Η κόντρα αυτή γεννήθηκε έπειτα από αίτημα της συνεργάτιδος Αλεξάνδρας (Σκαράκη). Αφορμή μία κουβεντούλα που είχαμε στο facebook περί προτιμήσεων στις φυσιογνωμικές αποχρώσεις ενός άνδρα. Μία μικρή παρένθεση προτού συνεχίσω, απευθυνόμενη στους άνδρες φίλους μου που διαβάζουν αυτές τις γραμμές: μην κοιτάτε περίεργα την οθόνη, δεν έχετε ΕΣΕΙΣ την αποκλειστικότητα να επιλέγετε ανάμεσα σε μελαχρινές, ξανθές κ.ο.κ.! Κλείνω την παρένθεση και συνεχίζω.
Η Λίνα μας, λοιπόν, θεωρεί πως πιο πολλά points στην επιλογή μίας γυναίκας κερδίζει ένας «ανοιχτόχρωμος» άνδρας. Ξανθός, κατά προτίμηση με επίσης ανοιχτόχρωμη απόχρωση ματιών. Εγώ από την άλλη πιστεύω πως ένας μελαχρινός άνδρας είναι αυτό ακριβώς: ΑΝΔΡΑΣ! Με τα όλα του! Αλλά ας μας πει το κορίτσι πρώτα τη δική του οπτική κι εν συνεχεία θα δικαιώσω την Αλεξάνδρα, η οποία υποστηρίζει πως σε αυτήν τη «μάχη» έχω τη νίκη στο τσεπάκι!
Blondie me up, «blondy» ! (από τη Λίνα Γριβογιάννη)
Αυτή τη φορά θα πρέπει να υπερασπιστώ τα ξανθά αγόρια! Γεγονός που, αν το καλοσκεφτείς, είναι λίγο παράλογο! Γιατί στην «κόντρα» Johnny Depp – Brad Pitt ήμουν πάντα το κορίτσι του Johnny – λέγε με και Depp. Αλλά η ζωή είναι περίεργη, πώς να το κάνουμε; Γι’ αυτό μεγαλώνοντας μου έχει βγει η φήμη ότι αγαπώ και τα ξανθά, ανοιχτόχρωμα αγόρια – μεταξύ μας, δεν έχει βγει άδικα, αλλά μην το πείτε πουθενά! Βέβαια, όπως όλοι οι άνθρωποι, είναι φορές που υποκύπτω στους μελαχρινούς και έχω μερικές αδυναμίες, (όπως ο Johnny Depp, μεγάλη και αξεπέραστη αγάπη, ο Timothy Olyphant, o Ed Westwick και ο Patrick Dempsey), αλλά τα ξανθά παιδιά είναι κάτι διαφορετικό.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα τον Robert Redford στο «The way we were», εκείνα τα μαλλιά του που είναι σαν τον ήλιο μέσα στη νύχτα. Eίναι πραγματικά ένα όνειρο! Ο Paul στο «Breakfast at Tiffany’s» δεν είναι τυχαία ξανθός, είναι η ελπίδα της Holly, είναι το λαμπερό αύριο. Για να σας το κάνω ακόμα πιο «δύσκολο», θυμηθείτε τον Robert Redford και τον Paul Newman στο «The Sting»: δύο πανέμορφοι κατάξανθοι άντρες, με υπέροχα μπλε ματιά, να παίζουν τους κακοποιούς… τίποτα πιο όμορφο σαν θέαμα για μία γυναίκα!
Η αδυναμία μου σε κάποιους ηθοποιούς μάλλον έχει να κάνει με το ανοιχτόχρωμό τους. Και γιατί όχι; Τα ξανθά αγόρια είναι πιο γλυκά, συνήθως συνοδεύονται από ανοιχτόχρωμα ματιά και χαμόγελα που λάμπουν! Επίσης αν ισχύει ό,τι λένε οι ψυχολόγοι, ότι μας αρέσει εκείνο που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, τότε ναι, είναι λογικό. Μεγάλωσα με έναν καστανόξανθο αδελφό με μπλε μάτια και εγώ έχω τα ίδια χαρακτηριστικά. Συνεπώς… είναι απλή ψυχολογία! Αλλά και λογικά να το σκεφτούμε, οι ξανθοί άντρες είναι τόσο έχουν λάμψη και, όπως θα διαπιστώσετε στις φωτογραφίες που έχω συγκεντρώσει, είναι όλοι τους ο ένας πιο καλύτερος από τον άλλο!
Αν τώρα νομίζετε ότι ένας ξανθός άντρας δεν μπορεί να είναι αρρενωπός και είναι μόνο «γλυκούλης», εδώ είναι που κάνετε το μεγαλύτερο λάθος! Διότι ο ξανθός μπορεί να είναι και τα δύο με μεγάλη ευκολία και αυτό είναι από τα βασικά του στοιχεία που τον κάνει ακαταμάχητο, αξέχαστο και μοναδικό.
