffman γνώρισε τον Gene Hackman, με τον οποίο έχτισε και μία γερή φιλική σχέση. Γι’ αυτό και δύο χρόνια μετά, όταν ο Hackman πήγε στη Νέα Υόρκη, ακολούθησε κι ο Hoffman. Εκεί γνώρισαν και το Robert Duvall και οι τρεις τους της δεκαετία του ’60 μοιράζονταν το ίδιο σπίτι προσπαθώντας να βρουν δουλειές. Ο Hoffman συμμετείχε πού και πού σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές ή σε κάποια διαφημιστικά spots, αλλά οι πενιχρές αποδοχές τον ανάγκασαν να αφήσει την ηθοποιία για τη διδασκαλία.
Στις αρχές της δεκαετίας, ο Hoffman συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις παίζοντας μικρούς ρόλους ενώ σπούδαζε στο Actors Studio. Εκεί κατάφερε να γίνει ένας μεθοδικός ηθοποιός (σημ.: να εφαρμόζει τεχνικές ώστε να είναι αρκετά πιστευτές οι ερμηνείες του), οπότε και τον ανακάλυψε ο παραγωγός Sidney W. Pink, που του άνοιξε το δρόμο για άλλες παραστάσεις συν εμφανίσεις σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές.
Ο «Πρωτάρης» Hoffman ξεκινά την ανοδική πορεία
Η πρώτη εμφάνιση του Hoffman στη μεγάλη οθόνη έρχεται το 1967 με την ταινία «The Tiger Makes Out» με πρωταγωνιστή τον Eli Wallace. Αμέσως μετά τα γυρίσματα έφυγε για το Fargo της Βόρειας Dakota για να σκηνοθετήσει παραγωγές για το Κοινοτικό Θέατρο του Fargo. Εκείνη ακριβώς τη χρονιά είναι που τον επιστρατεύει ο σκηνοθέτης Mike Nichols για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον «Πρωτάρη» στο πλάι της Anne Bancroft που υποδυόταν τη θρυλική Mrs. Robinson. Η τελική επιλογή για το ρόλο του Ben είναι πραγματικά μία μεγάλη ιστορία, καθώς ο «Πρωτάρης» ήταν ένα project που πολλοί πόθησαν αλλά κι απέρριψαν. Επιγραμματικά θα σας πω πως στην αρχή για το ρόλο προοριζόταν ο Robert Redford, ο οποίος τελικά κρίθηκε ως «υπερβολικά γοητευτικός» σε σύγκριση με αυτό που φανταζόταν ο Nichols, ενώ ο Warren Beatty απέρριψε το ρόλο γιατί εκείνη την περίοδο γύριζε το «Bonnie & Clyde». Η ταινία εκτός από αναγνωρισιμότητα, χάρισε στο Dustin Hoffman και την πρώτη του υποψηφιότητα για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου. Καλή αρχή, εσείς τι λέτε;
Δύο χρόνια μετά, ο Hoffman συμπρωταγωνιστεί με το Jon Voight στο «Midnight Cowboy», ερμηνεύοντας τον απατεώνα Ratso. Η ταινία γίνεται επιτυχία κερδίζοντας τρία Oscar (Ταινία, Σκηνοθεσία και Διασκευασμένο Σενάριο), μοναδική πρωτιά για X-rated film (σημ.: ταινία μόνο για ενηλίκους), ο Hoffman είναι υποψήφιος πάλι για το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου ενώ επίσης το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την κατέταξε στην 36η θέση των 100 Καλύτερων Αμερικανικών Ταινιών. Την ίδια χρονιά παίζει και στο «John and Mary» με τη Mia Farrow, όπου οι δυο τους, υποδύονται δύο αγνώστους μεταξύ τους που, αφού περάσουν μία νύχτα, την επομένη ξεκινούν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Αν και δέχθηκε σχετικά καλές κριτικές, η ταινία δεν κατάφερε να περάσει τον απόηχο του «Καουμπόη του Μεσονυχτίου».
