ΣΧΕΣΕΙΣ

Στην αναζήτηση της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης, οι άνθρωποι συχνά αναζητούν εδώ και καιρό έναν άπιαστο παράδεισο. Αναζητούμε ένα μέρος ομορφιάς,γαλήνης και ευτυχίας, όπου η καρδιά μας μπορεί να βρει παρηγοριά. Παραδόξως, αυτός ο παράδεισος δεν είναι μια φυσική τοποθεσία αλλά μάλλον μια κατάσταση ύπαρξης που κατοικεί μέσα μας. Είναι ένα καταφύγιο φωλιασμένο που περιμένει να το εξερευνήσουμε και να το αγαπήσουμε. Το πως  και το γιατί είναι ερωτήματα που μας έλκουνσυχνά. Τι είναι αυτά που θέλουμε να ανακαλύψουμε;

Αποκαλύπτοντας την εσωτερική ευδαιμονία

Μέσα στο καθημερινόχάος της ζωής, είναι εύκολο να χάσεις την ηρεμία που κρύβεται μέσα σου. Το πρώτο βήμα για να ανακαλύψετε τον παράδεισο στην καρδιά σας είναι να σταματήσετε, να προβληματιστείτε και να επανασυνδεθείτε με τον εσωτερικό σας εαυτό. Ασχοληθείτε είτε με πρακτικές όπως ο διαλογισμός, ή απλώς να περάσετε χρόνο μόνοι σας στη φύση για να αποσιωπήσετε τον εξωτερικό θόρυβο. Με αυτόν τον τρόπο, θα βρείτε έναν θησαυρό συναισθημάτων, αναμνήσεων και ονείρων που συμβάλλουν στην αίσθηση του παραδείσου. Μπορεί να είναι η ανάμνηση του χαμόγελου ενός αγαπημένου προσώπου, η αίσθηση της ζεστής άμμου ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών σας ή η απόλαυση ενός ηλιοβασιλέματος που κόβει την ανάσα. Αυτές οι αγαπημένες στιγμές που είναι χαραγμένες στην καρδιά σας κρατούν το κλειδί για να ξεκλειδώσετε τον προσωπικό σας παράδεισο.

Ο χρόνος για ευγνωμοσύνη

Η ικανοποίηση πηγαίνει χέρι-χέρι με την ευγνωμοσύνη, καθώς μας διδάσκει να είμαστε παρόντες στη στιγμή και να αγκαλιάζουμε τη ζωή καθώς αυτή εξελίσσεται. Πόσες φόρες σας γεννιέται η ανάγκη για περισσότερα; Αφήστε αυτή την αδιάκοπη ανάγκη και μάθετε να εκτιμάτε την ομορφιά της απλότητας. Η ικανοποίηση σάς επιτρέπει να βρείτε την ευτυχία εδώ και τώρα, χωρίς να δεσμεύεστε από υλικά αγαθά ή εξωτερικές συνθήκες.

Η καλλιέργεια της αγάπης

Ο παράδεισος στην καρδιά ανθίζει μέσω των συνδέσεων μας με τους άλλους και της αγάπης που μοιραζόμαστε. Οι ανθρώπινες συνδέσεις φέρνουν ζεστασιά, υποστήριξη και μια αίσθηση που εμπλουτίζει τη ζωή μας. Περιβάλλετε τον εαυτό σας με αγαπημένα πρόσωπα που σας εμπνέουν και σας ανεβάζουν και ανταποδώστε την αγάπη και τη φροντίδα τους. Επιπλέον, δώστε αγάπη και καλοσύνη σε ξένους και σε όσους έχουν ανάγκη. Πράξεις συμπόνιας και ανιδιοτέλειας όχι μόνο ωφελούν τους άλλους, αλλά ξυπνούν και τον παράδεισο μέσα τους. Η αλτρουιστική φύση της αγάπης διευρύνει τις καρδιές μας, αφήνοντας χώρο για περισσότερη χαρά και πληρότητα.

