Αν και συνήθως πριν ολοκληρωθεί ο Αύγουστος οι άδειες έχουν τελειώσει και οι περισσότεροι έχετε γυρίσει στις υποχρεώσεις μας, το καλοκαίρι δεν τελείωσε. Οπότε ελπίζω να έχετε γυρίσει από την καλοκαιρινή σας απόδραση και να ετοιμάζεστε για τη νέα βδομάδα που ξεκινάει αύριο. Και, όπως κάθε βράδυ Κυριακής, έτσι κι αυτό είναι ιδανικό για ταινία στο σπίτι. Και καθώς τα παιδιά ακόμη δεν έχουν μπει σε σχολικούς ρυθμούς, νομίζω δικαιούνται η επιλογή να απευθύνεται και σε αυτά! Επομένως, γι’ απόψε σας έχω μία ταινία που συγκινεί μικρούς και μεγάλους!
Σε μία μικρή πόλη του Μεξικού, τη Santa Cecilia, οι κάτοικοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για τη Dia de los Muertos (Ημέρα των Νεκρών), μία από τις πιο σημαντικές γιορτές της χώρας, καθώς στη διάρκειά της τιμούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή. Μεταξύ αυτών ετοιμάζεται κι η οικογένεια του μικρού Miguel που διατηρεί το τσαγκάρικο της περιοχής. Ο Miguel, όμως, νιώθει κάτι άλλο να τον τραβάει: η μουσική, παρά τις κάθετες αρνήσεις της οικογένειάς του, εξαιτίας του προ-προπάππου του και πατέρα της προγιαγιάς του, Coco. Όμως, μετά από μία σειρά γεγονότων, ο Miguel θα περάσει άθελά του στη Χώρα των Νεκρών κι ο μόνος τρόπος για να γυρίσει στους δικούς του είναι να πάρει την ευλογία ενός μέλους της οικογένειάς του από τη Χώρα των Νεκρών. Και κάπως έτσι θα ξεκινήσει μία αναπάντεχη περιπέτεια με σύντροφο έναν αξιολάτρευτο κοπρίτη, τον Dante, και έναν περίεργο απόκληρο, τον Hector, που απλά θέλει… να μην ξεχαστεί από όσους άφησε πίσω στον κόσμο των ζωντανών. Και σ’ αυτήν του την περιπέτεια, ο Miguel θα δει από άλλο πρίσμα τη σημασία της οικογένειας.
Η ταινία “Coco” είναι αποτέλεσμα της συγγραφικής σύμπραξης των Matthew Aldrich, Jason Katz, Adrian Molina και Lee Ulrich για την Disney και την Pixar. Η σκηνοθεσία είναι των Ulrich και Molina.
Αν μέχρι τώρα είχατε την υποψία πως οι παραγωγές της Pixar συνηθίζουν να μας αφήνουν μία τρυφερή γλυκόπικρη αίσθηση στο τέλος τους, με την “Coco” μπορείτε να επιβεβαιωθείτε. Σίγουρα πρόκειται για άλλη μία ταινία με ζωντάνια (ναι, ναι, ζωντάνια!), χρώμα και ρυθμό με κωμικές καταστάσεις. Ωστόσο, όπως έχει γίνει με το “Finding Nemo” αλλά και το “Inside Out”, έτσι και στην “Coco” η δυναμική με την οποία μεταδίδονται τα μηνύματα για την αξία της οικογένειας αλλά και όσων κληρονομούμε από αυτήν είναι, αν μη τι άλλο, επιβλητικά ηχηρή. Με την αφήγηση της ιστορίας του Miguel Να επιτυγχάνεται τόσο από την σκηνοθετική αφήγηση των Ulrich και Molina όσο και μέσω των τραγουδιών, ο θεατής – ανεξαρτήτου ηλικίας – στην πραγματικότητα μαθαίνει μαζί με το Miguel αυτά που προανέφερα. Και μπορεί κάποιες εξελίξεις να είναι από ένα σημείο κι έπειτα μάλλον προβλέψιμες, αλλά από την άλλη συνειδητοποιείς πως δε θα μπορούσε να γίνουν κι αλλιώς τα πράγματα. Τι θα νιώσετε μόλις βγούνε οι τίτλοι τέλους; Μία γλυκιά αίσθηση πως η οικογένειά μας κι όλα τα διδάγματα κι οι εμπειρίες που αυτή μας κληροδοτεί μας δίνει ταυτότητα αλλά και δημιουργεί το μονοπάτι που ο καθένας μας ακολουθεί στη ζωή.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Με τις φωνές των: Anthony Gonzalez (Miguel), Gael García Bernal (Hector), Benjamin Bratt (Ernesto de la Cruz), Alanna Ubach (Mamá Imelda), Renee Victor (Abuelita) κ.α.
