Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-magazine! Τι μου κάνετε; «Μαζευτήκατε» στο σπίτι απόψε για να χαλαρώσετε με ταινία στο σπίτι; Αν ναι, εδώ είμαι για σας!
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα και δε θα μπορούσα παρά να επιλέξω για απόψε μία ταινία με πρωταγωνίστρια μία γυναίκα που επιβεβαιώνει το ρητό «πίσω από έναν ισχυρό άντρα, κρύβεται μία δυναμική γυναίκα». Εν προκειμένω, πρόκειται για μία γυναίκα που κατάφερε να βάλει τα δύο πόδια… του βασιλιά σε ένα παπούτσι! Ή κάπως έτσι, μιας κι ο συγκεκριμένος βασιλιάς κυκλοφορούσε ξυπόλυτος!
Η Anna Leonowens (Deborah Kerr), έχοντας χάσει πρόσφατα το σύζυγό της, ταξιδεύει στο Σιάμ (σήμερα Ταϊλάνδη) μαζί με το γιο της το Louis (Rex Thompson) προκειμένου να εργαστεί ως δασκάλα για τα παιδιά και τις συζύγους του Βασιλιά του Σιάμ Mongkut (Yul Brynner) και να τους διδάξει τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Όταν θα διαπιστώσει πως, αντί για το σπίτι κοντά στο παλάτι για το οποίο είχαν συμφωνήσει με το Βασιλιά, εκείνη κι ο γιος της θα διαμένουν στο παλάτι, η Anna απειλεί να φύγει, αλλά τελικά την κρατάει η συμπάθεια που τρέφουν γι’ αυτήν οι μαθητές της. Με τον καιρό, η Anna δε θα γίνει απλά μία ισχυρή μορφή μέσα στο παλάτι, αλλά θα κάνει και τον ίδιο το Βασιλιά Mongkut να αναθεωρήσει τον απόλυτο τρόπο με τον οποίο κυβερνούσε τη χώρα του.
Getty Images
Αυτό που τελικά φτάνει στο θεατή είναι μία φαντασμαγορική ταινία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη θεατρική παράσταση. Εντυπωσιακά σκηνικά, λαμπερά κοστούμια, εξαιρετική μουσική και σκηνική παρουσία. Το αισθητικό αποτέλεσμα όμως, δεν περιορίζεται στο «τεχνικό» κομμάτι της ταινίας. Αντίθετα, είναι μία ταινία η οποία ισορροπεί με μεγάλη άνεση το διασκεδαστικό μέρος με το συγκινησιακό. Τι εννοώ; Τη μία στιγμή απολαμβάνεις τις σκηνές όπου η Anna ξαφνιάζει το Βασιλιά Mongkut – και τούμπαλιν – κι από την άλλη συγκινείσαι από την επιρροή που ασκεί ο ένας στον άλλον. Σε αυτό συνέβαλε κι η δυναμική που εξέπεμπαν οι ερμηνείες των τραγουδιών. Η ταινία, φυσικά, δέχθηκε διθυραμβικές κριτικές, ενώ κέρδισε και πέντε βραβεία Oscar, ενώ ακόμη ήταν υποψήφια για τα Oscar Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας.
Για το cast:
Θα ξεκινήσω με τον επιβλητικό Yul Brynner. Αν και στην αρχή ομολογώ, πως η ερμηνεία του ως Mongkut μου φάνηκε κάπως υπερβολική, στη συνέχεια φάνηκε να βρίσκει τα σωστά «πατήματα» και να κάνει το χαρακτήρα του πιο ρεαλιστικό. Στο τέλος σου μένει η ικανοποίηση να τον βλέπεις να ενσαρκώνει το Βασιλιά με τέτοια πειθώ, δίνοντάς του μάλιστα την υπόσταση που έπρεπε να έχει αυτός: καθαρά βασιλική. Η ερμηνεία του κι η ικανότητά του στο τραγούδι, όχι μόνο έκαναν το ρόλο του Βασιλιά Mongkut έναν από τους πιο διακεκριμένους για τον Brynner, αλλά του χάρισαν και το Oscar A’ Ανδρικού Ρόλου.
Την πιο δύσκολη αποστολή μοιάζει να είχε, όμως η Deborah Kerr ως Anna. Κι όχι γιατί δεν πλησίασε κατά πώς όφειλε το χαρακτήρα της. Το αντίθετο μάλιστα. Το «εύθραυστο» παρουσιαστικό της ηθοποιού βρέθηκε σε μία εκπληκτική αρμονία με το δυναμικό χαρακτήρα της Anna. Το «πρόβλημα» ήταν πως, ερμηνεύοντας στην αρχή τα τραγούδια, η φωνή της Kerr ακουγόταν πιο θλιμμένη απ’ όσο έπρεπε. Έτσι στα τραγούδια, την Kerr ντούμπλαρε η soprano Marni Nixon, αλλά…! Έπρεπε το ντουμπλάρισμα να γίνει έτσι ώστε να φαίνεται πως ήταν η Kerr αυτή που τραγουδούσε. Έτσι σε κάθε σκηνή, η Nixon βρισκόταν μαζί με την Kerr. Η πρώτη τραγουδούσε κι η άλλη μετέφερε τις εκφράσεις του προσώπου που έπρεπε να έχει η Anna κατά την ερμηνεία του κάθε τραγουδιού.
Το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που θεωρήθηκε ως μία από τις καλύτερες δουλειές ντουμπλάζ στην ιστορία του κινηματογράφου. Έτσι, η υποκριτική ικανότητα της Kerr την έφερε στις υποψηφιότητες για το Oscar A’ Γυναικείου Ρόλου – στη «στροφή» την κέρδισε εκείνη τη χρονιά η Ingrid Bergman για την «Anastasia»!
Απευθύνομαι περισσότερο στις φίλες του The K-Magazine όταν λέω αυτό: δείτε την ταινία σήμερα για να καταλάβετε πως τελικά ο όρος «ασθενές φύλο»… δεν έχει υπόσταση!
https://www.youtube.com/watch?v=jfvpFluHQaA
Πρωταγωνιστούν: Yul Brynner, Deborah Kerr, Rita Moreno, Rex Thompson, Terry Saunders, Martin Benson, Patrick Adiarte κ.α.
