Καλοκαιρινό βραδάκι Κυριακής έφτασε και μετά από ένα ευχάριστο σαββατοκύριακο που, ελπίζω να το περάσατε στη θάλασσα, νομίζω πως είναι ό,τι πρέπει για να χαλαρώσουμε στο σπίτι με μία καλή ταινία. Απόψε μαθαίνουμε πως ο έρωτας δε γνωρίζει σύνορα – και δε μιλάω για τα… επίγεια!
Η Elizabeth Masterson (Reese Witherspoon) είναι μία ικανότατη γιατρός στα επείγοντα του St. Matthew’s στο San Francisco, μόνο που μοιάζει να είναι… παντρεμένη με τη δουλειά της. Έπειτα από μία πολύωρη βάρδια στο νοσοκομείο και καθ’ οδόν για ένα τυφλό ραντεβού στης αδερφής της, η Elizabeth θα εμπλακεί σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα και θα μείνει σε κώμα. Τρεις μήνες μετά, ο David Abbott (Mark Ruffalo), αρχιτέκτονας εξωτερικών χώρων, θα μετακομίσει στο νέο του διαμέρισμα, όπου από το πουθενά θα εμφανιστεί μπροστά του… η Elizabeth. Μόνο που κάτι δεν πάει καλά, γιατί η Elizabeth μπορεί να περάσει μέσα από τοίχους, δε μπορεί να αγγίξει αντικείμενα ή άλλους ανθρώπους και δε θυμάται τίποτα πέρα από το ότι αυτό το διαμέρισμα είναι το δικό της διαμέρισμα και ο David είναι ο μόνος που μπορεί να την ακούσει και να τη δει! Η συνύπαρξή τους φυσικά είναι δύσκολη, αλλά όταν σταδιακά αρχίζουν να συνηθίζουν ο ένας τον άλλον ψάχνοντας τι συνέβη στην Elizabeth. Και σύντομα διαπιστώνουμε πως ο έρωτας… έχει πολύ μεγαλύτερο πεδίο δράσης από ό,τι φανταζόμασταν!
Η ταινία “Just Like Heaven” βασίζεται στο μυθιστόρημα “If Only It Were True” (πρωτότυπος τίτλος “Et Si C’était Vrai…”) του Γάλλου συγγραφέα Mark Lévy. Η μετατροπή του σεναρίου είναι των Peter Tolan (“Analyze This”, 1999) και Leslie Dixon (“The Thomas Crown Affair”, 1999). Η σκηνοθεσία είναι του Mark Waters (“The Spiderwick Chronicles”, 2008).
Η συγκεκριμένη ταινία είναι από τις ρομαντικές κομεντί που βλέπω ευχάριστα ξανά και ξανά – ναι, υπάρχουν κι αυτές για μένα, κι εγώ εκπλήσσομαι ώρες ώρες με τον εαυτό μου! Θυμίζει βέβαια κάπως το “Ghost” με τους Patrick Swayze και Demi Moore, αλλά προσωπικά βρήκα αυτή τη φρέσκια ματιά πιο “ζωντανή” (see what I did there? :P ), πιο ελκυστική και πιο τρυφερή, καθώς από ένα σημείο κι ύστερα ξεκινά ένας “αγώνας δρόμου” για την Elizabeth και τον David. Επιπλέον, παρά το ότι ο κεντρικός άξονας είναι ο πεπατημένος “αγόρι γνωρίζει κορίτσι”, ο τρόπος που αυτός γίνεται είναι σίγουρα διαφορετικός και είναι πρόσφορο έδαφος για κωμικές καταστάσεις – με τις οποίες ΟΝΤΩΣ μπορείς να γελάσεις. Κυρίως, όμως, μου άρεσε το δίδυμο των χαρακτήρων που, μέσα από αυτήν την καθ’ όλα αφύσικη συνύπαρξη, συνειδητοποιούν πως στην πραγματικότητα έχασαν στην πορεία όλα όσα αποτελούν αυτό που λέμε “ζωή”. Έτσι έχουμε μία ταινία που συνδυάζει χιούμορ και συναίσθημα και που παρακολουθείται όχι απλά άνετα, αλλά αναμφίβολα ευχάριστα.
Φυσικά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουμε και πρόσωπα τα οποία πάντα χαιρόμαστε να βλέπουμε στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Η Reese Witherspoon είναι σίγουρα στο στοιχείο της και βέβαια, γνωρίζοντας πως δεν είναι απλά ένα γλυκό πρόσωπο για ρομαντικές κομεντί (το απέδειξε στο “Walk The Line” και πιο πρόσφατα στη σειρά “Big Little Lies”), στο “Just Like Heaven” επιβεβαιώνει πως μπορεί εύκολα να αφομοιώσει φορτισμένες ψυχολογικές φάσεις – είναι σε κώμα, αυτό από μόνο του αρκεί για να είναι φορτισμένη ψυχολογικά! Όσο για το Mark Ruffalo, μπορεί σε κάποιες στιγμές να αναρωτιόμουν αν θα βγει o Hulk (sorry, mate!), ωστόσο υποδύεται έναν εσωστρεφή και κοινωνικά αποξενωμένο χαρακτήρα που έχει κι αυτός το δικό του μυστικό που τον πληγώνει. Ο ηθοποιός, βεβαίως, έχει στο βιογραφικό του ένα ευρύ φάσμα χαρακτήρων που έχει υποδυθεί (δράμα, μυστήριο, περιπέτεια, διαλέγετε και παίρνετε) οπότε όχι μόνο ο ρόλος του David είναι εύκολος για εκείνον, αλλά παράλληλα μας τονίζει πως δεν είναι ΜΟΝΟ ο Bruce Banner – όχι, βέβαια, πως δεν τον αγαπάμε σ’ αυτό το ρόλο, να είμαστε ειλικρινείς!
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
Πρωταγωνιστούν: Reese Witherspoon, Mark Ruffalo, Donal Logue, Dina Waters, Jon Heder, Rosalind Chao κ.α.
