Διακόσμηση; Χμμ… Μου αρέσει πολύ! Όπως θα άρεσε πολύ και στην γιαγιά μου να με έβλεπε να γράφω για σεμεδάκια και για κρυστάλλινα βάζα και μπιμπελό, τα οποία ούτε που θέλω να τα βλέπω. Εγώ θέλω ένα σπίτι με χρώμα, που όταν μπαίνω να μου φτιάχνει την διάθεση, να έχει τρελούς συνδυασμούς σε έπιπλα, μοκέτες και κουρτίνες. Βέβαια, η αιώνια αντίπαλος μου, για μία ακόμη φορά μου φέρνει αντίρρηση. Ναι, η Αντιγόνη προτιμά τις πιο κλασσικές επιλογές –εντάξει είσαι και μεγαλύτερη μου, όχι σαν την γιαγιά μου, αλλά είσαι. Για να δούμε, λοιπόν, πως της αρέσει να είναι το σπίτι της. Πρόσεξε, Αντιγόνη, γιατί ο προσωπικός χώρος λέει πολλά για τον χαρακτήρα μας. Δεν πιστεύω να το έχεις όλο μαύρο; :P
Classic is chic, darlin’… (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
Δε μπορώ, θα την κάνω την ερώτηση, ρε Μαράκι, ειλικρινά… Κάπως έτσι με έχεις στο μυαλό σου;;;
Βρε Κατερίνα (Μαντά) μου, πες κάτι! Εσύ με είδες κιόλας!!!
Όχι, Μαρία μου, όταν μιλάμε για κλασσική διακόσμηση δεν εννοούμε σεμεδάκια της γιαγιάς κι όλα τα σχετικά! Εννοούμε all time classic συνδυασμούς, όπου κάποιες μικρές πινελιές μπορούν να δώσουν μία μοντέρνα νότα.
Στο The K-Magazine ένα από τα θέματα που αγαπάμε συντάκτες κι αναγνώστες είναι ό,τι αφορά τη διακόσμηση. Ιδέες, τάσεις, συνδυασμοί και φυσικά ό,τι έχει σχέση με χρώμα. Η αλήθεια είναι, όμως, πως όσο ιδιαίτερο κι αν φαίνεται ένα σπίτι με λαχανί τοίχους, λιλά καναπέδες και πορτοκαλί κουρτίνες, το θεωρώ αρκετά δεσμευτικό. Ενώ αν επιλέξεις μία ασφαλή χρωματική επιλογή στους τοίχους μπορείς να «παίξεις» πιο εύκολα με την επιλογή των επίπλων και του ντεκόρ γενικότερα. Δε μιλάω απαραίτητα πως η μόνη ασφαλής επιλογή είναι το λευκό. Δόξα τω Θεώ, οι χρωματικές παλέτες πλέον είναι τόσο πλούσιες που μπορείς να διαλέξεις μία ωραία απόχρωση του μπεζ ή ένα όμορφο ιβουάρ και μετά, αν «επιμένεις» μπορείς να βάψεις κι έναν τοίχο στο χρώμα την επιθυμίας σου για να «σπάσεις» την εικόνα και να μη μονοπωλεί ένα μόνο χρώμα το χώρο. Κι όχι τίποτα, αν όλο το σπίτι το κάνεις λαχανί, επόμενο είναι όποιος μπαίνει να νομίζει πως μπήκε στο καλυβάκι της Tinker Bell! Επίσης το «κακό» με τη χρωματική πανδαισία είναι πως υπάρχει μία μεγάλη πιθανότητα να το βαρεθείς. Άντε να πάρεις καινούριο καναπέ γιατί βαρέθηκες τον λιλά! Ή να βάψεις εξαρχής το σπίτι για να καλύψεις το λαχανί! Κουράστηκα στη σκέψη και μόνο! Συν του ότι όλη αυτή η έκρηξη χρωμάτων κουράζει τα μάτια και μετά μόνο να χαλαρώσεις δε μπορείς, ειδικά μετά από μία δύσκολη μέρα όπου αποζητάς την ηρεμία!
Επόμενο θέμα: έπιπλα. Επιλογές αμέτρητες, κι εν μέρει είναι καλό! Αλλά… πόσο άνετες και λειτουργικές μπορεί να είναι οι «πουφ» πολυθρόνες; Έχουν πλάκα, αλλά είσαι σίγουρη, Μαρία μου, πως οι καλεσμένοι σου θα νιώθουν άνετα όταν πάνε να καθίσουν και στην ουσία… βυθίζονται; Άντε να σηκωθείς μετά! Γιατί, νομίζεις είναι τόσο δημοφιλείς οι καναπέδες σε σχήμα «Γ»; Δε μπουκώνουν το χώρο, μπαίνει άνετα μπροστά ένα όμορφο τραπεζάκι και είναι Α-ΝΕ-ΤΟΙ, χωρίς «ηρωικές» προσπάθειες» για να ξανασταθεί ο άλλος στα πόδια του!
