Το κοινό τον γνώρισε πιτσιρίκι στον «Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες» το 1984. Ξεκίνησε να ξεχωρίζει το 1987 μέσα από την τηλεοπτική σειρά «21 Jump Street». Από εκεί κι ύστερα… άρχισε η αναγνώριση, η καταξίωση και πλέον μιλάμε για έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς. Ο λόγος για τον «χαμαιλέοντα» του Hollywood, Johnny Depp!
Δεν πρόκειται να αμφισβητήσω πως ο άνθρωπος είναι χαρισματικός. Έχει παίξει ρόλους που δύσκολα θα μπορούσες να φανταστείς κάποιον άλλον να αναλαμβάνει. Με αφορμή την ανακοίνωση πως ο Depp θα ενσαρκώσει τον Ιρλανδό μαφιόζο Whitey Bulger, με τη Μαρία αναρωτηθήκαμε σε τι ρόλους τον προτιμάμε. Η αγαπητή μου συνεργάτιδα και – εν προκειμένω – rival τον θέλει πότε Τρελό Καπελά και πότε Willy Wonka. Εγώ πάλι, όσο κι αν παραδέχομαι την ικανότητά του να μεταμορφώνεται, τον προτιμώ ως Roux του «Chocolat», ως Gilbert Grape στο «Τι βασανίζει τον Gilbert Grape;» ή ως ανυποψίαστο «Τουρίστα»! Αλλά ας δώσω πρώτα το βήμα στη δεσποινίδα μας!
«Το Μαύρο Μαργαριτάρι είναι δικό μου! Savvy;» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Οι μη θαυμαστές του Johnny Depp, ακόμη και αν τον ήξεραν, σίγουρα τον αγάπησαν μέσα από τον ρόλο του θρυλικού Jack Sparrow, στους «Πειρατές της Καραϊβικής». Είναι ένας άνθρωπος, ένα περίεργο τυπάκι, που έχει το χάρισμα να παίζει εκπληκτικά όποιον ρόλο του αναθέτουν. Μήπως όμως, θα έπρεπε να αφήσω στην άκρη τον έρωτα μου για τον “Γιάννη” και να γίνω πιο συγκεκριμένη ως προς τους ρόλους του;
Την ικανότητα του να μεταμορφώνεται δεν την έχουν πολλοί και ίσως αυτή να είναι η συνταγή της επιτυχίας του. Είναι γεννημένος ηθοποιός και αυτό το αποδεικνύει κάθε φορά που πρωταγωνιστεί σε ταινία. Οι ρόλοι που καλείται να παίξει, δεν έχουν ουδεμία σχέση ούτε με τους προηγούμενους, αλλά ούτε και με τους επόμενους. Δοκιμάζει πάντα καινούρια πράγματα και αναμφισβήτητα τα πετυχαίνει. Όμως εγώ τον προτιμώ «παράξενο» και εξωπραγματικό.
Θυμάμαι ήμουν 11 χρονών, όταν ανακάλυψα τον Johnny Depp και τις ταινίες του. Η πρώτη μου επαφή μαζί του ήταν μέσω των πρώτων «Πειρατών» και από τότε κυριολεκτικά κόλλησα! Ναι, και πάνω στην τηλεόραση. Για να μην σχολιάσω καλύτερα ότι μετά από 10 χρόνια, οι τοίχοι μου δεν φαίνονται από τις αφίσες του. Anyway, αρκετά ρεζιλεύτηκα. Έχουν περάσει 25 χρόνια, από τότε που βγήκε στην μεγάλη οθόνη ο Johnny Depp, ως Έντουαρντ, στην ταινία «ο Ψαλιδοχέρης», η οποία έγινε μεγάλη επιτυχία. Θα είχε γίνει, όμως, αν δεν πρωταγωνιστούσε ο συγκεκριμένος; Μάλλον όχι. Το ύφος του μικρού παιδιού, αλλά και όλη η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα που υποδύθηκε, έβγαινε προς τα έξω σαν κάτι φυσικό.
Το ίδιο συνέβη με τον «ανισόρροπο» πειρατή, τον σοκολατένιο Willy Wonka και τον φονικό κουρέα. Τέσσερις τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες, ενσαρκώθηκαν από τον ίδιο άνθρωπο. Οι «σπαστικές» του κινήσεις ως μπαγαπόντη Jack Sparrow και το αγγελικό – αθώο πρόσωπο του ως ιδιοκτήτη εργοστασίου σοκολάτας, δεν θα μπορούσαν να συνδεθούν με κάποιο τρόπο. Το άστρο του, δεν αμφισβητείται, όπως δεν γίνεται να μην θίξουμε, ότι μόνο ένας άνθρωπος με πολυεπίπεδη και εκκεντρική προσωπικότητα θα μπορούσε να κάνει τέτοια κινηματογραφικά θαύματα.
Το πορτρέτο ενός αντι-ήρωα με μεταφυσική διάσταση, που έχει δημιουργήσει, εκτός από αγαπητό στον κόσμο, παράλληλα τον έκανε χαρούμενο. Και αν αυτός είναι ευτυχισμένος με αυτό που κάνει, θα το κάνει τέλεια. Ήρθε, όμως, η σειρά της Αντιγόνης, η οποία τον προτιμάει φυσιολογικό – όσο δηλαδή μπορεί να είναι.