Μέχρι το «Lenny» του 1974, o Hoffman έχει παίξει σε μεγάλες παραγωγές, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται κι ο «Πεταλούδας» στο πλευρό του Steve McQueen . Ερμηνεύοντας τον stand-up κωμικό Lenny Bruce, ο Hoffman γνώρισε και πάλι την επιτυχία, κερδίζοντας και μία υποψηφιότητα για Oscar, αν και για πολλούς κριτικούς, o ηθοποιός αδικήθηκε. Συγκεκριμένα μία κριτικός είπε πως ο σκηνοθέτης Bob Fosse περιόρισε τις ικανότητες του Hoffman Και πως ο δεύτερος μπορούσε να κάνει ακόμα περισσότερα αν του επιτρεπόταν. Παρ’ όλα αυτά κι ο «Lenny» είναι μία ταινία – σταθμός της καριέρας του.
Δύο χρόνια μετά, μαζί με το Robert Redford πρωταγωνιστεί στο «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου», την ταινία που απεικόνισε τα γεγονότα γύρω από το σκάνδαλο Watergate που συγκλόνισε τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’70 επί προεδρίας Nixon. Σε πλήρη αντίθεση με την κωμική ταυτότητα του ρόλου του στο «Lenny», ο δραματικός ρόλος του δημοσιογράφου Carl Bernstein ανεβάζει την εικόνα του Hoffman ως ηθοποιού κι η ταινία γίνεται κι αυτή άλλο ένα ισχυρό δείγμα των ικανοτήτων του. Την ίδια χρονιά έρχεται να το επιβεβαιώσει και το «Marathon Man», όπου ο Hoffman υποδύεται έναν τελειόφοιτο που βρίσκεται στη μέση μίας συνωμοσίας που εμπλέκει κυβερνητικούς κι έναν φυγάδα Ναζί.
Έπειτα από δύο κινηματογραφικές εμφανίσεις μικρότερης σημασίας – και προβολής – ο Hoffman πρωταγωνιστεί στο «Kramer Vs. Kramer» με τη Meryl Streep. Η ταινία δεν ήταν καθοριστική για το Hoffman Μόνο από κινηματογραφική άποψη (του χάρισε, άλλωστε και το πρώτο του Oscar Α’ Ανδρικού που από το 1967 «χαλβάδιαζε»!), αλλά το γεγονός πως εκείνη την περίοδο περνούσε κι ο ίδιος τη φάση του διαζυγίου από την πρώτη του σύζυγο, τον έκανε να προσεγγίσει ακόμη καλύτερα τόσο τον κινηματογραφικό, όσο και τον πραγματικό ρόλο του πατέρα.
Το 1982 ο Hoffman πρωταγωνιστεί στο «Tootsie», στο ρόλο ενός ηθοποιού που μεταμφιέζεται σε γυναίκα για να μαζέψει χρήματα για την παράσταση που ονειρεύεται. Άλλη μία επιτυχία για το Hoffman, άλλη μία υποψηφιότητα για Oscar, το οποίο έρχεται το 1988 για το «Άνθρωπο της Βροχής» στο ρόλο του αυτιστικού αδερφού του Tom Cruise που κληρονομεί τον πατέρα τους. Από εκεί κι ύστερα, ο Hoffman εξακολουθεί να παίζει σε ρόλους που αφήνουν εποχή (όπως στον «Captain Hook» και στο «Outbreak»), ενώ το 1996 έρχονται το «American Buffalo» και το δικαστικό δράμα «Sleepers», όπου συμπρωταγωνιστεί με ένα δυνατό cast που περιλαμβάνει τους Brad Pitt και Robert De Niro.
Το 1997 πρωταγωνιστεί μαζί με τον John Travolta στο «Mad City» του Κώστα Γαβρά . Αν κι η ταινία αδικήθηκε αν μελετήσει κανείς τους αριθμούς (ποσοστό κριτικών κι έσοδα), προσωπικά νομίζω πως είναι άλλη μία αξιόλογη στιγμή για το Hoffman. Άλλωστε το έχω πει πολλάκις… στην Αμερική δεν ξέρουν να βλέπουν ταινίες! Την κατάσταση σώζει την ίδια χρονιά η μαύρη κωμωδία «Wag The Dog», όπου ο Dustin Hoffman κι ο Robert De Niro συνεργάζονται για να «στήσουν» έναν ψεύτικο πόλεμο των ΗΠΑ με την Αλβανία στα ΜΜΕ για να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από ένα πολιτικό σκάνδαλο.
