Γιατί άραγε η κατάθλιψη έχει καταλήξει να θεωρείται μια συχνή γυναικεία διαταραχή; Παλαιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι την ευθύνη για τη συχνότητα της κατάθλιψης των γυναικών την έχει ουσιαστικά ή ίδια η γυναικεία βιολογία.
Δηλαδή ότι αποκλειστικά, οι συγκεκριμένες γυναικείες οργανικές ιδιαιτερότητες, όπως για παράδειγμα, η έμμηνος ρύση, η εγκυμοσύνη, η λοχεία ή η κλιμακτήριος, κάνουν τις γυναίκες πιο ευάλωτες στις ψυχικές διαταραχές και ειδικά στην κατάθλιψη.
Σήμερα, όμως, αυτή η άποψη θεωρείται αρκετά αποδυναμωμένη, αν και δεν έχει ολοκληρωτικά απορριφθεί. Πιο συγκεκριμένα, οι σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν ότι η γυναικεία κατάθλιψη οφείλεται κατά πολύ σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες, που γενικότερα ταράσσουν την ψυχική ισορροπία της γυναίκας.
Εξαιρετικά ευάλωτες
Η ψυχανάλυση εξηγεί την κατάθλιψη ως αντίδραση του ατόμου σε κάποιο είδος απώλειας.
Επειδή, λοιπόν, οι γυναίκες μαθαίνουν από πολύ μικρή ηλικία να επενδύουν το μεγαλύτερο ποσοστό του δυναμικού τους στη δημιουργία, αλλά και στη διατήρηση των διαπροσωπικών σχέσεων, η έλλειψη ή απώλεια των τελευταίων, αυτόματα τις καθιστά εξαιρετικά ευάλωτες σε διαταραχές όπως η κατάθλιψη.
Μην ξεχνάμε, παράλληλα, άλλα στοιχεία που διαφοροποιούν τα γυναικεία βιώματα από εκείνα των ανδρών: Από μικρό, το κορίτσι ενθαρρύνεται στο να σχηματίσει μια εύθραυστη αίσθηση του εαυτού της, μια σχεδόν αδύναμη αντίληψη της προσωπικής της αξίας, καθώς και μια τάση να διαμορφώνει την ταυτότητά της μέσω της αποδοχής ή απόρριψης που δέχεται από τους γύρω.
Παράλληλα, ο κοινωνικά αποδεκτός «γυναικείος ρόλος» εμποδίζει συστηματικά την έκφραση ορισμένων αρνητικών συναισθημάτων όπως ο θυμός και η εχθρότητα, οδηγώντας συχνά τη γυναίκα είτε να χρησιμοποιήσει πλάγιους τρόπους προσωπικής έκφρασης, ή στη χειρότερη αλλά πιο συχνή περίπτωση, στη μη-εξωτερίκευση των απογοητεύσεών της. Η κατάθλιψη, λοιπόν, πολλές φορές θεωρείται ως ένα φυσικό επακόλουθο των γυναικείων εμπειριών.
Παθητικότητα
Από την άλλη μεριά, εκείνος που ασταμάτητα βιώνει δυσάρεστες καταστάσεις, σταδιακά αρχίζει να αισθάνεται ότι τ’ αποτελέσματα των γεγονότων είναι ανεξάρτητα των οποιονδήποτε αντιδράσεών του. Μια τέτοια όμως αντίληψη για τη ζωή συχνότατα οδηγεί στην παθητικότητα και, βέβαια, στην αδυναμία του ατόμου ν’ αντιμετωπίσει έστω και τα καθημερινά γεγονότα.
Και φυσικά είναι τα κορίτσια που συχνότερα από τ’ αγόρια μαθαίνουν ν’ αντιδρούν με παθητικότητα και καρτερικότητα στη ζωή. Από μικρή ηλικία «εκπαιδεύονται» στην υπακοή, μα πάνω απ’ όλα, στην αίσθηση ότι, τις περισσότερες φορές, οι άλλοι (και συνήθως οι ανδρικές φιγούρες όπως ο πατέρας, ο αδελφός ή ο σύζυγος), έχουν την ικανότητα να ελέγχουν δυναμικά και αποτελεσματικά τις καταστάσεις από εκείνες. Αυτή η παθητική στάση ζωής μπορεί να μεταμορφωθεί σε ερέθισμα για τη δημιουργία κατάθλιψης στη γυναίκα.
Η γυναικεία κατάθλιψη είναι μια πολύ σοβαρή διαταραχή. Ίσως τα πράγματα να απλοποιηθούν αφάνταστα, εάν η γυναίκα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι απαραίτητο να φτάσει στο σημείο να υποφέρει από κατάθλιψη. Αρκεί και μόνο ν’ αποφασίσει να δώσει στον εαυτό της τη φροντίδα που πραγματικά αξίζει!
Πηγή: belife.gr
