Εδώ και μερικές μέρες ξεκίνησε η διοργάνωση, που περίμεναν με αγωνία όλοι οι άνδρες όλων των νομών, όλων των χωρών, όλων των ηπείρων. Το Mundial! Πιστεύω ότι με τον ερχομό του 2014 και τα «χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το καινούριο έτος», τα αγόρια μας συμπλήρωναν και την φράση «φέτος έχει Mundial». Τέλος πάντων, εσείς περνάτε μια χαρά βλέποντας μπάλα. Τι γίνεται όμως με τις γυναίκες, που ως επί το πλείστον, καταριούνται την ώρα και την στιγμή που ξεκίνησε; Οι λάτρεις του αθλήματος αυτού, είστε τυχερές. Παρ’ όλα αυτά, η άλλη όψη του νομίσματος είναι μπερδεμένη. Δεν ξέρει κατά πόσο είναι σωστό να παρακολουθήσει έναν αγώνα με τον φίλο της και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην σωματική και ψυχική της υγεία – πλάκα κάνω, αφού η σχέση της με το ποδόσφαιρο είναι όπως η δική μου με το ψάρι. Σιχαίνομαι, σιχαίνομαι, σιχαίνομαι! Μόνο που η Αντιγόνη ισχυρίζεται πως έχει κάποιους καλούς λόγους για να δεις το Mundial με το αγόρι σου. Για να δούμε…
«Όχι, γλυκέ μου, μάλλον δε βλέπεις καλά… ΔΕΝ ήταν πέναλτυ!» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Ας πούμε πως συμφωνώ με τη Μαρία πως το ποδόσφαιρο δεν είναι αμιγώς ανδρική υπόθεση. Ειδικά όταν μιλάμε για διεθνείς διοργανώσεις όπου συμμετέχει η Εθνική μας ομάδα. Και μπορεί στο ίντερνετ να δείτε σε πολλά sites άρθρα – διαταγές αρρένων φιλάθλων που σας προτρέπουν να κάνετε κάτι άλλο και να τους αφήσετε στην ησυχία τους για να δουν αυτοί μπάλα, αλλά εγώ εδώ θα σας πω γιατί έχετε το δικαίωμα να δείτε έστω έναν αγώνα με το έτερόν σας ήμισυ που το έχετε σε εκτίμηση!
Το πιο πιθανό όσες είστε αρχάριες με το σπορ «βλέπω ποδόσφαιρο» να το έχετε αφορίσει εξαιτίας του αμφιβόλου ποιότητας ελληνικού πρωταθλήματος όπου δυστυχώς ο οπαδισμός μετατρέπεται σε «καφρίλα» – παρακαλώ να περάσει, δεν υβρίζω! :P Anyway, μία διεθνής διοργάνωση είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να εξοικειωθείτε με το άθλημα, καθώς σε αυτές τις διοργανώσεις δε θα δείτε ούτε ντεμέκ νταηλίκια από τους παίκτες – ΟΚ, ίσως αν εξαιρέσεις την προχθεσινή δαγκωνιά του Suarez της Ουρουγουάης στον Chiellini της Ιταλίας! – ούτε «φιλάθλους» που κάνουν τις κερκίδες να θυμίζουν το κάψιμο του Βασιλιά Καρνάβαλου. Σ’αυτή λοιπόν τη γνωριμία με το άθλημα είναι προτιμότερο να έχεις τον καλό σου δίπλα, ειδικά αν αυτός είναι υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος, διότι θα σου εξηγήσει καλύτερα ΓΙΑΤΙ τα αγόρια γουστάρουν τη μπάλα!
Δεύτερον, δεν ξέρω για σας, αλλά όταν εγώ ακούω «κοριτσοπαρέα βλέπει μπάλα» το μόνο που σκέφτομαι είναι εκνευριστικές τσιρίδες του στυλ «Χριστέ μου, τι κουκλί ο Xabi Alonso» ή «κόλαση ο Ronaldo». Και δε μιλάω για ένα ή δύο σχόλια, ΟΚ, κι εγώ τα κάνω… Αλλά για ενενήντα λεπτά να ακούς αυτό το πράγμα…; Ew, ew, ew!!! Να, αυτά δε μπορώ! Αυτά, λοιπόν, γλιτώνεις όταν είσαι απέναντι από την τηλεόραση με τον καλό σου!
Τέλος, αλλά και το πιο σημαντικό για μένα… Το να αφιερώσεις ενενήντα λεπτά έστω για έναν αγώνα με το παλικάρι σου, σημαίνει πως είσαι διατεθειμένη να μάθεις – ή έστω να δοκιμάσεις – κάτι που εκείνος το απολαμβάνει και το χαίρεται. Σκέψου το αλλιώς: είναι άδικο να του ζητάς να σε πηγαίνει σε ρομαντικές κομεντί στο σινεμά κι εσύ να μην του χαρίσεις ενενήντα λεπτά για κάτι που τον ευχαριστεί.
