Σουφλέ σοκολάτα,γρανίτες, καρυδόπιτες, εκμέκ, μηλόπιτες και μπαμπάδες με ρούμι. Γλυκά, γλυκίσματα και κάθε είδους ζαχαρένιες δημιουργίες παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίωσης όταν το καλοκαίρι είναι ήδη εδώ. Το άγχος της απώλειας βάρους και μίας αξιοπρεπούς, έστω, εμφάνισης στην παραλία κάνει πολλούς να βάζουν φρένο στη σχετική κατανάλωση, οικειοποιούμενοι αφορισμούς του τύπου «δεν τρώω γλυκά» και «έκοψα τη ζάχαρη»…
Η κυρία Κατερίνα Χρέμου, κλινική διαιτολόγος – διατροφολόγος τονίζει ότι ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες, η ένταξη γλυκών στην καθημερινότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί σύμφωνα με βασικές προϋποθέσεις, τις εξής τρεις:
– Μην ανταλλάσσετε άλλα γεύματα με γλυκά (καταναλώστε τα μόνο ως επιπλέον σνακ).
– Προσπαθήστε να είναι όσο γίνεται πιο απλά παρασκευασμένα (μικρή περιεκτικότητα σε λιπαρά).
– Φροντίζετε να ισοσκελίζετε το ενεργειακό ισοζύγιο, μέσω αύξησης της καθημερινής φυσικής δραστηριότητας, στόχος που μπορεί να επιτευχθεί πιο άνετα το καλοκαίρι.
«Το κλειδί για την ασφαλή – από διαιτολογικής πλευράς – κατανάλωση γλυκών το καλοκαίρι είναι η χρήση των εποχιακών φρούτων και των παραγώγων τους, που είναι σίγουρα πιο υγιεινά και με χαμηλότερο θερμιδικό περιεχόμενο, λόγω του ότι δεν περιέχουν λιπαρά», διευκρινίζει η κυρία Χρέμου.
Ιδανικές επιλογές για δροσιστικές και απολαυστικές «παρεκτροπές», τους καλοκαιρινούς μήνες θεωρούνται :
– Τα γλυκά που παρασκευάζονται με γιαούρτι (χαμηλών λιπαρών) και καλοκαιρινά φρούτα, όπως ανανάς, μάνγκο, φράουλες, κεράσια.
– Διάφορα ζελέ με φρούτα του δάσους.
– Smoothies ακόμα και του εμπορίου που περιέχουν φρούτα, γάλα ή γιαούρτι.
– Παγωμένο γιαούρτι σε διάφορες γεύσεις , όπου μπορείτε να προσθέσετε σιρόπι, κομμάτια φρούτων ή ξηρούς καρπούς,
ή
– γιαούρτι με σπιτικά γλυκά κουταλιού (βύσσινο, σύκο, λεμόνι, κεράσι), ή μαρμελάδες εποχής.
– Γρανίτες και σορμπέ με παγωτό χαμηλών λιπαρών.
– Φρουτοσαλάτες (καρπούζι, πεπόνι, σταφύλι), με χυμούς φρούτων.
Στον αντίποδα, τα περίπλοκα και βαριά σε γεύση γλυκά έχουν αυξημένη περιεκτικότητα σε σάκχαρα και λιπαρά, ως εκ τούτου θεωρούνται επιβαρυντικός παράγοντας σε παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με την καρδιαγγειακή λειτουργία και τα νοσήματα φθοράς (όπως ο σακχαρώδης διαβήτης).
Πηγή: http://www.tovima.gr/