Ζώντας αυθεντικά

Πόσο αληθινοί είστε με τον εαυτό σας; Να είστε ειλικρινής με τον εαυτό σας, να τιμάτε τα πάθη σας και να ακολουθείτε μια ζωή ευθυγραμμισμένη με τις αξίες σας. Η αυθεντικότητα φέρνει μια αίσθηση αρμονίας μεταξύ του εσωτερικού σας κόσμου και των εξωτερικών εκδηλώσεων, καλλιεργώντας μια βαθιά αίσθηση ικανοποίησης. Το να ζεις αυθεντικά σημαίνει επίσης, να αγκαλιάζεις τις ατέλειες και να αναγνωρίζεις ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι ανάπτυξης.

Θυμηθείτε, ο παράδεισος δεν είναι προορισμός.Είναι μια συνεχής εξερεύνηση του αληθινού σας εαυτού.

Featured image: unsplash.com/@amytreasure

Όταν πρόκειται για αυτο-φροντίδα, είναι εύκολο να συγχέουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτο-συμπόνια. Και τα δύο έχουν τη θέση τους, αλλά εξυπηρετούν πολύ διαφορετικούς σκοπούς. Η αυτοεκτίμηση έχει να κάνει με το να νιώθουμε καλά για τον εαυτό μας και τις ικανότητές μας, ενώ η αυτο-συμπόνια έχει να κάνει με το να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με καλοσύνη, κατανόηση και συγχώρεση. Σε μια δύσκολη στιγμή σίγουρα χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη και αναγνώριση του τι συμβαίνει μέσα μας. Ακολουθούν μερικές βασικές διαφορές μεταξύ των δύο εννοιών… Και χρειάζεται να τις δούμε για να κατανοήσουμε πως θα τις στηρίξουμε καλύτερα.

Αυτοεκτίμηση ή αυτοσυμπόνια;

Η αυτοεκτίμηση βασίζεται στην εξωτερική επικύρωση. Η αυτο-συμπόνια βασίζεται στην αυτο-καλοσύνη.

Έχει να κάνει με το να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας… Ενώ η αυτοσυμπόνια είναι να συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας ευγενικά, ακόμα και όταν δεν αισθανόμαστε καλά.

Η αυτοεκτίμηση έχει να κάνει με το να αισθανόμαστε ανώτεροι. Η αυτο-συμπόνια είναι να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με την ίδια καλοσύνη και κατανόηση που θα προσφέραμε σε έναν καλό φίλο.

Η συμβουλή μας

Μια συμβουλή για την ενίσχυση της αυτο-συμπόνιας είναι να εξασκηθείτε στην αυτο-συμπονετική αυτο-ομιλία. Όταν κάτι πάει στραβά ή γίνει ένα λάθος, αντί να χτυπάτε τον εαυτό σας, προσπαθήστε να μιλήσετε στον εαυτό σας όπως θα κάνατε σε έναν καλό φίλο. Να είστε ευγενικοί, κατανοητοί και συγχωρητικοί. Στην αρχή είναι δύσκολο αν δεν το εφαρμόζατε τα προηγούμενα χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου θα το συνηθίσετε και θα νιώθετε καλύτερα.

Τόσο η αυτοεκτίμηση όσο και η αυτοσυμπόνια έχουν μια θέση στη ζωή μας, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ τους. Έρευνα της Kristin Neff και των συνεργατών της, διαπίστωσε ότι η αυτο-συμπόνια έχει πολλά οφέλη. Υποδηλώνοντας ότι είναι καλύτερο να επικεντρωθούμε σε αυτό, παρά στην αυτοεκτίμησή μας, που μπορεί να βρίσκετε μερικές φορές στα πάνω-κάτω. Η αυτο-συμπόνια μας βοηθά να είμαστε πιο ειλικρινείς και μη επικριτικοί με τον εαυτό μας, γεγονός που οδηγεί σε μεγαλύτερη αυτογνωσία και προσωπική ανάπτυξη.

Σε δύσκολες περιόδους ας εκτιμήσουμε τι χρειαζόμαστε περισσότερο και ας δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να δεχθεί μια αγκαλιά αυτοσυμπόνιας για να λυτρωθεί.