«My black eyed boy…» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Αντικειμενικά μιλώντας…
… ο Leonardo Di Caprio – ένας από τους αγαπημένους της Λίνας, αν όχι Ο αγαπημένος της – έχει εξελιχθεί σε – ομολογουμένως – πολύ ωραίο άντρα.
Και πάλι αντικειμενικά μιλώντας, οι Robert Redford και Paul Νewman είναι άντρες που στα νιάτα τους έκαναν κάθε κοριτσίστικη καρδούλα να σκιρτήσει. Όχι πως και τώρα με τον Redford δε λιώνω κι εγώ, το ομολογώ!
Έλα, όμως, που εμένα αυτές οι ξανθές τουφίτσες σε συνδυασμό με το καταγάλανο μάτι μου κάνουν… too good to be true! Και πρέπει να είμαι από τις ελάχιστες γυναίκες στον κόσμο που της είναι ΕΝΤΕΛΩΣ αδιάφορος ο Brad Pitt! Don’t shoot! Εκτιμώ πως είναι γοητευτικός, αλλά όχι και για να πέσω στα πόδια του!
Ομολογώ πως προσωπικά πάντα ήμουν θαυμάστρια των «μελανουριών». Καλά, οι περισσότεροι γνωρίζετε ήδη τον «έρωτα» που έχω προς το πρόσωπο του Robert Downey Jr.! Ανεξάρτητα αυτού, όμως, πάντα, μα πάντα, όποτε μου δείχνουν έναν ξανθό «παίδαρο» εγώ τον αγνοώ επιδεικτικά.
Ο άντρας με πιο γήινες αποχρώσεις αποπνέει μία ιδιαίτερη αύρα μυστηρίου. Άλλωστε στην πρώτη μας κόντρα με τη Λίνα είχα ήδη πει πως μου αρέσουν τα… ζόρια! Ε, προσωπικά πιστεύω πως ένας μελαχρινός άντρας εκπέμπει περισσότερο sex appeal, υπόσχεται περισσότερη «δράση» και μοιάζει πολύ πιο challenging η όποια συναναστροφή μαζί του. Ένας ξανθομάλλης με γαλάζια ή πράσινα μάτια μου κάνει πολύ… παραμυθένιος. Τι εννοώ μ’ αυτό; Πάρτε για παράδειγμα ένα ανδρικό πρότυπο από τα παιδικά μας χρόνια, τον Ken – ξέρετε, το… je t’aime της Barbie! Ποτέ δεν μου άρεσε! Πάντα αναρωτιόμουν τι του έβρισκε η Barbie – κάποια στιγμή αργότερα βέβαια άρχισα να αναρωτιέμαι τι έβρισκα εγώ στη Barbie, αλλά δεν είναι το θέμα μας! Μου θυμίζει εκείνην την κλισέ εικόνα που έχουμε για τους αγγέλους ή τους πρίγκιπες του παραμυθιού. Ε, λοιπόν, αυτό εμένα μου κάθεται κάπως περίεργα… Δεν αρνούμαι πως κι αυτοί έχουν τη δική τους γοητεία, σίγουρα υπάρχουν ξανθοί άντρες που θα τους δεις και θα πεις «Wow!». Αλλά σε μένα μου μοιάζουν κάπως σαν… αερικά… Σα να μην κολλάνε στο μοτίβο που έχω μπροστά στα μάτια μου.
Ο μελαχρινός άντρας μοιάζει πιο αληθινός. Το μελαμψό χρώμα του ισοδυναμεί με την πραγματικότητα. Τα γήινα χρώματά του εντείνουν την αρρενωπότητά του. Μ’ έναν μελαχρινό δε θα πεις ποτέ «άχου, τι γλυκούλης που είναι», λες και βλέπεις τα κουτάβια της Kleenex! Άντρα βλέπεις, Λίνα μου, όχι τα μωρά που βγάζει φωτογραφίες η Anne Geddes! Ένα ξανθός κι ανοιχτόχρωμος άντρας σου δίνει την εντύπωση πως πρέπει να παραμείνει… ατσαλάκωτος! Φοβάσαι όχι απλά να τον αγγίξεις, αλλά και να τον κοιτάξεις. Μοιάζει πιο απόμακρος. Ίσως επειδή συνήθως το ξανθό πάει πακέτο με ανοιχτόχρωμα μάτια, που κι αυτά με τη σειρά τους μοιάζουν πολλές φορές πέρα από την πραγματικότητα.
Εν τέλει… ε, άλλο πράγμα να βλέπεις στην παραλία το «μελανούρι» να κυκλοφορεί κι άλλο να κοιτάς τον ξανθό και να λες πότε θα γίνει κόκκινος σαν το παντζάρι! Σίγουρα οι προτιμήσεις είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό… Αλλά – ψιτ, μεταξύ μας – για κάποιο λόγο έγραψαν οι Texas to «Black Eyed Boy»!
