Αφού είδαμε πώς θα προετοιμάσουμε τα παιδιά για τα βασικά μαθήματα, ήρθε η ώρα να δούμε τι κάνουμε στα «δύσκολα»˙ δηλαδή το διάβασμα.
Καταρχάς, όταν φτάσει η στιγμή να πάει πρώτη δημοτικού το παιδί, δεν παρουσιάζουμε το σχολείο ως κάτι άσχημο ή καταναγκαστικό έργο. Το σχολείο είναι μια διαδικασία που θα βγάλει το παιδί έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο και αυτό ακριβώς πρέπει να περάσουμε ως μήνυμα στο παιδί. Άλλωστε το νηπιαγωγείο έχει ήδη βοηθήσει πολύ στις κοινωνικές του συναναστροφές και μπορεί να το δει ως τη φυσική εξέλιξή του.
Η απορία των περισσοτέρων είναι «να πάρω έναν άνθρωπο σπίτι να το βοηθάει;». Η απάντηση είναι απλή και δισύλλαβη. Όχι. Μαθαίνουμε στο παιδί ότι με το που γυρίσει στο σπίτι μετά το σχολείο, θα καθίσει να διαβάσει τα μαθήματα της επόμενης μέρας και μετά θα φάει. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Για δύο λόγους:
*Πρώτον, το παιδί έχει «φρέσκα» στο μυαλό του αυτά που έχει πει ο δάσκαλος στην τάξη και του είναι πολύ εύκολο να τα γράψει.
*Δεύτερον, με το που φάει (όπως όλοι μας) αρχίζει λίγο να βαραίνει και να του βγαίνει η κούραση της ημέρας.
Λογικό είναι, μετά το φαγητό να θέλει το λιγότερο μία ώρα να ξεκουραστεί. Άρα, η ώρα θα έχει πάει 4:30-5:00 και το παιδί δε θα έχει διαβάσει. Αν ξεκινήσει εκείνη την ώρα και θα έχει ξεχάσει το μάθημα του σχολείου και θα κάνει κοντά 2 ώρες να διαβάσει. Αφήστε τη γκρίνια (την καλώς εννοούμενη γκρίνια) και τις συνεχείς απορίες. Επομένως, καθυστερώντας μισή ώρα το μεσημεριανό (και πολύ λέω, συνήθως γράφουν πιο γρήγορα όταν πεινούν, διαπιστωμένο) βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, γιατί όχι απλώς θα έχει διαβάσει, αλλά θα έχει και ώρα για παιχνίδι και άλλες δραστηριότητες.
Στο σημείο αυτό, να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό το στυλ διαβάσματος είναι για τις πρώτες δύο τάξεις του δημοτικού, που δεν έχει ιστορία και θρησκευτικά. Αυτά μπορεί να τα κάνει και μετά το φαγητό, αν το επιθυμεί. Αφήστε το να διαλέξει! Όσο για την ορθογραφία, που είναι βασική. Την υπαγορεύετε 2 φορές, αφού έχει τελειώσει το διάβασμα και πριν το φαγητό. Μπορείτε να δίνετε και bonus ξηρούς καρπούς αν έχει σωστές τις λέξεις. Έτσι για επιβράβευση χωρίς «κακές» θερμίδες.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι το παιδί μπορεί και πρέπει να διαβάζει μόνο του. Είναι λάθος να διαβάζουν τα παιδιά μαζί με τη μαμά ή το μπαμπά. Το παιδί πρέπει να βρει τον τρόπο που θα διαβάζει μόνο του, το τονίζω. Εάν αυτό δε γίνει από την πρώτη μέρα που θα έχει εργασίες για το σπίτι… μέχρι και που θα τελειώσει το λύκειο, το παιδί παντα θα θέλει έναν άνθρωπο μαζί του να διαβάζει, είτε αυτός λέγεται μαμά – μπαμπάς, είτε αυτός λέγεται καθηγητής. Πρέπει να μάθει ότι του ανήκουν και οι επιτυχίες και οι αποτυχίες.
Ο ρόλος των γονέων είναι να λύσουν τις όποιες απορίες του παιδιού το απόγευμα (όχι την ώρα που λύνει τις ασκήσεις, ούτε να τις διορθώνουν, απλώς να κάνουν συστάσεις αν δουν κάποιο λάθος) και να ακούσουν το μάθημα της επόμενης μέρας (για παράδειγμα ιστορία) και την ανάγνωση. Άλλωστε, το θέμα δεν είναι να έχει όλες τις ασκήσεις σωστά γραμμένες το παιδί, το θέμα είναι να κατανοεί κάθε λέξη και να έχει απορίες στο μάθημα. Οι απορίες ζητούν απαντήσεις και οι απαντήσεις δίνουν στο παιδί γνώσεις. Αυτός δεν είναι ο σκοπός;
Συνοψίζοντας, οι γονείς καλό θα είναι να ορίσουν στο παιδί την ώρα που θα διαβάζει (κατά προτίμηση πριν το μεσημεριανό) και να το αφήσουν να διαβάσει μόνο του. Το απόγευμα θα λύσουν απορίες και θα ελέγξουν αν έχει κάνει τις ασκήσεις ή αν θέλει να τους πει το παιδί το μάθημα της επόμενης μέρας ή την ανάγνωση στο μάθημα της γλώσσας. Έτσι θα γίνει το παιδί σας… «ο πιο καλός ο μαθητής»!
Περισσότερες πληροφορίες για την Βαλιάνα Κοσμά , εδώ
