Εκεί που chat-άρουμε με τη Μαρία (Παπουτσάκη), φίλες και φίλοι, για το πώς τα περνάμε το σαββατοκύριακο, πιάνουμε μία κουβέντα για τα thriller. Και κάπου εκεί ανάβει το λαμπάκι της ιδέας (α λα Κύρος Γρανάζης) πάνω από το όμορφο κεφαλάκι της: να μιλήσουμε για τα αγαπημένα μας thriller. Η μικρή δε ζορίστηκε με τη δική της επιλογή, εγώ ήμουν που έπρεπε να διαλέξω από μία – αρκετά μεγάλη – λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες του είδους. Τελικά «νικητής» αναδείχθηκε ο «Φόβος Ενστίκτου». Η Μαρία επέλεξε ένα all time classic, και δεν είναι άλλο από τη «Σιωπή των Αμνών» – επίσης από τις αγαπημένες μου. Αλλά ας μας πει τι την κάνει να ανατριχιάζει με το Hannibal Lecter.
«Τελικά ο ψυχίατρος Hannibal Lecter χρειάζεται… ψυχίατρο!» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά… Είμαι λάτρης των θρίλερ και γενικά σπάνια θα μου ξεφύγει μια τέτοιου είδους ταινία. Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι τον «Φόβο Ενστίκτου» δεν τον έχω δει. Ακόμα! Ελπίζω, Αντιγονάκι, να με κάνεις να θέλω να το παρακολουθήσω με απόλυτη προσήλωση.
Η υπόθεση της «Σιωπής των Αμνών» είναι λίγο πολύ γνωστή ακόμη και σε αυτούς που δεν την έχουν δει. Ένας ψυχοπαθής, γνωστός ως Μπάφαλο Μπιλ, απαγάγει και δολοφονεί νεαρές γυναίκες – μετά από τρεις μέρες παρακαλώ. Το FBI στέλνει τη νεαρή πράκτορα Κλαρίς Στάρλινγκ (Jodie Foster) να ανακρίνει τον ιδιοφυή ψυχίατρο Χάνιμπαλ Λέκτερ (Antony Hopkins), ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή για δολοφονίες, όντας ο ίδιος ψυχασθενής με κανιβαλιστικές τάσεις –τι ειρωνεία! Η απόλυτη παράνοια! Είναι, όμως, ο μόνος που μπορεί να σκιαγραφήσει το προφίλ του Μπάφαλο Μπιλ. Ο μοναδικός τρόπος να προσφέρει την βοήθειά του στη νεαρή Κλαρίς, είναι να δεχτεί η νεαρή πράκτορας μια ψυχανάλυση από τον Λέκτερ για τον ίδιο της τον εαυτό. Έτσι, στην προσπάθειά της να ανακαλύψει τον δολοφόνο, η Κλαρίς έρχεται αντιμέτωπη με τις δικές της φοβίες, που την συνοδεύουν σε όλη της την ζωή.
Περιμένετε! Αμέσως, να πάτε να τη δείτε… Ο λόγος που διάλεξα αυτήν την ταινία είναι διότι με καθήλωσε. Ίσως φταίνε τα γαλανά μάτια του Χάνιμπαλ που διαπερνούν την τηλεόραση και σε «καρφώνουν». Ίσως πάλι να ευθύνεται η επιμονή και η ψυχραιμία της νεοφερμένης Κλαρίς απέναντι σε έναν τέτοιο δολοφόνο. Εγώ, για παράδειγμα, σίγουρα θα είχα λιποθυμήσει αν βρισκόμουν στον ίδιο χώρο με έναν κανίβαλο!
Είναι ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ – που έχει και λίγο splatter αφού μιλάμε για κανίβαλους. Σε κρατάει σε εγρήγορση και τις δύο ώρες που διαρκεί. Έφαγα όλα μου τα νύχια σας λέω μέχρι να φτάσει στο τέλος. Όσον αφορά τα Όσκαρ… τα σάρωσε όλα! Τι καλύτερης ταινίας, τι ερμηνείας, τι σκηνοθεσίας, τι σεναρίου, η «Σιωπή των Αμνών» ήταν πρώτη σε όλα –βασισμένη πάντα στο ομώνυμο βιβλίο του Τόμας Χάρις.
Αν αναρωτιέστε πού στο καλό ταιριάζει ο τίτλος, θα το καταλάβετε κάπου στη μέση της ταινίας. Δεν μπορώ να αποκαλύψω άλλα. Μη με πιέζετε!
Και μην ξεχνάτε… «Ο μόνος τρόπος για να σταματήσεις ένας δολοφόνο, είναι να μπεις στο μυαλό ενός τρελού!»
