Γιατί τα παιδιά μεγαλώνοντας φωνάζουν πιο συχνά τη μαμά τους όταν κλαίνε σε σχέση με τον μπαμπά τους; Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ έχει την απάντηση: διότι το κλάμα ενός μωρού που πεινάει «ενοχλεί» περισσότερο τις μαμάδες σε σύγκριση με τους μπαμπάδες.
Στο πλαίσιο σχετικού πειράματος, 18 γυναίκες και άνδρες κλήθηκαν να αφεθούν στις σκέψεις τους ενώ παράλληλα οι ερευνητές έπαιζαν ηχογραφήσεις από λευκό θόρυβο αναμιγμένο με κλάματα μικρών παιδιών. Βάσει της εγκεφαλικής σπινθηρογραφίας, τα κλάματα αυτά ανέβαζαν κατακόρυφα τα επίπεδα προσοχής των γυναικών, σε αντίθεση με αυτά των ανδρών τα οποία παρέμεναν σε κατάσταση ηρεμίας.
Όπως αναφέρει ο Marc Bornstein, ένας εκ των συντακτών της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuroreport, «τα νεογέννητα δεν έρχονται στον κόσμο με εγχειρίδιο. Όπως επισημαίνει, η έρευνα αποτελεί κομμάτι μίας σειράς ερευνών πάνω στις οποίες δουλεύει προκειμένου να κατανοήσει καλύτερα αυτό που ονομάζουμε «εγκέφαλο του γονέα». Μάλιστα, όπως λέει, τα ευρήματα της μελέτης μπορεί να αποδειχθούν πολύ βοηθητικά για τις νέες μαμάδες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων-περί του12%-οι οποίες εμφανίζουν επιλόχεια κατάθλιψη.
«Μιλώντας από ιατρικής σκοπιάς, θα ήταν ενδιαφέρον να μπούμε στο μυαλό των μαμάδων με επιλόχειο όχι μόνο για να δούμε τις αντιδράσεις τους αλλά και για να τις ενθαρρύνουμε να είναι περισσότερο υπεύθυνες απέναντι στα νεογέννητα μωρά τους», συνεχίζει ο ειδικός. Η έρευνα δεν αφήνει απ’ έξω ούτε τους μπαμπάδες, οι οποίοι μπορεί να βοηθηθούν ώστε να δείχνουν περισσότερη προσοχή. Ούτως ή άλλως το να είναι κανείς ένας προσεκτικός γονιός έχει τα «βραβεία» του.
Σύμφωνα με τον Bornstein, η αυξημένη προσοχή-η καλώς εννοούμενη πάντα- είναι καλή και για τις δύο πλευρές: γονείς και παιδιά. Τα παιδιά αισθάνονται πολύτιμα, επιβεβαιώνονται και νιώθουν ότι οι γονείς τους τα αποδέχονται. Επιπρόσθετα, επωφελούνται και διανοητικά χάρη στη γονεϊκή υπευθυνότητα και διδαχή. Από την πλευρά τους, οι γονείς ανταμείβονται βλέποντας τα παιδιά τους να μεγαλώνουν σωστά και να πετυχαίνουν πράγματα ενώ με τον τα ασχολούνται ενεργά μαζί τους μαθαίνουν καλύτερα τα ίδια τα παιδιά και συνεπώς γίνονται καλύτεροι γονείς.
Προηγούμενες έρευνες οι οποίες μέτρησαν τις συναισθηματικές αντιδράσεις των ενηλίκων στα παιδιά τους που έκλαιγαν έχουν βρει ότι οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να ανταποκριθούν σε σχέση με τους άνδρες. Σε μία άλλη επιστημονική προσέγγιση, ο Bornstein βρήκε ότι τα νεογέννητα που διαγνώστηκαν αργότερα με αυτισμό έκλαιγαν με μεγαλύτερη ένταση σε σύγκριση με αυτά που δεν είχαν κάποια τέτοιου είδους διαταραχή. Βρήκε, επίσης, ότι οι ενήλικες έδειχναν μεγαλύτερη προσοχή στα κλάματα μεγαλύτερης έντασης.
Πηγές: Chicago Tribune , http://www.apa.org
