Ένας καταπιεσμένος άνθρωπος έχει και διαλυμένη ψυχολογία. Κουβαλάει φοβίες, έχει άγχος, και ζει την καθημερινότητα του μέσα στην κατάθλιψη. Οι γυναίκες σαν φύλο και όχι σαν άτομα βίωναν (και σε πολλά μέρη της γης συνεχίζουν να βιώνουν) τέτοιες ανεπίτρεπτες καταστάσεις για χιλιάδες χρόνια. Φανταστείτε το λίγο… Χιλιάδες χρόνια…
Ας δούμε όμως πως αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες από τα βάθη της αρχαιότητας μέχρι σήμερα.
– Ο Αριστοτέλης, έβλεπε τη γυναίκα, όχι σαν …γυναίκα, αλλά σαν έναν «λειψό άνδρα»
– Ο Φρόυντ, επικεντρώνει τη γυναικεία σεξουαλικότητα στην επιθυμία του… πέους που λείπει από τις γυναίκες
– Στην μεσαιωνική Ιαπωνία, οι γυναίκες απαγορεύονταν να ανέβουν στο ιερό βουνό Φούτζι Γιάμα, για να μην το μολύνουν.Επίσης, όσες γυναίκες για Χ λόγους δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, ο περίγυρος τους, τις προέτρεπε να αυτοκτονήσουν.
– Στη Βαβυλώνα, μας λέει ο Ηρόδοτος, κάθε νεαρή γυναίκα έπρεπε μια φορά το χρόνο, να συνουσιαστεί με έναν ξένο άνδρα, άσχετα εάν το επιθυμούσε ή όχι, μέσα στον ναό της Αφροδίτης, εισπράττοντας το ανάλογο αντίτιμο.
– Ο Πυθαγόρας δίδασκε πως τα κακά στοιχεία του κόσμου είναι τρία: «το χάος, το σκότος και η γυναίκα»
– Ο Πλάτωνας ανέφερε χαρακτηριστικά στους «Νόμους» : «Οι άνδρες είναι προφανώς ανώτεροι από τις γυναίκες και τα παιδιά»
– Ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά», αποφαίνεται: «ο άνδρας, έχει τη θέση του αφέντη και η γυναίκα του, τη θέση του εξαρτημένου»
– Στη ρήση του Απολλόδωρου, ο Δημοσθένης αναφέρεται πιο ξεκάθαρα: «Τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή, τις παλλακίδες για να μας περιποιούνται το σώμα και τις συζύγους για την τεκνοποίηση».
– Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, του Περικλέους, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες του Δήμου. Η Δημοκρατία ήταν υπόθεση καθαρά ανδρική. Μια μητέρα δεν είχε δικαίωμα να κληροδοτήσει περιουσιακά της στοιχεία σε άλλα πρόσωπα. Μια γυναίκα δεν αναφερόταν με το όνομα της, αλλά με το όνομα του πλησιέστερου αρσενικού συγγενή της.
– Και οι αιώνες περνούσαν και φτάσαμε στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπου τα πράγματα καλυτέρευσαν – κατά κάποιο τρόπο- .Για παράδειγμα μια ελεύθερη γυναίκα μπορούσε πλέον να υπαχθεί σε καθεστώς νομικής ανεξαρτησίας και δεν ήταν υποχρεωμένη να κηδεμονεύεται από κάποιον άνδρα… αρκεί να είχε γεννήσει 3 παιδιά!!
– Εκτός από όλα αυτά υπάρχουν και οι θρησκείες σαν μέσον καταπίεσης της γυναίκας, των γυναικείων «θέλω» και της γυναικείας ψυχολογίας. Για παράδειγμα στην Παλαιά Διαθήκη. Στο «Δευτερονόμιο» αναφέρεται ότι: αν μια νεαρή γυναίκα δεν βρεθεί παρθένα, από τον γαμπρό της, εκείνος είχε το δικαίωμα να την λιθοβολήσει μέχρι θανάτου: «λιθοβολήσουσιν αυτήν εν λίθοις και αποθανείται». Ισονομία και ισότητα παρατηρείται στο «Λευιτικό»: Εάν μια γυναίκα συλληφθεί να απατά τον άνδρα της, τότε λιθοβολείται μέχρι θανάτου και εκείνη και ο εραστής της.
– Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην άλλη μονοθεϊστική θρησκεία, μετά τον Εβραϊσμό, το Ισλάμ. Μπορεί (θεωρητικά πάντα) ο Μωάμεθ, να θεσμοθέτησε πρωτοποριακά, τα δικαιώματα των γυναικών, όπως η ιδιοκτησία, η προίκα, η μόρφωση, η μη θανάτωση των θηλυκών βρεφών, η δυνατότητα του διαζυγίου, κ.α, η γυναίκα όμως που απατούσε τον άνδρα της προβλέπεται να θανατωθεί μαζί με τον εραστή της, πάλι δια λιθοβολισμού. Το Κοράνι προβλέπει επίσης πως ο βιαστής μιας γυναίκας, θα πρέπει να θανατώνεται. Βέβαια, αυτό πολύ σπάνια συμβαίνει. Για να είμαστε ακριβείς, πριν από λίγο καιρό στο Αφγανιστάν θανατώθηκε το θύμα (δηλαδή η γυναίκα) και όχι ο θύτης και βιαστής της. Αλλά είπαμε, άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.
– Το ίδιο συμβαίνει και στην τρίτη Μονοθεϊστική θρησκεία, τον Χριστιανισμό. Μπορεί ο Ιησούς, στην ακολουθία του να είχε και γυναίκες (κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή), και να δίδασκε για αγάπη και ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα, οι μετέπειτα κήρυκες όμως, κυρίως στη Δύση, διακρίνονταν από ένα είδος μισογυνισμού.
– Για παράδειγμα ο Ιερός Αυγουστίνος: «η θηλυκότητα που αποπνέει το σώμα μιας γυναίκας, αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη του πνεύματος της. Άρα είναι εκ γενετής κατώτερες»
– Θωμάς Ακινάτης: «Ο Θεός, έσφαλε δημιουργώντας τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ένα υποδεέστερο ον»
– Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις χιλιάδες γυναίκες που κάηκαν στην πυρά από την Ιερά Εξέταση κατά το μεσαίωνα και έπειτα, με την κατηγορία ότι ήταν μάγισσες και ερωμένες του Σατανά, απλά επειδή μπορεί να είχαν μια ελιά στο κορμί τους, ή να ήταν εξαιρετικά όμορφες, ή να ήταν διανοητικά καθυστερημένες, ή… ή… ή…
Η γυναικεία καταπίεση συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Αγγίζει μέχρι και τα όρια της δολοφονίας, σε κάποιες χώρες για λόγους όπως η τιμή, η φυλή ή η οικογένεια. Θύτες τις περισσότερες φορές είναι οι σύζυγοι, οι γιοί, οι αδελφοί μιας γυναίκας.
Πηγή: http://www.iatropedia.gr