Σειρά σου, φίλη μου…
«Sooner or later a man who wears two faces forgets which one is real.» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Κατ’ αρχήν, να αποδώσω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι… Δεν υπαινίχθηκα (δεν είχα τέτοιο σκοπό, άλλωστε) πως η «Σιωπή των Αμνών» είναι μία από τα κορυφαία θρίλερ των εποχών κι όποιος δεν την έχει δει είναι επιεικώς απαράδεκτος. Είτε του αρέσουν τα θρίλερ είτε όχι, είναι από τις ταινίες που δε νοείται κάποιος να μην έχει δει έστω μία φορά στη ζωή του. Ε, κι αν δεν τον ιντριγκάρει έστω… κακό του κεφαλιού του!
Αλλά…
Υπάρχουν ταινίες που μπορεί να μη δημιουργείται γύρω τους ο «καλός χαμός» όπως έγινε με τη «Σιωπή των Αμνών», αλλά να μπορούν εξίσου να σε κάνει να κοιτάς σα χαζός την οθόνη ενώ παίζουν οι τίτλοι τέλους αναρωτώμενος «εντάξει, αυτό ΔΕΝ το περίμενα!» – πού να βλέπατε τα μούτρα μου όταν είδα εγώ πρώτη φορά την ταινία! Κάτι τέτοιο συνέβη με μένα την πρώτη φορά που είδα το «Φόβο Ενστίκτου».
Η υπόθεση αφορά ένα παπαδοπαίδι, τον Aaron (Edward Norton), ο οποίος κατηγορείται για τη στυγερή δολοφονία του επισκόπου του Σικάγο. Την υπεράσπισή του αναλαμβάνει ο δικηγόρος Martin Vail (Richard Gere), βλέποντας την υπόθεση ως ευκαιρία να (ξανα)βρεθεί στα φώτα της δημοσιότητας, γι’ αυτό κι αναλαμβάνει τον Aaron δωρεάν. Στη συνέχεια ο Vail θα ανακαλύψει πως στο σώμα του Aaron συζούν δύο… άνθρωποι! Ο ένας είναι ο ντροπαλός, ευγενικός και χαμηλών τόνων Aaron κι ό άλλος είναι ο Roy, ένας ψυχοπαθής που χωρίς καμία αιδώ ομολογεί το φόνο του ιερέα. Από εκεί κι ύστερα ναι μεν ο Vail έχει στο τσεπάκι τη δυνατότητα να επικαλεστεί παραφροσύνη για τον πελάτη του, αλλά από την άλλη δυσκολεύεται να αποφασίσει ποιος είναι πραγματικά ο Aaron. Ή ο Roy. Ή ο Aaron… Τέλος πάντων, αντιλαμβάνεστε πως μιλάμε για τρελό γαϊτανάκι!
Σας μπέρδεψα; Δεν είχα τέτοιο σκοπό. Αλλά όλο αυτό το μπλέξιμο, όλη αυτή η απορία του «μα ποιος στην ευχή είναι ο μικρός;» είναι τα στοιχεία που καταφέρνουν να κάνουν την αγωνία του θεατή να χτυπήσει κόκκινο κι εκείνος να έχει τις «κεραίες» του τεντωμένες για κάθε νέα αποκάλυψη/εξέλιξη/ανατροπή. Αν κι όχι τόσο διάσημη όσο η «Σιωπή των Αμνών», η ταινία μόνο αδιάφορη δεν είναι, αλλά ήταν κι εκείνη που απογείωσε τον Edward Norton με την πρώτη του μόλις κινηματογραφική εμφάνιση. Σίγουρα δε μπορείς να πεις αδιάφορες τις ερμηνείες των Gere και Laura Linney, αλλά ο Norton ήταν πραγματική αποκάλυψη στο ντεμπούτο του. Φυσικά δε μειώνω τοHannibal Lecter του Anthony Hopkins, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: ο καταξιωμένος ηθοποιός είχε ήδη ανεβασμένο τον πήχη των προσδοκιών μας, οπότε ο,τιδήποτε λιγότερο δεν ήτο επιτρεπτό. Αντίθετα, όταν βλέπεις ένα νέο ηθοποιό – κι ουχί ιδιαίτερα «ζυμωμένο» – να ερμηνεύει στην ουσία δύο ρόλους με τέτοια ευκολία, ε, μόνο σεβασμός και δέος σου δημιουργούνται γι’ αυτόν κι εν συνεχεία για το σύνολο της ταινίας.
Όσο για βραβεία; Ο Norton ήταν υποψήφιος για Oscar και Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου, εκεί ΟΚ, μας τρώει λάχανο η «Σιωπή των Αμνών». Αλλά να θυμίσω πως «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», ή να το κάνω πιο απλό… δεν είναι ΟΛΕΣ οι ταινίες που πήραν Oscar αριστουργήματα – φυσικά η ιστορία του Lecter δε συγκαταλέγεται σε αυτή τη μαύρη λίστα! Αλλά ο «Φόβος Ενστίκτου» με δικαίωσε πανηγυρικά και συγκαταλέγεται στις άμεσες προτιμήσεις μου όταν θέλω να (ξανα)δω κάποιο ΚΑΛΟ θρίλερ!
Εσάς ποιο θρίλερ σας έχει αφήσει με το στόμα ανοιχτό;
-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
