Το κοτόπουλο το αγαπώ για 2 κυρίους λόγους: ο πρώτος γιατί είναι ένα σεμνό και ταπεινό υλικό (για να θυμηθώ και να παραφράσω κάπως τα λεγόμενα ενός τέως πρωθυπουργού), θρεπτικό και νόστιμο, οικονομικά προσιτό σε όλους, από τις πρώτες τροφές που γεύεται ο άνθρωπος. Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος έχει να κάνει με το ότι είναι συνδεδεμένο στη ψυχή μου με την πρώτη δουλειά που έπιασα στα 18 μου για να συμπληρώσω τα λεφτά που χρειάζονταν για να αγοράσω το αιώνια αγαπημένο μου αυτοκίνητο τον σκαραβαίο ή κατσαριδάκι. Δούλεψα στην επιχείρηση ενός πολύ καλού φίλου που είχε σαν αντικείμενο την εμπορία και πώληση νωπού κοτόπουλου, κοινώς πτηνοτροφείο…
Ολα ειναι σχετικά και μην κρίνετε αν δεν διαβάσετε το κείμενο
Το κοτόπουλο είναι ένα απ’ τα τρόφιμα που καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες παγκοσμίως και μαγειρεύεται ποικιλοτρόπως. Στις Η.Π.Α. προτιμάται ψητό, στην Ισπανία με ρύζι και θαλασσινά, στο Μεξικό ψιλοκομμένο για tacos, στην Ινδία μαριναρισμένο σε γιαούρτι. Στην Κίνα και την Ιαπωνία ανακατεύεται με τζίντζερ ενώ στη Γαλλία ο κόκορας είναι πάντα μεθυσμένος. Στη χώρα μας ένα απ’ τα πιο κλασσικά κυριακάτικα φαγητά ήταν το κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες όπου οι παλιές νοικοκυρές φύτευαν στα μπούτια του μερικές σκελίδες σκόρδο και ο κοκκινιστός κόκορας με χοντρά μακαρόνια.
Η κότα πιστεύεται ότι εξημερώθηκε στην Ινδία ενώ πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στοιχεία ότι η εξημέρωση της είχε ήδη ξεκινήσει στο Βιετνάμ πριν από 10.000 χρόνια. Στην Ελλάδα το εξημερωμένο πια πτηνό ήρθε γύρω στον 9ο αιώνα π.Χ. για να δώσει το πολύτιμο κρέας και τα αυγά του.
Τα κοτόπουλα- και κυρίως τα νόστιμα- θεωρούνται παμφάγα πτηνά. Σε ελεύθερο περιβάλλον σκάβουν στο χώμα για αναζήτηση σπόρων, σκουληκιών και εντόμων. Σε εμπορική εντατική αναπαραγωγή ένα κοτόπουλο ζει γενικά μόνο για 6 βδομάδες. Το κοτόπουλο βιολογικής εκτροφής θα ζήσει τουλάχιστον 14 εβδομάδες και σε πολύ καλύτερες συνθήκες.. Στη φύση οι κότες μπορούν να ζήσουν από 5 έως 11 έτη ανάλογα με τη ράτσα τους.
Είναι κοινωνικά πουλιά και ζουν μαζί ως κοπάδι όπου υπάρχει ιεραρχία, με τα κυρίαρχα κοτόπουλα να έχουν την προτεραιότητα στην πρόσβαση της τροφής. Η έλλειψη κόκορα σε ένα κοπάδι μπορεί να κάνει τις κότες να εγκαταλείψουν τη στέγη τους προς αναζήτηση ενός αρσενικού.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι γύρω στα 24 δις κοτόπουλα, δηλαδή 4 για κάθε άνθρωπο, γεγονός που αντανακλά το πόσο σημαντική τροφή είναι για τη διατροφή μας.
Πλούσιο σε πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, είναι θρεπτικό και εύπεπτο καθιστώντας την παρουσία του απαραίτητη στην κουζίνα. Τα 100 gr. κοτόπουλου καλύπτουν το 50% περίπου των ημερήσιων αναγκών σε πρωτεΐνες ενός άντρα και το 65% μιας γυναίκας.
Το στήθος του κοτόπουλου περιέχει λιγότερες θερμίδες από το μπούτι, που οφείλει τη νοστιμιά του στα λιπαρά των μυών του. Τα λιπαρά του κοτόπουλου είναι πολύ πιο «φιλικά» και χρήσιμα απ’ ότι του μοσχαριού. Έχει περισσότερα απαραίτητα ακόρεστα λιπαρά οξέα απ΄ ότι το μοσχάρι στο οποίο είναι κορεσμένα.
Το κρέας του κοτόπουλου επειδή είναι ουδέτερο μπορεί να λειτουργήσει στις μαγειρικές μας παρασκευές σαν μπαλαντέρ και να συνδυαστεί με διάφορα υλικά. Αγαπάει το σκόρδο, τα εσπεριδοειδή, τις πιπεριές, τα μπαχαρικά κάθε είδους. Πριν ψήσετε κοτόπουλο στα κάρβουνα δοκιμάστε να το μαρινάρετε αρκετές ώρες πριν με ένα μείγμα από γιαούρτι, σκόρδο, κάρυ, ελαιόλαδο και λεμόνι. Μετά στεγνώστε το με χαρτί κουζίνας, αλατίστε και ψήστε το.
Αγαπάει το μαγείρεμα στην κατσαρόλα με λευκό κρασί και θυμάρι, το ψήσιμο στο φούρνο μέσα σε λαδόκολλα αλλά και το τηγάνι. Μπορείτε να σκαρώσετε μια απ’ τις πιο νόστιμες τηγανιές αν ροδίσετε μικρές μπουκιές από μπούτι μέσα σε ελαιόλαδο και τότε προσθέστε μια κουταλιά μουστάρδα, χυμό ενός λεμονιού, λίγο κρασί, θυμάρι, αλάτι και πιπέρι. Σε 15΄-20΄λεπτά είναι έτοιμο για φάγωμα.
Όταν τα παιδιά μας ταλαιπωρούνται από οξύ, ξηρό και επίμονο βήχα, ειδικά τώρα που είναι χειμώνας καταφεύγουμε στη λύση των αντιβηχικών σιροπιών χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις ένα ζεστό πιάτο κοτόσουπα δρα ευεργετικά σταματώντας το βήχα. Φτιάξτε τη και μοιραστείτε τη μαζί τους! Μια ζεστή κοτόσουπα ζεσταίνει το σώμα και ευφραίνει την ψυχή…