Photo credits: unsplash.com/@courtneymcook

Από την περασμένη εβδομάδα έχουμε γίνει μάρτυρες ενός τραγικού δυστυχήματος, του οποίου τις επιπτώσεις νιώθουμε πως βιώνουμε άμεσα ή έμμεσα όλοι μας. Θλίψη κι οργή για εγκληματικές παραλείψεις και παθογένειες ετών πνίγουν το είναι όλων μας σα χείμαρρος. Όμως τώρα είναι η ώρα του ανθρώπου, ιδίως εκείνου που του επιτέθηκε η απώλεια.

Καθώς το πένθος είναι μία πολύ ευάλωτη περίοδος, υπάρχει μία σειρά σιωπηλών κανονισμών. Ποιοι είναι αυτοί και πώς μπορούμε να συμπαρασταθούμε στους ανθρώπους μας στο μέγιστο δυνατό βαθμό;

Διακριτικότητα, συμπαράσταση, ενσυναίσθηση ✅

01 Κάνε ένα διακριτικό check in.Ένα γρήγορο τηλεφώνημα ή μία πρόσκληση για έναν καφέ στη γειτονιά είναι μικρές αποδείξεις για το άτομο που πενθεί πως υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται για αυτόν σε αυτή τη δύσκολη φάση που διανύουν.

02 Προσπάθησε να κατανοήσεις τη διαδικασία του πένθους. Όταν κάποιος πενθεί, βιώνει μία σωρεία συναισθημάτων και μπορεί να αισθάνεται κατάθλιψη, οργή ή άγχος. Επιπλέον, το πένθος μπορεί να αποτυπωθεί και σε μορφή ψυχοσωματικών συμπτωμάτων, όπως πεπτικές διαταραχές, αϋπνία ή κούραση.

  03“Βλέπε, άκου, σώπαινε”. Στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε κάποιον που πενθεί, μπορεί να υπάρξει μία τάση να μιλήσουμε ώστε (πιθανώς) να καλύψουμε την τυχόν αμηχανία μας. Εντούτοις, είναι πιο πιθανό το άτομο που πενθεί να θέλει να μιλήσει. Άρα όσο λιγότερο μιλάμε κι όσο πιο εστιασμένοι είμαστε σε αυτά που μας λέει, τόσο πιο ουσιαστική θα είναι η βοήθειά μας. Το ίδιο ισχύει κι αν το άτομο απλά κάθεται σιωπηλά.

  04 Άφησέ τον να κλάψει. Το κλάμα είναι ένα ευαίσθητο μεν, σημαντικό στάδιο στη διαδικασία του πένθους, καθώς το άτομο έχει την ανάγκη να εκφράσει κάπως τη θλίψη που αισθάνεται. Μην αποθαρρύνεις, αλλά δώσε χρόνο στο κλάμα να κάνει τη δική του θεραπευτική πορεία.

  05 Μη φοβάσαι να ρωτήσεις. Δεν είναι παράλογο να διστάσεις να κάνεις ερωτήσεις στο φίλο που πενθεί… Κυρίως επειδή φοβάσαι πως μπορεί να τον αναστατώσεις λέγοντας κάτι λάθος ή άστοχο. Ωστόσο, οι ερωτήσεις μπορούν να τον κινητοποιήσουν να μιλήσει (κάτι που κάποια στιγμή θα έχει ανάγκη να κάνει). Ακόμη, μπορείς να ρωτήσεις για τη δική του κατάσταση, όπως αν τρώει καλά ή αν κοιμάται.

06 Πρόσφερε τη βοήθειά σου όπως μπορείς. Κάποιες φορές το πένθος μπορεί να οδηγήσει κάποιον στο να αμελήσει δικές του ανάγκες ή υποχρεώσεις. Μπορείς να προσφερθείς να μαγειρέψεις, να βοηθήσεις στο καθάρισμα ή ακόμη να κάνεις για λίγο babysitting … Ωστε να του επιτρέψεις να αποσυμφορηθεί  (τρόπον τινά).

