Το να εμφανιστούν κατά διαστήματα σε μία σχέση ασυνεννοησία ή κι εντάσεις είναι μάλλον αυτονόητο – δε γίνεται να συμφωνούμε σε όλα, όμως; Τι γίνεται, όμως, όταν ο/η σύντροφός μας εμφανίζεται ανήσυχος/η, θλιμμένος/η κι ενίοτε ευερέθιστος/η κι εμείς να μη μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί; Σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει να θέσουμε σ’ επαγρύπνηση την παρατηρητικότητά μας, καθώς το υπόβαθρο μίας τέτοιας συμπεριφοράς μπορεί να είναι μία διαταραχή άγχους κι είναι στο χέρι μας να την διαπιστώσουμε προτού η σχέση μας οδηγηθεί σε ανεπιθύμητο τέλμα.
01 Φαίνεται σα να μη μπορούμε να συνεννοηθούμε ακόμη κι όταν μιλάμε ακριβώς για το ίδιο πράγμα. Ο ένας μιλάει με βάση τη λογική, ενώ ο άλλος με το συναίσθημα. Στην ουσία “χανόμαστε στη μετάφραση” ακόμη κι ενόσω βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος.
02 Αποφεύγει καταστάσεις ή το να πάει κάπου. Γενικότερα η αποφυγή είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγχώδους διαταραχής. Μπορεί ακόμη κι η επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ να του/της προκαλεί αίσθημα ανησυχίας, όμως η συνέχιση της κατάστασης χωρίς κάποια αντιμετώπιση εκ των πραγμάτων θα προκαλέσει προβλήματα στη σχέση μας μαζί του/της κι όχι απλά επειδή πρέπει να αναλάβουμε ακόμη και μία τέτοια απλή “αβαρία”.
03 “Είμαι κουρασμένος/η”. Αν αυτή είναι μία φράση που σχεδόν έχει γίνει τετριμμένη απάντηση ακόμη και σε μία πρόταση για να βγούμε για έναν περίπατο, τότε στο μυαλό μας πρέπει να μεταφραστεί ως “φοβάμαι”. Το άγχος προκαλεί μεν κόπωση, όμως στην πραγματικότητα ο/η σύντροφός μας διστάζει να μετάσχει σε μία κοινωνική αλληλεπίδραση υπό τον φόβο πως θα κάνει κάτι που θα φέρει εκείνον/η ή κι εμάς ακόμη σε αμηχανία.
04 Ψυχοσωματικές αντιδράσεις. Ο νους και το σώμα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, αυτό είναι γνωστό. Έτσι είναι λογικό το άγχος να επηρρεάζει και την υγεία μας με τη μορφή πεπτικών διαταραχών, έξαρσης δερματικών παθήσεων, ακόμη και κρίσεων πανικού. Αν αυτά τα συμπτώματα δεν εγκυμονούν πραγματικούς κινδύνους για εκείνον/η, τότε του δίνουμε χώρο και χρόνο να αντιληφθεί τι προκάλεσε το αίσθημα ανησυχίας.
Είναι πολύ πιθανό να βλέπουμε μόνο ένα τμήμα του προβλήματος, κυρίως επειδή ο/η σύντροφός μας παρουσιάζει κυκλοθυμική συμπεριφορά. Αυτό συμβαίνει επειδή πολύ απλά δεν εκφράζουν όλοι τι ακριβώς τους απασχολεί, τι φοβούνται ή, ακόμη κι αν το κάνουν, δεν αποκαλύπτουν την πραγματική του διάσταση. Έτσι ως αποτέλεσμα και ο/η σύντροφός μας νιώθει εγκλωβισμένος σε αυτήν την κατάσταση κι εμείς με τη σειρά μας να νιώθουμε αδύναμοι να τον/τη βοηθήσουμε, πράγμα που συχνά οδηγεί σε οργή από μέρους μας η οποία συνήθως άθελά μας στρέφεται σ’ εκείνον/η, επειδή ακριβώς δε μας επιτρέπει να τον βοηθήσουμε.
Στο επόμενο μέρος θα εξερευνήσουμε τους τρόπους με τον οποίο μπορούμε να στηρίξουμε τον/τη σύντροφό μας χωρίς να τον νιώσουμε να πιέζεται.
