Σε όλους μας έχει τύχει αρκετές φορές να υποκύψουμε σε ένα λαχταριστό κομμάτι κέικ σοκολάτας ή μισή μερίδα παραπάνω από το μεσημεριανό μας, ακόμη κι όταν διατηρούμε υγιεινές διατροφικές συνήθειες με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Κάποιες φορές, όμως, αυτή η “υποταγή” γίνεται χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε οι ίδιοι. Οι παρακάτω ασκήσεις μπορούν να μας βοηθήσουν να περιορίσουμε αυτές τις εξάρσεις, κυρίως για να μάθουμε να τρώμε ενσυνειδητά.
01 Συχνά καταναλώνουμε μπισκότα, πατατάκια κι άλλες παρόμοιες “αμαρτίες” εξαιτίας κάποιου οπτικού ερεθίσματος, όπως για παράδειγμα μία εκπομπή στην τηλεόραση (μπορώ και να το επιβεβαιώσω!). Κλείνοντας για λίγο τα μάτια ενώ παίρνουμε τη μπουκιά του φαγητού μπορούμε πιο εύκολα να εστιάσουμε στο τι ακριβώς τρώμε αλλά και να διαπιστώσουμε αν όντως μας χορταίνει. Επίσης η άσκηση αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να φάμε λιγότερο απ’ ό,τι βρίσκεται στο πιάτο ή τη συσκευασία.
02 Το να τρώμε με ενσυνείδηση σημαίνει πως επικεντρωνόμαστε στη διαδικασία (ή και την ιοεροτελεστία, θα μπορούσαμε να πούμε) του τι τρώμε και πως δεν βιαζόμαστε να τελειώσουμε απλά το γεύμα μας. Ειδικά στα σνακ, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μη κυρίαρχο χέρι μας – το αριστερό για δεξιόχειρες κι αντίστροφα. Αυτό επιβραδύνει την κατανάλωση του φαγητού κι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα την όλη διαδικασία.
03 Όλοι μας έχουμε διαπιστώσει πως η πρώτη μπουκιά από ένα φαγητό είναι η καλύτερη – ιδανικό παράδειγμα το πρώτο κομμάτι της σοκολάτας που λαχταρήσαμε. Αυτό συμβαίνει επειδή οι γευστικοί κάλυκες της γλώσσας αναγνωρίζουν τη γεύση κι άρα συνηθίζουν σ’ αυτήν ευκολότερα. Έτσι είναι σα να διεκδικούμε την ικανοποίηση της πρώτης αυτής μπουκιάς, χωρίς όμως επιτυχία, μια που η γεύση είναι ήδη οικεία. Αν νιώθουμε τον πειρασμό να δυναμώνει, τότε δοκιμάζουμε να φάμε κάτι εντελώς διαφορετικό σε επίπεδο γεύσης και υφής. Η μπουκιά που θα πάρουμε μετά από τον “πειρασμό” θα μας φανεί διαφορετική και θα διαπιστώσουμε πως έχει όντως διαφορετική γεύση και θα αντιληφθούμε αν αρκεί για να ικανοποιήσει την όποια λιγούρα μας.
Φυσικά, σε περίπτωση που το ασυναίσθητο τσιμπολόγημα ή η υπερβολική κατανάλωση τροφής τείνει να γίνεται ανεξέλεγκτη, τότε ίσως να υπάρχει μία εξήγηση για την οποία είναι απαραίτητη η συμβουλή ενός γιατρού ή ενός διατροφολόγου.
Μην ξεχνάτε πως, όπως κάθε τι που έχει να κάνει με τον έλεγχο τον παρορμήσεών μας, έτσι και σε αυτό το θέμα χρειάζεται υπομονή κι επιμονή. Άλλωστε, είναι καλύτερο όταν θα φάμε εκείνο το κέικ συνειδητά κι όχι απλά επειδή το είδαμε και το λαχταρήσαμε!
