Έφτασαν τα Χριστούγεννα, στολίσαμε το σπίτι, φτιάξαμε το δεντράκι, άντε τώρα να βάλουμε και τα δώρα από κάτω να περιμένουν τα μικρά μας να τα ανοίξουν και να γεμίσουν χαμόγελα και χαρά!
Η διαδικασία αυτή των δώρων, κάθε χρόνο προβληματίζει αρκετές οικογένειες, για πολλούς λόγους. Υπάρχει πάντα το δίλημμα του Άγιου Βασίλη από τη μία, από την άλλη οι ίδιοι προβληματιζόμαστε για το ποιο θα είναι το δώρο, αν θα διαλέξει το παιδί κάτι γράφοντας γράμμα στον Άγιο, τι θα είναι αυτό, αν θα συμφωνεί με τον προϋπολογισμό και τις απόψεις μας.
Είναι αλήθεια πως με την προηγούμενη υπέρ-καταναλωτική κοινωνία, κάναμε λάθη ως «μεγάλοι» και «καλό/κακό μάθαμε» τα παιδιά μας. Από την άλλη, δεν μπορεί να υπάρχει το ίδιο μέτρο και κριτήριο για όλες τις οικογένειες καθώς καθεμία προέρχεται από άλλο κοινωνικό-οικονομικό-μορφωτικό υπόβαθρο και έχει δικές τις αξίες, συνήθειες και παραδόσεις. Αν –παρά τις διαφορές όμως- μπορούμε να αποδεχτούμε μια γενικά καλή πρακτική ανταλλαγής δώρων τότε θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε μερικά χαρακτηριστικά σε αυτή:
•Καλό είναι τα δώρα να είναι έκπληξη. Λίγο-πολύ γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνει χαρούμενο το παιδί μας. Με κριτήριο λοιπόν την ευχαρίστησή του αλλά και τις δικές μας οικονομικές δυνατότητες, μπορούμε να εξηγήσουμε στο παιδί πως το δώρο είναι επιλογή αυτού που το προσφέρει και όχι του αποδέκτη. Είτε αυτός είναι ο Άγιος Βασίλης, είτε η μαμά και ο μπαμπάς, το παιδί πρέπει να μάθει να μην απαιτεί αλλά να προσδοκά και να ευχαριστιέται με την έκπληξη!
•Το δώρο δίδεται για την παράδοση, για το έθιμο ή λόγω της καλής διάθεσης του δωρητή. Δεν αποτελεί συνέχεια των καλών πράξεων ή των καλών βαθμών ούτε αλλάζει κόστος και μέγεθος σύμφωνα με τις επιδόσεις στο σχολείο ή τη συμπεριφορά στο σπίτι.
•Εκτός από το να λάβουμε δώρα, πρέπει και να δώσουμε. Δεν χρειάζονται χρήματα και γι’ αυτό, αρκεί λίγη καλή διάθεση, χαρτόνια και μαρκαδόροι, χάντρες και κλωστές, αλεύρι, ζάχαρη και αβγά!
•Προσπαθήστε να αποφύγετε να πάτε τα παιδιά στην «πηγή του κακού» τα μεγάλα πολυκαταστήματα παιχνιδιών. Τα παιδιά μικρής ηλικίας (και ειδικά αν δεν τους έχουμε διδάξει σχολαστικά την εγκράτεια και την υπομονή) είναι απόλυτα λογικό να τσιρίξουν μπροστά σε πράγματα που επιθυμούν, να χτυπηθούν στο πάτωμα για να πάρουν κάτι και γενικά να παρουσιάσουν προκλητική και ανάρμοστη συμπεριφορά. Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως οι παράλογοι εδώ είμαστε εμείς που θεωρούμε δεδομένο πως ένα παιδί θα μείνει ατάραχο μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ερεθίσματα αλλά και άλλα παιδιά από τα οποία μπορεί να ξεσηκώσει συμπεριφορές!
•Η ανταλλαγή δώρων είναι μια όμορφη διαδικασία και κομμάτι της παράδοσης (μας;), δεν είναι όμως το σημαντικότερο γεγονός του κόσμου! Όλες αυτές τις ημέρες έχουμε να κάνουμε πολλά ωραία πράγματα με τα παιδιά μας τα οποία μπορούν να ξεπεράσουν σε αγωνία και ευχαρίστηση τα δώρα!
Γενικά, να μην ξεχνάμε πως περίοδοι διακοπών όπως τα Χριστούγεννα, είναι μια καλή ευκαιρία να έρθουμε κοντά στα παιδιά μας και να αφιερώσουμε χρόνο σε αυτά. Το καλύτερο δώρο για ένα παιδί είναι πάντα ο χρόνος με αγαπημένους ανθρώπους, αν αυτό δε συμβαίνει με το δικό μας παιδί, τότε κάπου έχουμε κάνει κάποιο λάθος στις προτεραιότητες και είναι ώρα να το διορθώσουμε!
Να μην ξεχνάμε επίσης τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Να προσφέρουμε κάτι από το περίσσευμά μας ή από τα πράγματα που δεν χρησιμοποιούμε πια, είναι πολύ καλό παράδειγμα αγάπης και προσφοράς για τα παιδιά μας και η ουσιαστική έννοια του «δωρίζω».
Καλές γιορτές, υγεία και ευτυχία για όλους!
Περισσότερες πληροφορίες για τη Φανή Βαγγελάτου , μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Σχετικά άρθρα:
–Το αληθινό πρόσωπο του Άγιου Βασίλη! από την Εφη Νικολοπούλου
–Τι Σημαίνει Ποιοτικός Χρόνος με το Παιδί μου; από την Έφη Νικολοπούλου
–Τα παιδιά αναζητούν την αυτονομία τους, από την Έφη Νικολοπούλου
–Τα παιδιά δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης, από τη Νέτη Φίλια