Έπειτα από τα κάπως αδιάφορα «Sphere» και «Joanne of Arc», ο Hoffman πρωταγωνιστεί το 2002 με τη Susan Sarandon στο «Moonlight Mile», υποδυόμενοι τους γονείς της νεκρής μνηστής του Jake Gyllenhaal και το 2003 στη heist movie «Confidence». Περισσότερη αίσθηση, όμως, δημιουργεί στο δικαστικό θρίλερ «Runaway Jury», όπου βρίσκεται στα πλατό με τον πρώην συγκάτοικό του Gene Hackman και τους John Cusack και Rachel Weisz.
Το 2004 συμπρωταγωνιστεί με τους Johnny Depp και Kate Winslet στην ταινία «Finding Neverland», όπου κεντρικός άξονας είναι η ιστορία του συγγραφέα J. M. Barrie κι η σχέση του με την οικογένεια που τον ενέπνευσε για να γράψει τον «Peter Pan». Μετά κι από το «I Heart Huckabees» της ίδιας χρονιάς, ο Hoffman συναντιέται και πάλι στα κινηματογραφικά στούντιο με το Robert De Niro, αυτή τη φορά υποδυόμενος το συμπέθερο του δεύτερου στα «Πεθερικά της Συμφοράς», τη συνέχεια της κωμωδίας «Γαμπρός της Συμφοράς» με το Ben Stiller. Τέσσερα χρόνια μετά κι έχοντας συμμετάσχει σε κάποιες λιγότερο «τρανταχτές» ταινίες, όπως το «Άρωμα:Η Ιστορία Ενός Δολοφόνου» που βασίζεται στο βιβλίο του Patrick Süskind και το «Stranger Than Fiction», ο Hoffman υποδύεται τον παραμυθένιο ιδιοκτήτη παιχνιδάδικου Mr. Magorium στην ταινία «Mr. Magorium Wonder Emporium» μαζί με τη Natalie Portman.
Λίγο πριν το 2010, ο Hoffman χαρίζει τη φωνή του στο Δάσκαλο Shi Fu του «Kung Fu Panda» (αναλαμβάνοντας το voice over και στη δεύτερη ταινία, ενώ ετοιμάζεται κι η Τρίτη), καθώς και στην «Ιστορία του Desperaux». Τον βλέπουμε ξανά με σάρκα κι οστά στο «Last Chance Harvey» στο πλάι της Emma Thompson, όπου οι δύο τους υποδύονται δύο μοναχικούς αγνώστους που αποφασίζουν να γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλον.
Το 2011 ο Hoffman κάνει «άνοιγμα» στην τηλεόραση και βρίσκει «τηλεοπτική στέγη» στο HBO και τη σειρά «Luck», μία σειρά που ασχολείται με τις ιπποδρομίες. Η σειρά, αν κι ενδιαφέρουσα (για κάποιο διάστημα την προέβαλλε κι η τότε ΝΕΤ), ακυρώθηκε τελικά λόγω ζητημάτων που θίχθηκαν αναφορικά με την ασφάλεια των ζώων, καθώς τρία άλογα πέθαναν στη διάρκεια των γυρισμάτων. Μέχρι να βγει η Τρίτη ταινία «Kung Fu Panda», ο Hoffman έχει περιοριστεί τα τελευταία σε μικρούς σχετικά ρόλους σε ταινίες όχι τόσο γνωστές – όπως το «Chef».
Όπως και να έχει, σήμερα γνωρίσαμε έναν ηθοποιό που έχει χτίσει μία αξιόλογη καριέρα και, παρά το γεγονός πως δεν τον βλέπουμε τόσο ενεργό, δεν παύουμε να ελπίζουμε σύντομα για μία του ταινία όπου θα μας κάνει – και πάλι – να παραμιλάμε από ενθουσιασμό!
