Από αυτό το café κάποιος μπορεί να βγει με έναν παντοτινό φίλο
Η αρχή έγινε το 2014 όταν άνοιξε το Meow Parlour στην California, ένα café όπου οι θαμώνες μπορούσαν να παίξουν, να αλληλεπιδράσουν και να υιοθετήσουν μία γάτα. Τα cat cafés ήταν ήδη διαδεδομένα μέχρι τότε στην Ιαπωνία.
Τώρα έγινε κι η αρχή για τα dog cafés!
Η Sarah Wolfgang εργαζόταν εθελοντικά σε καταφύγια ζώων για δεκαέξι χρόνια μέχρι που αποφάσισε να ανοίξει το The Dog Café στο Los Angeles. Εκεί μαζεύει σκυλάκια από τα καταφύγια κι αφού τα περιθάλψει, τα αφήνει ελεύθερα στο χώρο. Το τονίζουμε, ελεύθερα! Πράγμα που σημαίνει όχι καταθλιπτικά κλουβιά με τα ζώα κλεισμένα μέσα.
Το Dog Café είναι σημείο συνάντησης για όσους αγαπούν τα σκυλιά κι εκεί μαζί με τον καφέ τους απολαμβάνουν τη συντροφιά και το παιχνίδι των αξιαγάπητων τετράποδων. Το καλύτερο είναι πως αν κάποιος επιθυμεί να υιοθετήσει ένα σκυλάκι, μπορεί να το κάνει μέσω του café!
Η Sarah δηλώνει: «είμαστε κάτι σαν προσωρινό σπίτι μέχρι το κάθε σκυλάκι να βρει το σπίτι που του ταιριάζει και του αξίζει. Τους παρέχουμε την απαραίτητη ιατρική φροντίδα και τα προετοιμάζουμε για να υιοθετηθούν».
Η αλληλεπίδραση των σκυλιών με ανθρώπους αλλά και με άλλα σκυλιά μπορεί να κάνει τη διαφορά, αν σκεφτεί κανείς πως πολλά από αυτά τα ζώα είχαν κακοποιηθεί ή παραμεληθεί στο παρελθόν. Η κοινωνικοποίηση μέσα στο χώρο του café τα απαλλάσσει από το φόβο και το άγχος και τα κάνει ακόμη πιο κατάλληλα για υιοθεσία σε σχέση με την παραμονή τους σε καταφύγιο μέσα σε κλουβί.
Τα εγκαίνια του Dog Café είναι προγραμματισμένα για τις 7 Απριλίου, ενώ ήδη στους τρεις μήνες λειτουργίας του έχει γίνει δέκτης μίας θερμής ανταπόκρισης από τον κόσμο. Και το πιο σημαντικό; Ήδη τρία σκυλάκια βρήκαν ένα σπίτι όπου θα δεχθούν την αγάπη που στερήθηκαν πριν… κι ακόμη περισσότερη!
Royce
Ο Royce είναι ένα παράδειγμα αυτής της επιτυχίας. Το ημίαιμο σκυλάκι (Chihuahua και Γερμανικός Ποιμενικός) είχε υιοθετηθεί κι επέστρεψε σε καταφύγιο πριν καλά καλά κλείσει έναν χρόνο ζωής και φοβόταν τους ανθρώπους. Αυτό φυσικά δυσκόλευε τη διαδικασία υιοθεσίας του. «Κανείς δεν τον ήθελε, επειδή όποτε πλησιάζει κάποιος το κλουβί του, μαζευόταν σε μία γωνία τρομαγμένος», λέει η Sarah. «Τον πήραμε, τον φέραμε στο café και μέσα σε λίγες εβδομάδες ο Royce είχε μεταμορφωθεί. Έγινε πιο εξωστρεφής και χαρούμενος και πλησίαζε τους πάντες, ενώ προσπαθούσε και να πηδήξει στην αγκαλιά τους».
Φυσικά η διαδικασία της υιοθεσίας δε γίνεται ελαφρά τη καρδία. Δε θα φύγγει κάποιος με ένα σκυλάκι στην πρώτη του μόλις επίσκεψη στο café. «Θα έλεγα πως είμαστε πολύ επιλεκτικοί σε κάθε περίπτωση», εξηγεί η Sarah. «Θέλουμε να είμαστε σίγουροι πως κάθε σκυλί θα πάει σε ένα καλό σπίτι όπου θα το αγαπούν και θα το προσέχουν.»
Κάθε φορά το café φιλοξενεί περίπου δέκα με δεκατέσσερα σκυλάκια κάθε ράτσας και ηλικίας κι η Sarah ευελπιστεί πως θα έρθουν κι άλλες επιτυχημένες ιστορίες. Ακόμα ελπίζει πως το dog café θα εμπνεύσει μία νέα τάση στις ΗΠΑ όσον αφορά την υιοθεσία ενός ζώου.
Η δική μας άποψη; Μακάρι να το έκανε κάποιος και στην Ελλάδα και να εξαλειφόταν το θλιβερό θέαμα με τα αδέσποτα στους δρόμους.
Πηγή / photos: The Dodo
