Τροφές όπως οι σοκολάτες, τα πατατάκια κι η πίτσα, τις χαρακτηρίζουμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου “εθιστικές”. Κυρίως επειδή η γεύση τους ενεργοποιεί το κέντρο του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ευχαρίστηση. Μπορούμε, όμως, όντως να τους αποδώσουμε ευθύνη εθισμού σε μορφή διαταραχής;
Αν και οι ψυχολόγοι δεν κατατάσσουν τον εθισμό στο φαγητό σε μία κατηγορία ανάλογη με εκείνον στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, υπάρχουν συνάδελφοί τους που θεωρούν πως θα μπορούσε να υφίσταται ως διαταραχή. Μάλιστα στο εξωτερικό λειτουργούν και προγράμματα αντιμετώπισης αντίστοιχα με τους Ανώνυμους Αλκοολικούς, αλλά η ιατρική κοινότητα εξακολουθεί να μην την αναγνωρίζει επίσημα.
Πιο συγκεκριμένα, οι ψυχολόγοι που εξειδικεύονται σε διατροφικές διαταραχές δηλώνουν δισταγμό να προτείνουν σε ασθενείς που θεωρούν πως είναι εθισμένοι στο φαγητό να απέχουν από κάποια είδη τροφών υπό τον φόβο πως μπορεί αυτή η απαγόρευση να οδηγήσει σε ανισόρροπες διατροφικές συνήθειες και (πιθανώς) μακροπρόθεσμα σε πιο πολύπλοκες διατροφικές διαταραχές.
Ακόμη, οι ειδικοί επισημαίνουν πως online ερωτηματολόγια προγραμμάτων όπως το Food Addicts Anonymous δίνουν μία εξίσου ασαφή εικόνα της κατάστασης που αντιμετωπίζει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος. Ερωτήσεις όπως “Έχετε παρατηρήσει πως κάνετε εμετό, προπονήστε εντατικά ή χρησιμοποιείτε σκευάσματα όπως διουρητικά ή καθαρτικά έχοντας καταναλώσει υπερβολική ποσότητα φαγητού;” πιθανώς να σηματοδοτούν την ύπαρξη μίας διατροφικής διαταραχής, αλλά όχι εθισμό στο φαγητό απαραίτητα. Πιο σημαντικό, όμως, είναι πως οι ψυχολόγοι σπεύδουν να διαχωρίσουν αυτόν τον “υποτιθέμενο” εθισμό από το binge eating ή αλλιώς διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας. Η υπερβολική κατανάλωση τροφής είναι μόνο ένα σύμπτωμα της πάθησης, η οποία ως επί το πλείστον έχει υπόβαθρα που αποδίδονται σε μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη ή άγχος, πράγμα που σημαίνει πως η αντιμετώπιση είναι πολύ πιο απαιτητική από μία απλή απαγόρευση συγκεκριμένων τροφών.
Σε κάθε περίπτωση, παρατηρώντας πως εσείς ή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο παρουσιάζει ανησυχητική συμπεριφορά αναφορικά με τις διατροφικές του συνήθειες, συνίσταται η αναζήτηση ψυχολογικής βοήθειας ή και υποστήριξης από έναν ειδικό.
