… ποια είναι τα σημάδια που μας δείχνουν πως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο μόνοι.
Σε όλους μας έχει τύχει να βρεθούμε αντιμέτωποι στην καθημερινότητά μας με πολλά ανοιχτά “μέτωπα”, είτε αυτά είναι στη δουλειά, είτε στο σπίτι. Ακόμη κι ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος, όμως, όταν φτάνει στα όριά του, θα σκεφτεί πως θέλει απλά να εξαφανιστεί έστω για λίγο. Και μπορεί η σκέψη τακτικά απλά να έρχεται και να φεύγει σε κλάσματα δευτερολέπτων, όμως το μυαλό και το σώμα μας δε διστάζουν να μας “χτυπήσουν καμπανάκια”. Ποια είναι αυτά;
01 Τίποτα δε μας φαίνεται διασκεδαστικό. Κάτι που μέχρι πρότινος μας χαλάρωνε και μας διασκέδαζε (είτε πρόκειται για ένα δημιουργικό χόμπι είτε η γυμναστική μας) δε μας ενθουσιάζει ως ιδέα και το αναβάλλουμε συνέχεια. Όταν πιάνουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται έτσι για κάτι που μέχρι τώρα μας ευχαριστούσε, τότε καλό είναι να περάσουμε λίγη ώρα μόνοι αναζητώντας ηρεμία ή ακόμη κι έμπνευση για κάτι καινούριο.
02 Στρεφόμαστε πιο συχνά στο φαγητό και τα σνακς. Ένα από τα πιο συνηθισμένα “ξεσπάσματα” κάποιου που νιώθει καταβεβλημένος είναι το ακατάσχετο και συχνά ασυναίσθητο “τσιμπολόγημα”. Μία τέτοια συμπεριφορά εκλαμβάνεται ως διέξοδο, όμως σαφώς και δεν είναι η λύση. Αν όμως αντιληφθούμε πως δεν έχουμε πραγματικά ανάγκη το φαγητό ή το σνακ, τότε μία μοναχική βόλτα στη γειτονιά είναι μία ιδανική επιλογή για “διαφυγή” από ό, τι μας προβληματίζει ή κουράζει.
03 Το παραμικρό “μας τσακίζει”. Όταν είμαστε ήρεμοι, συνήθως μπορούμε να διαχειριστούμε εύκολα ακόμη και πολλές ευθύνες ταυτόχρονα. Όταν, όμως νιώθουμε πως κι η πιο μικρή παράλειψη μπορεί να μας εκνευρίσει τότε μάλλον χρειαζόμαστε ένα μικρό διάλειμμα απ’ όλα. Αν για παράδειγμα, ξεχάσαμε να αγοράσουμε κάτι από το super market, αρχικά αναλογιζόμαστε αν ήταν όντως τόσο σημαντικό (hint: αποκλείεται να καθορίζει την όλη μας ύπαρξη μία τέτοια αμέλεια!). Στη συνέχεια αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσε να μας χαλαρώσει για λίγα λεπτά και τέλος δεν διστάζουμε να ζητήσουμε βοήθεια – αν, για παράδειγμα, ο/η σύντροφός μας είναι ήδη έξω, δεν είναι ντροπή να του/της ζητήσουμε να φέρει αυτό που ξεχάσαμε κατά την επιστροφή του/της.
04 ”Ξεσπάμε” στους αγαπημένους μας. Όσο πράος και να είναι κανείς, η κούραση είναι πάντα κακός σύμβουλος. Επομένως, όταν νιώθουμε πως εκνευριζόμαστε εύκολα με τους δικούς μας ανθρώπους (ακόμη και για κάτι εντελώς ανούσιο) τότε είναι προτιμότερο να καθίσουμε για λίγο μόνοι και να εστιάσουμε σε οτιδήποτε άλλο, είτε αυτό είναι ασκήσεις αναπνοών είτε να ακούσουμε λίγη μουσική. Λίγο αργότερα θα διαπιστώσουμε πως απλά χρειαζόμασταν λίγο χρόνο με τον εαυτό μας – και καλό είναι τότε να ζητήσουμε και μία συγνώμη που ξεσπάσαμε στον άνθρωπό μας και να του εξηγήσουμε την κατάσταση!
05 Νιώθουμε πως θέλουμε να κρυφτούμε οπουδήποτε απ’ όλους… κι όλα. Σας έχει τύχει να κλειστείτε στο δωμάτιο μόνο και μόνο για λίγα λεπτά ησυχίας; Αυτή η αντίδραση είναι ο τρόπος του σώματος να μας πει πως είναι ώρα να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας και μόνο. Μία έξοδος για φαγητό μόνοι μας ή ακόμη και μία μικρή εκδρομή μπορούν να μας μεταμορφώσουν και να επιστρέψουμε πιο ήρεμοι, πιο παραγωγικοί και (γιατί όχι;) με περισσότερη κατανόηση.
Ανεξάρτητα του τι επιλέγει ο καθένας προκειμένου να αναπληρώσει δυνάμεις ψυχολογικές αλλά και σωματικές, είναι σημαντικό να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας. Αυτός ο λίγος χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας μακροπρόθεσμα μπορεί να μας κάνει ακόμη καλύτερους ανθρώπους.
