Γεγονός: η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή όλων μας – χωρίς εξαιρέσεις. Ωστόσο, δε γίνεται να αγνοήσουμε το γεγονός πως τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν ήταν ένα μέσο ώστε οι άνθρωποι να διαπιστώσουν την ποιότητα της σχέσης τους. Για κάποιους, ο περισσότερος χρόνος που περνούσαν με το σύντροφο και τα παιδιά τους ήταν η ευκαιρία ώστε να υπάρχει μία ποιοτική επαφή κι αλληλεπίδραση στην καθημερινότητά τους. Για άλλους πάλι, το να περνούν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο με τους συντρόφους τους ήταν περισσότερο δοκιμασία για γερά νεύρα.
Πώς θα είναι κάθε σχέση όταν έρθει η πολυπόθητη κανονικότητα;
Οι πολυετείς σχέσεις μάλλον ενδυναμώθηκαν…
Το “#ΜένουμεΣπίτι” με τον επί πολλά έτη σύντροφό μας ίσως να ήταν κι ένα τονωτικό για τη σχέση μας. Αυτό δείχνει η έρευνα του The American Family Survey που διεξήχθη το 2020. Το 58% των ζευγαριών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε πως διαπίστωσε πως η σχέση έγινε πιο δυνατή και ποιοτική… Καθώς αυξήθηκε σημαντικά η εκτίμηση του ενός προς τον άλλον. Ακόμη, παρατηρήθηκε μία αξιοσημείωτη μείωση των διαζυγίων. Με πιθανότερη αιτιολογία την ικανότητα του ζευγαριού να επικοινωνεί περισσότερο και πιο διεξοδικά είτε μεταξύ τους είτε με την online υποστήριξη συμβούλων γάμου.
Οι σχέσεις της πανδημίας δεν άντεξαν…
Για τις σχέσεις που ξεκίνησαν λίγο πριν τα αυστηρά μέτρα της καραντίνας τα πράγματα δεν ήταν τόσο ονειρεμένα. Στις περιπτώσεις των “φρέσκων” αυτών ζευγαριών η απόφαση του να μείνουν ξαφνικά στο ίδιο σπίτι προκειμένου να μην αναγκαστούν να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον … Ήταν ιδιαίτερα καταλυτική. Το ζευγάρι δεν είχε σχεδόν καθόλου χρόνο να γνωριστεί καλύτερα και πέρα από τα ρομαντικά dinner dates. Η ξαφνική αυτή συγκατοίκηση μπορεί στην αρχή να φαινόταν συναρπαστική (“θα είμαστε όλη μέρα μαζί! *καρδούλες*”), όμως στη συγκατοίκηση βγαίνουν στην επιφάνεια και τυχόν μειονεκτήματα του καθενός. Αν προσθέσουμε σε αυτό το γεγονός και ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών με φίλους και οικογένεια… Τελικά μόνο σπίτι δεν το αισθάνθηκαν κάποιοι.
Επιπλέον, σε κάποια ζευγάρια παρατηρήθηκε η δημιουργία μίας σχέσης εξάρτησης του ενός από τον άλλον. Κι η αύξηση του αισθήματος ανασφάλειας, επίσης αποτέλεσμα των περιορισμένων κοινωνικών επαφών.
Αυτός ο αδύναμος δεσμός που αναπτύχθηκε όλο αυτό το διάστημα θα επηρεάσει ακόμη κι όταν αρχίσουν να αυξάνονται οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Για παράδειγμα, αν ο ένας εκ των δύο έχει συνηθίσει να περνάει χρόνο μέσα στο σπίτι… Ενώ ο άλλος δεν κρατιέται να βγει έξω σε μία προσπάθεια επανάκτησης της ζωής π.C19 (προ COVID-19), επόμενο είναι ο όποιος ενθουσιασμός να χάνεται. Αυτό σημαίνει πως κατά πάσα πιθανότητα, αυτές οι σχέσεις να έχουν άδοξο τέλος όταν τελειώσει όλη αυτή η ιστορία – ή ίσως και νωρίτερα.
Συμπερασματικά…
Σε μία περίοδο που πραγματικά αναστάτωσε τις ζωές όλων κρίνεται μάλλον φυσικό ακόλουθο το γεγονός πως πολλές σχέσεις κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα αισθήματα άγους κι ανασφάλειας. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνουμε είναι πως, όταν νοιάζεται ο ένας για τον άλλον κι υπάρχει ένας ουσιαστικός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ τους, το πιο πιθανό είναι πως παρά τις αναμπουμπούλες, η σχέση όχι μόνο θα παραμείνει όρθια, αλλά και τα θεμέλια θα είναι πιο ισχυρά.
Πηγή: Psychreg
Featured image: unsplash.com/@danieltafjord