Και για να έχουμε καλό ρώτημα… ποιος είπε πως ΔΕ θα είναι διασκεδαστικό;;;
Η Μαρία τώρα θεωρεί πως μπορεί να μου αναιρέσει το επιχείρημα. Γιαααα…. πες μας κι εσύ, κοπελιά!
«Αγάπη μου γιατί η μπάλα έχει τέτοια χρώματα; Τι συνδυασμοί Θεέ μου…» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Λοιπόν κορίτσια, για να μιλήσουμε ειλικρινά, πόσους ποδοσφαιριστές γνωρίζετε που δεν είναι όμορφοι; Κανέναν. Άντε έναν-δύο. Όπως προείπε και η αγαπητή μου Αντιγόνη, οι γυναίκες αποφεύγουν τις εκδηλώσεις θαυμασμού για τους κούκλους παίκτες, όταν είναι με τους συντρόφους τους. Όχι! Αντιθέτως, μάλιστα, πολλές από εμάς όταν παρακολουθούμε έναν αγώνα με τον φίλο μας, πετάμε φράσεις του τύπου «αχ ρε Καρνέζη θεέ» και «ιδρωμένοι όλοι sexy είναι», μόνο και μόνο για να μπούμε στο μάτι του φίλου μας. Όμως αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ή ο καλός μας να μην δει ένα ολοκληρωμένο αγώνα, γιατί προφανώς θα συγκρουόμαστε, ή να σπάσει τα δικά μας νεύρα αν δεν δώσει καθόλου σημασία για τα σάλια που μας τρέχουν κάθε φορά που βλέπουμε τον Ronaldo. Ποιο από τα δύο προτιμάτε; Εγώ τελικά ένα ποτό με τις φίλες μου τις ώρες του αγώνα.
Ας πάρουμε επιτέλους απόφαση ότι τα αγόρια θέλουν να βλέπουν μπάλα με την παρέα τους και όχι με εμάς. Και είναι απολύτως δικαιολογημένο. Οι άντρες θα βρίσουν, θα χτυπηθούν για ένα γκολ που δεν μπήκε και θα χοροπηδούν σαν κατσίκια για μία μπάλα που ακούμπησε τα δίχτυα. Εσείς τι ρόλο παίζετε; Ναι, δεν είπα ότι δεν θα χαρείτε. Δεν σας ακυρώνω. Αλλά το 90% των γυναικών δεν μπορεί να συμμεριστεί την χαρά και αντίστοιχα την λύπη του κάθε άντρα για έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Στο κάτω-κάτω, άφησε τον να το ευχαριστηθεί μόνος του, διότι αυτό που θα ακούσεις ή μάλλον θα δεις παρακάτω, το κάνεις και είναι υπερβολικά εκνευριστικό.
Μάνο μου, ποιες ομάδες παίζουν, είπαμε; Γιατί φοράνε πορτοκαλί παπούτσια; Ο τερματοφύλακας γιατί έχει άλλα χρώματα; Τι διαφορά έχει το out από το corner; Τι είναι το offside; Δεν κουράζονται να τρέχουν πάνω-κάτω με μόνο 10 λεπτά ξεκούραση; Και γιατί είπαμε ότι παίζουν; Α, το θυμάμαι αυτό: Mundial. Θύμισέ μου λίγο τι είναι το Mundial… Και αφού ο άνθρωπος έχει απηυδήσει από τον βομβαρδισμό ερωτήσεων, αποφασίζει να σου απαντήσει. Γυρίζει το κεφάλι του προς το μέρος σου και ξεκινάει. Ε, εκείνη την στιγμή θα μπει το γκολ που με αγωνία περίμενε. Αυτός θα αρχίσει να φωνάζει σε εσένα που τον έχεις ζαλίσει τόση ώρα, εσύ θα πάθεις υστερία που κάνει σαν θηρίο για μια μπάλα, θα πλακωθείτε –λεκτικά ελπίζω- και θα κοιμηθείτε τσακωμένοι.
Για να γράψω και το δικό μου φινάλε, δεν απαγορεύεται να βλέπουν και οι γυναίκες ποδόσφαιρο. Κανείς δεν είπε ότι είναι καθαρά ανδρική υπόθεση, αλλά ξέρουμε πόσο τους αρέσει και πόσο τρελαίνονται γι’ αυτό. Γιατί, λοιπόν, να τους το στερήσουμε με την παρουσία μας, αφού υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που μπορούμε να κάνουμε τα συγκεκριμένα 90 λεπτά; Και δεν εννοώ φυσικά να πλένετε τα πιάτα, αλλά να αφιερώσετε χρόνο στον εαυτό σας. Μην μου πείτε τώρα, ότι προτιμάτε να δείτε έναν αγώνα και να σας συμβούν τα παραπάνω από μία βόλτα για καφέ ή ποτό με τις φίλες σας;
Μπορείτε να μας κάνετε κι εσείς προτάσεις για “κόντρες” ! Θα έχει ενδιαφέρον….
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Πειρσσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
