Τι κι αν μέχρι τώρα ξέραμε ότι μυρίζουμε από τη μύτη κι ο εγκέφαλος επεξεργάζεται στη συνέχεια τη συγκεκριμένη μυρωδιά που του δόθηκε, μία νέα έρευνα έρχεται να παρουσιάσει διαφορετικά δεδομένα στην όλη διαδικασία και να μας πληροφορήσει ότι ένα βασικό εργαλείο άλλης αίσθησης μπορεί να έχει μεγαλύτερη συμβολή από αυτήν που γνωρίζαμε.
Επιστήμονες του Monell Center (του “ανεξάρτητου, μη κερδοσκοπικού ινστιτούτου που είναι αφιερωμένο στην έρευνα της γεύσης και της όσφρησης) διεξήγαγαν έρευνα και κατέληξαν στο ότι η γλώσσα έχει κι εκείνη οσφρητικούς υποδοχείς, δηλαδή τους αισθητήρες που αντιλαμβάνονται τις μυρωδιές στη μύτη. Επομένως, η όλη διαδικασία πρόσληψης κι επεξεργασίας της γεύσης και της μυρωδιάς μπορεί να ξεκινάει ήδη στη γλώσσα και μετά να πηγαίνει στον εγκέφαλο.
O Mehmet Hakan Ozdener, κυτταρικός βιολόγος του Monell, είπε:
“Η έρευνά μας εξηγεί πώς τα μόρια της γεύσης προσαρμόζουν την αντίληψη της γεύσης. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη τροποποιητών γεύσης που βασίζονται στην οσμή, που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της υπερβολικής πρόσληψης αλατιού, ζάχαρης και λίπους, που σχετίζεται με ασθένειες της διατροφής, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης”
Η έρευνα έδειξε ότι οι οσφρητικοί υποδοχείς αλληλεπιδρούν με τους γευστικούς υποδοχείς στη γλώσσα κι έτσι παίζουν κι αυτοί ρόλο στη διαδικασία της γεύσης.
“Η παρουσία οσφρητικών και γευστικών υποδοχέων στο ίδιο κύτταρο θα μας προμηθεύσουν με συναρπαστικές ευκαιρίες για να μελετήσουμε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ερεθισμάτων της όσφρησης και της γεύσης στη γλώσσα”.