Α, και κάτι τελευταίο. Μου αρέσει σε όποιον φανταστικό χαρακτήρα ενσαρκώνει, γιατί είναι σε όλα υπέροχος. Ο λόγος σε σένα, Αντιγονάκι…
Show us what you’re REALLY made of, Johnny! (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσω τι είπα στον πρόλογό μου: δεν πρόκειται να αμφισβητήσω πως ο Johnny Depp έχει μία μοναδική στόφα ηθοποιού, που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους συναδέλφους του. Το γεγονός πως μπορεί να μεταμορφώνεται/μεταλλάσσεται/πείτε-το-όπως-αγαπάτε για τις ανάγκες του ρόλου του του προσφέρει σίγουρα πολλά points και γι’ αυτό οι σκηνοθέτες κι οι παραγωγοί κάνουν κυριολεκτικά «κρα» για να τον προσεγγίσουν για τα εκάστοτε projects τους.
Επειδή λοιπόν, αυτό το τυπάκι που περιέγραψε παραπάνω η Μαρία, το γουστάρω τρελά για τις δουλειές του – παραδόξως, δεν πέρασα εφηβικό έρωτα με τον Depp, να ανησυχήσω; – αυτή του η ικανότητα να γίνεται πότε ο Willy Wonka, πότε ο Jack Sparrow και πότε ο «Ψαλιδοχέρης» με αφάνταστη ευκολία είναι που με τρομάζει επάνω του. Όχι, δεν εννοώ πως αγριεύτηκα όταν τον είδα ως Sweeney Todd ή Barnabas Collins. Απλά λέω πως με φοβίζει για το μέλλον του.
Εξηγούμαι:
Όταν τον έχω δει να ξετυλίγει το ταλέντο του κι εν συνεχεία το “είναι” του σε ταινίες όπως το «Chocolat» ή το «Finding Neverland» – χωρίς την ανάγκη μίας μεταμόρφωσης βασισμένης εξ ολοκλήρου στο χέρι των make up artists- τότε επόμενο είναι να φοβάμαι πως με ρόλους όπως του Sparrow η περσόνα του Depp ίσως «τυποποιηθεί». Επειδή ακριβώς είναι ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης, φοβάμαι πως σύντομα οι ρόλοι αυτοί όχι απλά θα τον χαρακτηρίζουν – που ήδη το κάνουν, δηλαδή – αλλά θα τον «στιγματίσουν» τρόπον τινά. Όσο καλός ήταν ως Τρελός Καπελάς, άλλο τόσο ήταν ως John Dillinger στο «Public Enemies». Ή μήπως πέρασε από κάποιον απαρατήρητος ως Donnie Brasko;
Επειδή ακριβώς είναι ΤΟΣΟ καλός ηθοποιός, θέλω να τον βλέπω περισσότερο χωρίς eccentric κοστούμια, περούκες κι όλα τα συμπαρομαρτούντα. Επειδή θυμάμαι έναν γοητευτικό «Don Juan de Marco» κι έναν ώριμο και κατασταλαγμένο ηθοποιό στον «Τουρίστα», γι’ αυτό κι αδημονώ για το επερχόμενο project του που θα υποδυθεί τον Bulger. Γιατί θα του δοθεί η δυνατότητα να αποδείξει πως δεν είναι απλά ένας ηθοποιός που μπορεί να υποστηρίξει μία καλή μεταμφίεση. Επιπλέον ακόμη κι αν ο ρόλος απαιτεί μεταμφίεση… θα ήθελα έναν πιο «γήινο» ρόλο, να του δώσουν τη δυνατότητα να απεικονίσει κι ένα υπαρκτό πρόσωπο!
Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο Johnny Depp κι οι ρόλοι του θα είναι σίγουρα αντικείμενα συζήτησης ανάμεσα στους σινεφίλ για πολλά πολλά χρόνια. Εγώ απλά λέω πως δε θα ήθελα να τον θυμάται ο κόσμος ή να τον γνωρίσουν οι επόμενες γενιές μόνο ως Willy Wonka και Τρελό Καπελά. Στη τελική… Γιατί, καλέ, να τον μασκαρεύουν συνέχεια;;; Γοητευτικότατος είναι, αφήστε τον να το δείξει!
Είτε λοιπόν περάσατε κι εσείς στα νιάτα σας τη φάση «Johnny, I luv u!» όπως η Μαρία μας, είτε απλά τον εκτιμάτε ως ηθοποιό, για πείτε μας…
… εσείς πώς προτιμάτε τον Depp σας;
Μην ξεχνάτε πως περιμένουμε και τις δικές σας ιδέες όπου θα θέλατε να μας δείτε με τη Μαρία να διασταυρώνουμε ξίφη κι απόψεις! Feel free να επικοινωνήσετε μαζί μας για να μας προτείνετε κάποιο «πεδίο μάχης»!
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Πειρσσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
