Μια κοινωνία που καταναλώνει αντιβιοτικά σαν καραμέλες, παιδιά που βομβαρδίζονται από αντιβιώσεις, «άτρωτα» βακτήρια, γιατροί που καταφεύγουν σε «αρχαιολογικά» σκευάσματα και ασθενείς σε απομόνωση είναι μόνο μερικές συνιστώσες της σύγχρονης απειλής για τη δημόσια υγεία, η οποία ακούει στο όνομα «ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όσο καταναλώνουμε αλόγιστα αντιβιοτικά τόσο τα βακτήρια που φυσιολογικά φέρουμε σε κάθε χιλιοστό του οργανισμού μας αναπτύσσουν μηχανισμούς αντοχής, με αποτέλεσμα όταν πραγματικά τα έχουμε ανάγκη αυτά να μην είναι αποτελεσματικά.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης των Ασθενειών (ECDC) , η χώρα μας κατέχει μία ακόμη αρνητική πρωτιά ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ.
Παραμένει και στη μετά την οικονομική κρίση εποχή πρωταθλήτρια στην (υπερ)κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ενωση – εκτός νοσοκομείου δηλαδή – με 39,37 ημερήσιες δόσεις αντιβιοτικών (DDD) ανά 1.000 κατοίκους για το 2010.
Την ίδια στιγμή στην Εσθονία, τη χώρα με τη μικρότερη κατανάλωση, στους χίλιους κατοίκους αναλογούν μόλις 11,1 DDD, δηλαδή 3,5 φορές λιγότερα αντιβιοτικά.
Δεν είναι περίεργο που η μικροβιακή αντοχή στην Ελλάδα βρίσκεται στο κόκκινο, κρατώντας τα πρωτεία ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, ο οποίος αναδεικνύεται για άλλη μία φορά πρωταγωνιστής, σύμφωνα με την έκθεση του ECDC. Αναλογιζόμενοι ότι κάθε χρόνο περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στην ΕΕ εξαιτίας λοιμώξεων που προκαλούνται από πολυανθεκτικά βακτήρια, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική είναι η συνετή χρήση των αντιβιοτικών.
Τα φονικά υπερβακτήρια
«Η θνητότητα από πολυανθεκτικά βακτήρια κυμαίνεται διεθνώς σε ποσοστά 35%-75%. Δεν πρέπει να το παίρνουμε αψήφιστα, είναι κίνδυνος-θάνατος στην κυριολεξία» τονίζει η κυρία Ελένη Γιαμαρέλλου, καθηγήτρια Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Αυτή τη στιγμή υπάρχει διάσπαρτη σε πολλά νοσοκομεία μας μια φονική Klebsiella pneumoniae, η οποία παραμένει ευτυχώς ευαίσθητη σε δύο αρχαιολογικά αντιβιοτικά, τα οποία αναγκαστήκαμε να επαναφέρουμε» λέει στο «Βήμα».
Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία για το 2011 που φέρνει στη δημοσιότητα η έκθεση του ECDC, όπου φαίνεται ότι το εν λόγω βακτήριο είναι ανθεκτικό σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% ακόμη και στις καρβαπενέμες, οι οποίες αποτελούν την τελευταία και ισχυρότερη γραμμή μάχης για τους ειδικούς. Ακολουθεί το γνωστό μας κολοβακτηρίδιο Escherichia coli (E.coli), το οποίο σημειώνει ήδη αυξανόμενη ανθεκτικότητα σε τρίτης γενιάς αντιβιοτικά, η οποία στη χώρα μας φτάνει το 10%-25%.
Ασθενείς – «ωρολο-γιακές βόμβες»
«Εχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγονται πολυανθεκτικά μικρόβια στα νοσοκομεία από την κοινότητα, από ανθρώπους που δεν έχουν νοσηλευθεί ποτέ και οι οποίοι μπορούν να μολύνουν ένα ολόκληρο νοσοκομείο» σημειώνει η κυρία Γιαμαρέλλου. Οπως εξηγεί, πάνω από 80% της άσκοπης χρήσης αντιβιοτικών γίνεται στην κοινότητα για την αντιμετώπιση ιώσεων (αυτό που ονομάζουμε κοινό κρυολόγημα). Μοιραία αυτή η υπερκατανάλωση «ντοπάρει» τη φυσιολογική μας χλωρίδα και συνακόλουθα μέσω των χεριών μεταφέρουμε τα ανθεκτικά βακτήρια στην οικογένεια ή σε άλλους ασθενείς αν νοσηλευτούμε.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που οι έλληνες ασθενείς συνιστούν εφιάλτη για τα νοσοκομεία της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
Μάχη σε δύο επίπεδα
Το ευχάριστο είναι ότι η παρτίδα δεν είναι χαμένη, καθώς αν πάψουμε να «ραπίζουμε» τον οργανισμό μας, ει δυνατόν για ένα εξάμηνο, με αντιβιοτικά, η ευαισθησία των μικροβίων επανέρχεται. Η μάχη όμως πρέπει να δοθεί σε δύο άξονες, ο πρώτος εκ των οποίων είναι να πειστεί η κοινότητα να κάνει ορθή χρήση των αντιβιοτικών. Η δυσκολότερη μάχη δίδεται μέσα στα νοσοκομεία. Οπως επισημαίνει η κυρία Γιαμαρέλλου, «η χρήση αλκοολούχου αντισηπτικού από ιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, προτού πιάσουν τον κάθε ασθενή, μπορεί να εμποδίσει αποτελεσματικά τη μετάδοση αυτών των μικροβίων».
Πηγή: http://www.tovima.gr
