από την Ελένη Καρποντίνη–Δημοσιογράφο
Κάθε φορά που ακούω ιστορίες πως γνωρίστηκε ένα ζευγάρι ή πως κάποιος βρήκε δουλειά ή ξανά βρήκε δουλειά, συνέχεια παίρνω την ίδια απάντηση… ¨Εντελώς τυχαία. Μία μέρα εκεί που δεν το περίμενα.¨
Πόσες φορές έχω ακούσει ιστορίες από κάποια φίλη ή γνωστή μου που γνώρισε τον έρωτα της ζωής τους όταν βγήκε για ένα μεσημεριανό καφέ με τη σαγιονάρα, απεριποίητη και το μαλλί κότσο και ξαφνικά βλέπει τον σούπερ γκόμενο απέναντι της και τον ερωτεύεται. Προσπαθούσε να σουλουπωθεί στα γρήγορα, ψάχνοντας στην τσάντα να βρει κανά κραγιόν που μπορεί να έχει ξεμείνει από το προηγούμενο βράδυ, καθόταν σταυροπόδι με την πλάτη ίσια και τα ποδαράκια να είναι στις μύτες μπας και δείξουν μακρύτερα γιατί για κακή της τύχη είχε βάλει τη διχαλωτή σαγιονάρα. Κι εκεί που λέει σιγά μη με προσέξει, εκείνος δείχνει ενδιαφέρον για αυτή και δεν ρίχνει ούτε βλέμμα στην γκόμενα απέναντι με το ψηλοτάκουνο και το μαλλί φουλ στην τρέσα.
Πόσες φορές έχω ακούσει ιστορίες από άντρες που κάποιος φίλος τους, τους έχει τραβήξει με τα χίλια ζόρια να πάνε σε κάποιο μπαρ να πιούνε ποτό. Κι ενώ βαριούνται πολύ το κάνουν μόνο και μόνο για το φίλο τους που έχει ραντεβού με κάτι γκόμενες και πάνε για να μην τον αφήσουν μόνο του μπας και το βράδυ γυρίσει ο φιλαράκος αγκαζέ με καμία. Κι εκεί που κάθονται και βαριούνται σκάει από το πουθενά αυτή η μία και μοναδική και τους κλέβει την ματιά. Που για να την προσεγγίσουν προσπαθούν να βρουν την πιο έξυπνη ατάκα και στο τέλος πετάνε την μεγαλύτερη χοντράδα αλλά παρόλα αυτά βγαίνουν “κερδισμένοι”.
Πόσες φορές έχω ακούσει ιστορίες που κάποιος έψαχνε δουλειά και παρόλο που τα πόδια του είχαν βγάλει κότσι και το άγχος του είχε χτυπήσει κόκκινο δεν είχε καταφέρει τίποτα. Κι εκεί που είναι απογοητευμένος λέει… δεν στέλνω βιογραφικό και σ’ αυτήν την εταιρία, τι έχω να χάσω; Ή δεν το λες και στον μπατζανάκη του τάδε… που υπο άλλες συνθήκες δεν θα τον σκεφτόταν ποτέ γιατί τον είχε γραμμένο στα παλιά του τα παπούτσια, ξαφνικά γίνεται το “θαύμα”.
(Photo by Angelos Roux )
Όταν ήμουν πιο μικρή όλα αυτά τα θεωρούσα ότι είναι τυχαία, συμπτώσεις ή και απλή κωλοφαρδία. Αργότερα όταν γνώρισα έναν άνθρωπο που εγώ αποκαλώ “σοφό”, μου είπε και μου εξήγησε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή συμβαίνουν όταν έχεις χαλαρώσει. Απρόσμενα κι αναπάντεχα. Όλα γίνονται για έναν σκοπό αρκεί εκείνη τη στιγμή να το αντιληφθείς και να μην το προσπεράσεις. Αν το προσπεράσεις θα χάσεις την ευκαιρία που τόσο πολύ ζητούσες με την σκέψη σου.
