Τι σιχαίνεται ένας άντρας σε μια γυναίκα; Και αντίστοιχα τι σιχαίνεται μια γυναίκα σε έναν άντρα; Αυτό θεωρητικά ήταν το θέμα του άρθρου, όπως μας δηλώνει και ο τίτλος του. Η αιώνια μάχη των θηλυκών και των αρσενικών. Κλήθηκα να δώσω μια απάντηση από την μεριά των γυναικών. Μέχρι εδώ θα μου πείτε, όλα καλά! Ναι, θα συμφωνήσω μαζί σας αλλά τι γίνεται όμως όταν λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο; Όταν ξυπνάει μέσα σου η συναισθηματική – δραματική –μαύρη – ποιητική φύση σου;
Αποφάσισα να κάνω και τα δύο. Να ακούσω την καρδιά μου αλλά να γράψω και κάτι το οποίο θα ήταν συναφές με τον τίτλο του κειμένου.
“Τι σιχαίνομαι σε ‘σένα; Τώρα ποια σιχαίνομαι τα πάντα… Το βλέμμα σου όταν με κοιτάζεις… Το άγγιγμά σου το τυχαίο… Τα λόγια σου, που κάποτε με έκαναν να χαμογελώ τώρα με σκοτώνουν… Η αδιαφορία σου τόσο μεγάλη όσο μεγάλη ήταν κάποτε η σημασία και η τρυφερότητα που μου έδειχνες. Σιχαίνομαι αυτό που έγινες… ή έτσι ήσουν πάντα; Πρέπει να ξέρεις πως περισσότερο απ’ όλα σιχαίνομαι που Σ’ ΑΓΑΠΩ! ”
Θα έλεγε κανείς πως το παραπάνω κείμενο μοιάζει πιο πολύ με μονόλογο ή με ένα είδος ποιήματος παρά με άρθρο και φυσικά έχει δίκαιο αλλά ίσως και να ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσω να εκφραστώ. Πολλές φορές αρκούν λίγες γραμμές για να πεις αυτό που νιώθεις…
Η Σταυρούλα Λούρου είναι τελειόφοιτη της σχολής Δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 και διατηρεί το δικό της blog :Roula4all