Βράδυ Κυριακής του Οκτώβρη και θα υποθέσω πως ήδη κάθεστε αναπαυτικά στο σαλόνι στο φινάλε ενός όμορφου σαββατοκύριακου αναζητώντας να δείτε μία καλή ταινία. Επιτρέψτε μου να βάλω ένα χεράκι στην επιλογή! Αν σας αρέσουν οι στρατιωτικές ταινίες και… τα υποβρύχια, τότε ελάτε να βουτήξουμε στα βαθιά!
Όλα ξεκινούν με μία εμφύλια διαμάχη στη Ρωσία, όπου μία μερίδα υπερεθνικιστών καταλαμβάνεί στρατιωτικές βάσεις υψίστης σημασίας κι ειδικότερα μία βάση πυρηνικών όπλων, απειλώντας πως θα τα εξαπολύσει αν οι ΗΠΑ κι η Ρωσία προσπαθήσουν να σταθούν εμπόδιο. Με τον φόβο ενός πυρηνικού πολέμου, το υποβρύχιο USS Alabama αναλαμβάνει μία αποστολή περιφρούρησης και με τη δυνατότητα να επιτεθεί πρώτο αν γεννηθεί η υποψία πως οι υπερεθνικιστές ετοιμάζονται να ρίξουν τα όπλα. Καπετάνιος του υποβρυχίου είναι ο Frank Ramsey (Gene Hackman), αξιωματικός με πολυετή πείρα στο πεδίο της μάχης, ενώ νέος ύπαρχός του ορίζεται ο πλωτάρχης Ron Hunter (Denzel Washington). Σε αντίθεση με το Ramsey, o Hunter δεν έχει την ανάλογη εμπειρία, ωστόσο έχει εκπαιδευτεί διεξοδικά σε τακτικές. Φυσικά, οι εντάσεις ανάμεσα στους δύο αξιωματικούς δε θα αργήσουν, καθώς ο Hunter προτιμά να δρα μεθοδικά ενώ ο Ramsey δε διστάζει (να το πούμε απλά) “να πατήσει το κουμπί ανά πάσα στιγμή”. Κι αυτές οι συγκρούσεις τους θα σταθούν καθοριστικές και μάλιστα όταν ο κίνδυνος βρίσκεται κοντά τους, στα βάθη της θάλασσας.
Η ιδέα για το “Crimson Tide” ανήκει στους σεναριογράφους Michael Schiffer (“The Four Feathers”, 2002) και Richard P. Henrick, με τη σκηνοθεσία να αναλαμβάνει ο Tony Scott (“Man On Fire”, 2004). Αξίζει επίσης να αναφέρουμε πως ένα μεγάλο τμήμα των διαλόγων φέρει την υπογραφή του Quentin Tarantino, αν και δε θα δούμε πουθενά το όνομά του.
Η ταινία ξεχειλίζει από μία σαγηνευτική ένταση η οποία, όμως, δεν προκύπτει από τις καταστάσεις αλλά από τις διαφωνίες ανάμεσα στους χαρακτήρες. Και δε μιλάμε αποκλειστικά για εκείνες των δύο ανώτατων αξιωματικών. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο USS Alabama στην ουσία αντικατοπτρίζουν τη σύγκρουση των δύο πολιτικών υπερδυνάμεων, ενώ υποβόσκει κι ένας παραλληλισμός για το φυλετικό διαχωρισμό. Δε μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο ως ταινία δράσης, αλλά περισσότερο ως action thriller για γερά νεύρα που οπωσδήποτε δημιουργεί άξονες συζητήσεων. Ο Scott καταφέρνει να μας μεταφέρει την αναμφισβήτητη ένταση που κυριαρχεί όταν η απειλή του πολέμου πραγματικά κρέμεται σα δαμόκλειος σπάθη. Επίσης, το (εκ των πραγμάτων) κλειστοφοβικό περιβάλλον δεν αφήνει περιθώρια: ο θεατής ακολουθεί τα γεγονότα σε αναζήτηση μίας λύσης, μίας απάντησης, ίσως κι ενός από μηχανής θεού να δώσει ένα τέλος στην παράνοια που αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς στο USS Alabama. “Λάδι στη φωτιά” (που καίει ευχάριστα το θεατή!) ρίχνει κι η δυναμική του διδύμου Hackman και Washington. Εκπροσωπώντας σαφώς αντίθετες απόψεις για τον πόλεμο και πώς αυτός πρέπει να διεξάγεται αν (ω μη γένοιτο) αυτός καταφτάσει, οι δύο ηθοποιοί δίνουν ένα ρεσιτάλ ερμηνειών και βέβαια αυτές είναι που θα κάνουν και το θεατή να προβληματιστεί σοβαρά.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν: Denzel Washington, Gene Hackman, Viggo Mortensen, Matt Craven, James Gandolfini, George Dzundza, Rocky Carroll, Danny Nucci κ.α.