Ο Φρανσουά Ολάντ είναι ο 7ος Πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας και ήδη αναζητά συμμάχους ανάμεσα στους συντηρητικούς ηγέτες της ΕΕ.
Χωρίς τον άξονα Μέρκελ-Σαρκοζί, ο Ολάντ πιθανόν θα προσεταιριστεί τον Μάριο Μόντι (αν δεν καταφέρει να τον πάρει με το μέρος της η Γερμανίδα καγκελάριος). Ακόμα και η μπερλουσκονική δεξιά έχει εκφράσει την υποστήριξή της στον εκλεκτό των Σοσιαλιστών.
Η πρότασή του περί «συμπλήρωσης» του συμφώνου με μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης θα λειτουργήσει υπέρ του.
Ο Ολάντ διατυμπανίζει ότι, εάν δεν επαναδιαπραγματευθεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, η ΕΕ δεν πρόκειται να ξεφύγει από τη δίνη της ύφεσης με πολιτικές λιτότητας.
Συγκεκριμένα:
Τέσσερις ημέρες πριν τον δεύτερο γύρο των εκλογών ζήτησε από την ΕΚΤ να στηρίξει τα αδύναμα κράτη της Ευρωζώνης μέσω της χορήγησης δανείων στον μηχανισμό διάσωσης.
Τάσσεται υπέρ των ευρωομολόγων εξοργίζοντας την Μέρκελ αλλά και τους ευρωπαίους συντηρητικούς ηγέτες που κάθονται σούζα στην σιδηρά κυρία της Γερμανίας.
Υποστηρίζει το φόρο Τόμπιν επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Για τη Γαλλία, ο Ολάντ καλείται να εφαρμόσει τα μέτρα -εξπρές που είχε προεκλογικά εξαγγείλει, για τις πρώτες 60 μέρες της προεδρίας του.
Τα αγαπημένα του «μότο», όπως και του Φρανσουά Μιτεράν, οι έξι εβδομάδες διακοπών και τη σύνταξη στα 60.
Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος είχε δεσμευτεί να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό μέχρι το 2017, επισημαίνοντας πως θα φορολογήσει με 75% εισοδήματα άνω του 1 εκατ. ευρώ ετησίως.
Επιπλέον, έχει δεσμευτεί πως θα μειώσει τους μισθούς στα υψηλά κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης επιβάλλοντας πλαφόν ενώ ανακοίνωσε πως πρόκειται να αυξήσει τον ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας. Σχεδιάζει, επίσης, την δημιουργία 150 χιλιάδων θέσεων εργασίας νέας γενιάς.
Οι προεκλογικές εξαγγελίες του έγιναν σε μία περίοδο που η γαλλική οικονομία ασθενεί . Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έχουν καθυστερήσει, οι δημόσιες δαπάνες είναι πολύ υψηλές , η εκπαίδευση, η καινοτομία , η έρευνα και ανάπτυξη ή η υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων πάσχουν.
Στο επίμαχο θέμα της μετανάστευσης, προτείνει να γίνονται ετήσιες κοινοβουλευτικές συνεδρίες όπου θα καθορίζεται ο αριθμός των μεταναστών που μπορεί να ενσωματώσει η Γαλλία.
