Υπάρχουν βραδιές που κάθομαι με φίλους μέχρι τα ξημερώματα σε κάποιο μπαρ ή στο σπίτι και κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις. Φίλοι διαβασμένοι, συνειδητοποιημένοι και χαλαροί. Κάθεσαι μαζί τους να πιείς ένα ποτήρι κρασί και συζητάς αυτό που συμβαίνει σε σένα τον ίδιο αλλά και στους γύρω σου. Μιλάει κάποιος μαζί τους και το σώμα του βγάζει ένταση κι εκείνοι με την χαλαρότητα που τους διακρίνει και την εμπειρία, του λένε ότι η ζωή είναι ένας κύκλος και στο χέρι του είναι πως θα την γευτεί. Ορμώμενη από αυτό σας γράφω αυτό που έχω παρατηρήσει να γίνεται γύρω μου.
Πολλές φορές θέλουμε να αλλάξουμε την ζωή μας γιατί νιώθουμε ότι όλα τα έχουμε βαρεθεί ή όλα πάνε στραβά. Γινόμαστε μοιρολάτρες και καθόμαστε στην γωνιά μας και κλαιγόμαστε στους φίλους, στην οικογένεια, στους κοντινούς μας ανθρώπους λες και θα μας ακούσει εκείνη την ώρα το σύμπαν και κάτι θα αλλάξει, θα μας λυπηθεί. Η αλήθεια είναι ότι έτσι δεν θα αλλάξει τίποτα.
Πόσες φορές ακούω ανθρώπους να παραπονιούνται για την δουλειά, την σχέση και όλα τα “κακά” που τους έχουν συμβεί. Πόσες φορές έχω δει ανθρώπους να πέφτουν σε βαριά κατάθλιψη γιατί αυτό που είχαν στο μυαλό τους δεν τους βγήκε. Αυτό όμως που δεν έχω ακούσει από κανέναν είναι να κάτσει να σκεφτεί τι λάθος έκανε και δεν του πραγματοποιήθηκε το “όνειρο” .
Όταν χάνουμε κάτι, σχέση, δουλειά, λεφτά δεν πρέπει να κατηγορούμε τους άλλους αλλά τον ίδιο μας τον εαυτό γιατί και εμείς οι ίδιοι φταίξαμε που είχαμε το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα που τώρα τυραννάει το μυαλό μας. Εμείς οι ίδιοι αφήσαμε να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Εμείς οι ίδιοι μόνο μπορούμε να το διορθώσουμε αρκεί να μην αφήσουμε να μας παρασύρει η στεναχώρια στα σκοτεινά της μονοπάτια και να πούμε ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα βρούμε την λύση. Με μία λέξη να μην χάνουμε την αισιοδοξία μας και να κάνουμε τον απολογισμό μας. Μόνο όταν κάνεις τον απολογισμό σου μπορείς να προχωρήσεις, μόνο τότε βρίσκεις τις λύσεις γιατί πολύ απλά αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου.
Όλοι ξέρουμε ότι η ζωή δεν είναι ρόδινη, έχει και τις καλές της στιγμές αλλά και τις δύσκολες. Το θέμα από κει και πέρα είναι που θέλει να επενδύσει κάποιος γιατί οι στιγμές είναι στιγμές αλλά η διάρκεια είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει. Αν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια θα έχουμε κάποιες καλές στιγμές που απλά θα μας συντηρούν. Αν όμως θέλουμε διάρκεια πρέπει να μάθουμε να διεκδικούμε τα θέλω μας.
Για μένα η οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα μας είναι μία καλή δικαιολογία να σταυρώσουν κάποιοι τα χέρια αλλά και να παρασυρθούν και να καταστρέψουν ότι άλλο καλό έχουν, είτε αυτό λέγεται προσωπική ή κοινωνική ζωή. Όπως μου είπε κι ένας φίλος μου, τα άτομα που απαρτίζουν το σώμα μας, η γη και όλοι οι πλανήτες είναι σε σχήμα κύκλου, το μοναδικό σχήμα που δεν έχει τέλος και για άλλη μια φορά κατάλαβα ότι είναι στο χέρι μας πως θα ανταπεξέλθουμε σε μία άσχημη φάση της ζωής μας. Στο χέρι μας είναι πώς να κάνουμε να διαρκέσει η ευτυχία μας γιατί πολύ απλά ποτέ δεν θα σταματήσουν οι δυσκολίες αρκεί να τις αντιμετωπίζουμε.
