Εφόσον λοιπόν τα διαζύγια πλέον έχουν αυξηθεί ραγδαία παράλληλα έχουν αυξηθεί και οι δεύτεροι, και σε κάποιες περιπτώσεις, τρίτοι γάμοι που συνήθως οδηγούν σε περίπλοκες και αδιέξοδες σχέσεις και συζητήσεις. Τι πρέπει λοιπόν να έχουμε κατά νου πριν προχωρήσουμε σε ένα τέτοιο βήμα για να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα προβλημάτων και διαφωνιών;
Σίγουρα, ένας δεύτερος γάμος είναι μία νέα απόφαση ζωής η οποία όμως πρέπει να πληροί κάποιες προδιαγραφές ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά από προηγούμενους γάμους από τη μία ή και τις δύο πλευρές. Καταρχήν είναι σημαντικό να υπάρχει αυτογνωσία ιδιαίτερα αναφορικά με τις αντιδράσεις και τα εμπόδια που πιθανόν να προκύψουν αλλά και μία στοιχειώδης προετοιμασία και ανάπτυξη των ικανοτήτων διαχείρισης των καταστάσεων. Αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί ενώ στον πρώτο γάμο στις περισσότερες των περιπτώσεων το περιβάλλον είναι υποστηρικτικό, σε ένα δεύτερο ή τρίτο γάμο οι συγκρίσεις, οι αντιδράσεις και έξωθεν επιρροές είναι κάτι αναμενόμενο και πρέπει το ζευγάρι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά να δουλέψει χτίζοντας μία ασπίδα προστασίας γύρω από τη σχέση τους και την απόφασή τους.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχει σεβασμός προς τους/τις πρώην συζύγους και να μην μπαίνουμε σε διαδικασία χαρακτηρισμών ατόμων ουσιαστικά αγνώστων προς εμάς στην βάση υποκειμενικών δηλώσεων τρίτων, υπό το πρίσμα της πικρίας του συντρόφου μας ή υπό το καθεστώς φόβου μπροστά σε ενδεχόμενες συγκρίσεις. Κρατάμε κατά νου πως το γεγονός ότι δεν πέτυχε ο συνδυασμός των συζύγων δεν ακυρώνει αυτόματα τις προσωπικότητες των δύο ανθρώπων αλλά την δυνατότητα συμβίωσής τους.
Ο ρεαλισμός είναι επίσης καθοριστικό συστατικό ενός πετυχημένου δεύτερου γάμου κυρίως ως προς τις υποχρεώσεις του/της συζύγου μας προς τον/την προηγούμενη σύζυγο σε προσωπικό και οικονομικό επίπεδο, προς τα παιδιά του αλλά και τις υποχωρήσεις που πρέπει να γίνονται στο πρόγραμμά του. Ακόμη πρέπει να έχουμε συναίσθηση του σταδίου στο οποίο βρίσκεται ο/η σύντροφός μας, τα ατομικά σχέδια τα οποία έχει, τις φιλοδοξίες και επιθυμίες του χωρίς να έχουμε την ψευδαίσθηση όταν έχουμε να κάνουμε με μία tabula rasa καθώς και αυτός/αυτή έχει τις δικές του/της εμπειρίες, απόψεις και βιώματα.
Τέλος, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να επενδύουμε πολλές ώρες σε συζήτηση και αμοιβαίες υποχωρήσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και ζητημάτων που ανακύπτουν αλλά να είμαστε υποστηρικτικοί τόσο απέναντι στο νέο σύντροφο όσο και στον/στην προηγούμενη σύντροφο. Το να προχωράμε απλά σβήνοντας το παρελθόν μας και προχωρώντας σε μία νέα ζωή σα να μην έχουμε καμία υποχρέωση δυστυχώς δεν μας μεταμορφώνει ουσιαστικά σε τριαντάχρονους αλλά σε ανώριμους και εγωιστές ενήλικες που αδυνατούν να επιδείξουν μία ελάχιστα ώριμη στάση.
Με αγάπη για ένα νέο ξεκίνημα!