      07 Να θυμάσαι σημαντικές ημερομηνίες. Για κάποιον που πενθεί, ημερομηνίες όπως εκείνη της απώλειας, επέτειοι ή γιορτές μπορούν να γίνουν αφορμή ώστε να “βαλτώσουν” την ψυχολογική του κατάσταση. Κι αν και με τους ρυθμούς της ζωής τείνουμε κάποιες φορές άθελά μας “να χανόμαστε”, μην ξεχνάς να δηλώνεις την παρουσία σου μέρες σαν τις γιορτές ώστε να μειώσεις όσο γίνεται τα αισθήματα μοναξιάς που μπορεί το άτομο σου να αισθανθεί.

    08 Μη φοβάσαι να μιλήσεις για τον άνθρωπο που “έφυγε”. Πολλές φορές ισχύει η αντίληψη πως το να μιλήσει κανείς για εκείνον που “έφυγε” είναι “no go zone”. Παρ’ όλα αυτά, η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική, καθώς το άτομο κατά πάσα πιθανότητα, το άτομο θα θέλει να μιλήσει για τον άνθρωπο που έχασε.

  09 Μην προσπαθείς να “διορθώσεις” κάτι. Το πένθος δεν είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί ή να ανατραπεί – εντελώς ρεαλιστικά, είναι αδύνατο. Το μόνο που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση για το άτομο είναι ο χρόνος, η συντροφιά σου κι η επιθυμία σου να του συμπαρασταθείς.

   10 Μην υποτιμάς το πένθος του. Φράσεις όπως “θα περάσει” ή “όλα θα πάνε καλά, θα είσαι καλά” μπορούν να ειπωθούν με τις καλύτερες των προθέσεων. Αναγνώρισε την κατάσταση ως έχει κι απλά πρόσφερε το χρόνο και τη διάθεσή σου να ακούσεις όσα το άτομο θα έχει την ανάγκη να πει.

Συγκρίσεις, σχόλια κι υποδείξεις ⛔

               11 Μη μπαίνεις σε συγκρίσεις. Ακόμη κι αν έχεις βιώσει μία αντίστοιχη κατάσταση πένθους με το άτομο που πενθεί… Μην ξεκινάς να συγκρίνεις αισθήματα ή το πώς αντεπεξήλθες. Φρόντισε να είσαι ιδιαίτερα διακριτικός και μόνο υπό την προϋπόθεση πως η απώλεια που βίωσες είναι ίδια με αυτή του ατόμου.

               12 Μην κάνεις σχόλια για την εμφάνισή του. Όπως αναφέραμε, κάποιες φορές το πένθος μπορεί να οδηγήσει σε αμέλεια. Απέφυγε φράσεις όπως “φαίνεσαι κουρασμένος/στενοχωρημένος/αδυνατισμένος”, καθώς μπορούν να κάνουν το άτομο να αισθανθεί πως το κατακρίνεις.

               13 Μην “περνάς” τις πεποιθήσεις σου. Κάποιοι άνθρωποι πιθανώς στρέφονται στη θρησκεία ή σε πεποιθήσεις άλλων “ανώτερων” δυνάμεων προκειμένου να διαχειριστούν το πένθος σου. Αν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία, έχει καλώς, εντούτοις απόφυγε να τα χρησιμοποιήσεις στην προσπάθειά σου να συμπαρασταθείς. Προτίμησε να απαντήσεις τι πιστεύεις ΜΟΝΟ αν ερωτηθείς.

               14 Απόφυγε περιττά σχόλια. Φράσεις όπως “δε θα ήθελε να σε βλέπει θλιμμένο” ή “έχουν πάει σε ένα καλύτερο μέρος”, ακόμη κι να λέγονται με καλή πρόθεση, απαγορεύονται σχεδόν δια ροπάλου,. Μπορεί (άθελά μας) να μειώσει τα συναισθήματα του ατόμου.

H διάθεσή μας να ακούσουμε το συνάνθρωπό μας που πενθεί... Μία ζεστή αγκαλιά και η παρουσία μας είναι εκείνα που θα τον βοηθήσουν να αντεπεξέλθει σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο.

               Πηγή: The Recovery Village

Featured image: unsplash.com/@benwhitephotography