Τέλος, «κλασσική διακόσμηση» δε σημαίνει «κάνω το σπίτι λες κι είμαι σ’ έκθεση επίπλου». Είναι πολύ πιο εύκολο να πετύχεις ένα όμορφο αποτέλεσμα βασιζόμενος σε κλασσικά κομμάτια και χρώματα και μετά να βάλεις ένα ωραίο πόστερ ή κάδρο, να βάλεις χρωματιστά μαξιλάρια στον καναπέ ή να βάλεις ένα εντυπωσιακό φωτιστικό. Γενικώς, δεν είμαι εναντίον των trendy επιλογών, απλά πιστεύω πως όσον αφορά το θέμα «σπίτι & διακόσμηση» πρέπει αυτές να εφαρμόζονται με μέτρο.
Για πες μας εσύ, μικρή μου, για το πώς είναι το «σπίτι των ονείρων σου»! Α, παρεμπιμπτόντως… Δες τι όμορφο και φωτεινό είναι αυτό το διαμέρισμα – κι είναι βασισμένο στις ασφαλείς επιλογές διακόσμησης!
«Τρελή είμαι… ό,τι θέλω κάνω – στο δωμάτιο μου!» (από την Μαρία Παπουτσάκη)
Ναι! Έτσι σε φαντάζομαι. Μπορεί η older but wiser Αντιγόνη να προτιμά τις κλασικές επιλογές για την διακόσμηση του σπιτιού της, όμως η 20χρονη Μαρία αρέσκεται στο να κάνει τρελούς συνδυασμούς στα πάντα.
Όχι, όχι! Διαφωνώ! Δεν γίνεται να βαρεθείς ένα δωμάτιο γεμάτο χρώματα, αλλά ακόμη και αυτό να γίνει, θα έρθουν να μου το βάψουν. Σιγά που θα καθίσω εγώ να βάψω ολόκληρο σπίτι, να μου φύγει η μέση και να βγει και χάλια. Α, και κάτι τελευταίο για να μπω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο κομμάτι μου… Δεν δέχομαι λέξη για τα πουφ. Είναι γλυκούλια και ταιριάζουν παντού. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταργήσουμε καρέκλες και καναπέδες. Η γιαγιά μου που θα κάθεται; Στο πουφ; Γελάω και μόνο στην σκέψη.
Φυσικά και μπορείς να μπλέξεις το πορτοκαλί με το λαχανί και το μωβ με το κίτρινο. Τα συντηρητικά δεν ταιριάζουν στην προσωπικότητα μου. Το χρώμα σου φτιάχνει την διάθεση και σου δίνει ζωή.
Τα παλιά αλλά διαχρονικά έπιπλα – οι λεγόμενες αντίκες, μπορεί να είναι εντυπωσιακά και να σε βάζουν μέσα σε μία άλλη εποχή, αλλά είναι εξίσου βαρετά. Τα χρόνια κυλούν και οι καιροί αλλάζουν. Δεν θέλω μετά από μία κουραστική μέρα να μπαίνω στο σπίτι και το μόνο που θα θέλω να κάνω είναι να φύγω γιατί θα μου θυμίζει μαυσωλείο ή στην καλύτερη το σπίτι της γιαγιάς. Οι κλασική διακόσμηση θεωρώ πως δεν αρμόζει σε άτομα της ηλικίας μου. Ναι, okay, ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του αλλά εμένα αυτά τα σπίτια μου προκαλούν κατάθλιψη και εκνευρισμό.
Μάλιστα, το να «μπλέκεις» τα χρώματα μεταξύ τους είναι δημιουργικό. Ένας απλός άσπρος καναπές με μερικά πολύχρωμα μαξιλάρια και έναν εντυπωσιακό πίνακα της αρεσκείας σου μπορεί να δώσει φως και χαρά στο μίζερο δωμάτιο σου. Φυσικά και ένα σκουρόχρωμο μπάνιο μπορεί να είναι όμορφο –είχα δει ένα… μούρλια, αλλά ήταν καλόγουστο. Το μόνο που ίσως απεχθάνομαι είναι το κάτασπρο. Ε, θυμίζει λιγάκι νοσοκομείο.
Τέλος, φίλη Αντιγόνη, να σου πω πως δεν μου αρέσουν οι κιτς διακοσμήσεις. Η «τρέλα των χρωμάτων» στα δωμάτια μπορεί να θεραπεύσει ακόμα και τα προβλήματα σου και να σε ξεκουράσει, μέχρι και να σου δημιουργήσει συναισθήματα… Όμως, περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα (τώρα που το σκέφτομαι και η κολοκύθα έχει ένα γλυκό πορτοκαλί…:P )
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ
