Ο Evan (Freddie Highmore) είναι ένα νεαρό αγόρι έντεκα ετών που ζει σε ορφανοτροφείο κι έχει μία μαγική ιδιότητα: ακούει παντού τη μουσική. Βλέπετε, οι γονείς του, ο Louis (Jonathan Rhys Meyers) ήταν επικεφαλής μία Ιρλανδικής μπάντας κι η Lyla (Keri Russell) μία καταξιωμένη τσελίστα. Συναντήθηκαν έντεκα χρόνια πριν μόνο μία φορά, αλλά ερωτεύθηκαν αμέσως. Δυστυχώς αυτή ήταν κι η τελευταία φορά που είδαν ο ένας στον άλλον, καθώς οι δρόμοι τους χώρισαν απότομα.
Η Lyla, όμως, είναι έγκυος κι έπειτα από μία αντιπαράθεση με τον καταπιεστικό της πατέρα, πέφτει θύμα τροχαίου, με αποτέλεσμα να γεννήσει πρόωρα κι ο πατέρας της να δώσει το παιδί για υιοθεσία κρυφά, λέγοντάς της πως το παιδί πέθανε. Κι επανερχόμαστε έντεκα χρόνια μετά όπου ο Evan, ζώντας ως χαμίνι πλάι σ’ έναν περιπλανώμενο μουσικό, τον Maxwell Wallace (Robin Williams) κι άλλα παιδιά που δουλεύουν ως μουσικοί του δρόμου για τον Wallace, τριγυρνάει ψάχνοντας τους γονείς του και με την απόλυτη πεποίθηση πως τον ήθελαν κοντά τους εξαρχής και πως τον ψάχνουν, αφού αυτοί του έδωσαν το δώρο της μουσικής.
Η ταινία «August Rush» σε σενάριο των Nick Castle, James V. Hart και Paul Castro και σε σκηνοθεσία Kirsten Sheridan είναι στην κυριολεξία ένα σύγχρονο παραμύθι. Είναι η συγκινητική ιστορία ενός αγοριού που ψάχνει τη θέση του σ’ έναν κόσμο άγριο και πεζό. Πώς αλλιώς να τον περιγράψει κανείς αυτόν τον κόσμο όταν οι άλλοι χλευάζουν το γεγονός πως η μουσική είναι το μόνο που θα βοηθήσει τον Evan; Οι δημιουργοί της ταινίας, «παίζοντας» με την επίδραση της μουσικής στον άνθρωπο, τη χρησιμοποιούν για να δώσουν στην ταινία αυτήν ακριβώς την αύρα του παραμυθιού. Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα μου θυμίζει μία σύγχρονη και φυσικά μουσική εκδοχή του κλασσικού έργου του Ντίκενς «Oliver Twist».
Για τον Jonathan Rhys Meyers θα πω απλά πως είναι φορές που με μπερδεύει. Βλέπεις, στο «Match Point» μου φαινόταν σα να κάνει «αγγαρεία», ενώ στο «August Rush» μοιάζει να ευχαριστιέται πιο πολύ το ρόλο του. Α, και πρέπει να του παραδεχθώ πως μπορεί να ασχοληθεί άνετα με τη μουσική! Να, δείτε γιατί το λέω:
Η Keri Russell στο ρόλο της Lyla είναι μία γλυκιά παρουσία που σε κερδίζει με τις εκφράσεις της και δε θα μπορούσα να φανταστώ μία πιο κατάλληλη για μητέρα του Evan.
Ο Robin Williams σε ένα «κόντρα» ρόλο συγκριτικά με όσους τον έχουμε συνηθίσει αποδεικνύει πως δεν είναι απλά ένας καλός κωμικός ηθοποιός, αλλά είναι ικανός να φέρει εις πέρας κι έναν αντικειμενικά αντιπαθητικό ρόλο, όπως αυτόν του Wallace.
Αυτός, όμως που κερδίζει κατά κράτος τις εντυπώσεις είναι ο μικρός Freddie Highmore. Η αγνότητα που εκπέμπει για τις ανάγκες του ρόλου του, το βλέμμα του, όλα του είναι αυτά που κάνουν το θεατή να θέλουν να τον αγκαλιάσουν και να τον πάρουν από το χέρι για να τον βοηθήσουν να βρει ξανά τους γονείς του.
Αν οι βουτιές σας τελείωσαν για αυτό το σαββατοκύριακο, ειλικρινά νομίζω πως η ταινία αυτή είναι ιδανική για ένα όμορφο βράδυ Κυριακής στο σπίτι!
Πρωταγωνιστούν: Jonathan Rhys Meyers, Keri Russell, Freddie Highmore, Terence Howard, Robin Williams, Leon Thomas III, William Sadler κ.α.