Πιαθνή κυβέρνηση
Λόγω της αναμενόμενης νίκης Ολάντ το σοσιαλιστικό κόμμα έχει ετοιμαστεί για την επόμενη μέρα. Για το αξίωμα του πρωθυπουργού κυκλοφορεί το όνομα της προέδρου του κόμματος Μαρτίν Ομπρί και του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας Ζαν Μαρκ Αιρό. Ίσως ο τελευταίος να είναι πιο πιθανός για το αξίωμα επειδή συνεργάστηκε με τον Ολάντ πολύ καλά προεκλογικά, αλλά και ως καθηγητής Γερμανικών φαίνεται ότι έχει καλές επαφές με το Βερολίνο. Πιθανός υπουργός Εξωτερικών φέρεται ο πρώην πρωθυπουργός Λοράν Φαμπιύς. Ο δημοφιλής δήμαρχος Παρισίων Μπερτράν Ντελανοέ, ενδέχεται να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Δικαιοσύνης, ενώ η επικεφαλής των Πρασίνων ΄Εβα Ζολί ίσως αναλάβει το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η Μαρτίν Ομπρί, δημοφιλής πολιτικός στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος και θυγατέρα του Ζαν Ντελόρ προαλείφεται για την πρωθυπουργία, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου. Εξάλλου και ο Ολάντ έχει ιδιαίτερη αδυναμία στη γενική γραμματέα του κόμματος και άλλοτε εσωκομματική του αντίπαλος και θέλει να της ξεπληρώσει την υποστήριξη που του παρείχε σε όλη την προεκλογική εκστρατεία.
Η πρώην σύντροφος του Ολάντ και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του, Σεγκολέν Ρουαγιάλ, θα λάβει κάποιο υπουργείο όπως και ο Πιερ Μοσκοβισί, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ολάντ, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, Λοράν Φαμπιούς και, ο Αρνό Μοντερμπούρ.
Οι διάδοχοι του Σαρκοζί στο UMP
Όταν ο Νικολά Σαρκοζί είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση ήττας του την 6η Μαΐου, θα αποχωρήσει από την πολιτική, οι επίδοξοι διάδοχοί του έτριβαν τα χέρια τους.
Πρώτος και καλύτερος ο νυν πρωθυπουργός, Φρανσουά Φιγιόν και ο γενικός γραμματέας του Κόμματος, Ζαν Φρανσουά Κοπέ, να διεκδικούν την προεδρία στο κόμμα.
Στα σενάρια διαδοχής, «παίζει» επίσης και το όνομα του 67χρονου Αλέν Ζιπέ, νυν υπουργού Εξωτερικών και πρώην πρωθυπουργού του Σιράκ.
H «αρχηγική» εμφάνιση του νυν πρωθυπουργού της Γαλλίας, Φρανσουά Φιγιόν, στο πλευρό του Γάλλου προέδρου στο Τροκαντερό την Ημέρα της Πρωτομαγιάς ενίσχυσε τις φήμες ότι πιθανότατα θα είναι ο επόμενος αρχηγός στο κόμμα «Ενωση Για ένα Λαικό Κίνημα» (UMP). Ο Φιγιόν είναι στενός συνεργάτης του ένοικου των Ηλυσίων . Το 2007, ο Σαρκοζί τον είχε διορίσει πρωθυπουργό.
Ο 58χρονιος Φιγιόν , παντρεμένος με την Penelope, ουαλικής καταγωγής, είναι πατέρας πέντε παιδιών. Διετέλεσε υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Ζαν Πιερ Ραφαρέν το 2002 και πραγματοποίησε αλλαγές που προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις στο νόμο για το 35ωρο και στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους κόλπους του κόμματος- τους τελευταίους μήνες και με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Σαρκοζί έτρωγε την σκόνη του. Δεν είναι τυχαίο ότι κατάφερε να συσπειρώσει την Κυριακή 29 Απριλίου -ανάμεσα στους δύο γύρους των εκλογών- το διπλάσιο αριθμό πολιτών από αυτούς που είχε ο γενικός γραμματέας του κόμματος, Ζαν Φρανσουά Κοπέ σε δική του προεκλογική συγκέντρωση.
Δεδομένου ότι Κοπέ και Φιγιόν δεν συμπαθιούνται, μάλιστα ο ένας αντιπαθεί σφόδρα τον άλλο, ο νυν πρωθυπουργός από αύριο κιόλας θα πρέπει να συνάψει «συμμαχίες» ακόμα και με «εχθρούς του».
Πηγή: protothema.gr
