Η αλήθεια είναι πως τα αποψινά μου σχέδια ήταν εντελώς διαφορετικά… Καθώς ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μία απολαυστική κωμωδία ώστε να ετοιμαστούμε να υποδεχθούμε την άνοιξη. Ωστόσο, την Πέμπτη ο κόσμος ξύπνησε από τα τύμπανα του πολέμου και του πόνου. Με σεβασμό, λοιπόν, στα γεγονότα, η πρότασή μου γίνεται (αν μου επιτραπεί η έκφραση) ένα αντιπολεμικό “YAWP”. Όσοι αναγνωρίσατε τη λέξη, ξέρετε τι ακολουθεί. Όσοι δεν είστε σίγουροι, το μυστήριο λύνεται στις επόμενες γραμμές.
1965: ο πόλεμος στο Βιετνάμ ξεκινά ήδη να αφήνει το στίγμα του στρατιώτης Adrian Cronauer (Robin Williams) αναλαμβάνει τη θέση του ραδιοεκφωνητή για το σταθμό της αμερικανικής βάσης στο Βιετνάμ. Θεωρητικά, τα καθήκοντα του Adrian περιορίζονται στην εκφώνηση εγκεκριμένων ειδήσεων και στην αναπτέρωση του ηθικού των στρατιωτών. Κι αυτό κάνει, μόνο που ο Adrian (θα λέγαμε πως) ζωγραφίζει έξω από τις γραμμές! Rock ‘n’roll, αυτοσχεδιασμοί και λογοκριμένες ειδήσεις βγαίνουν στον αέρα. Κι όσο δημοφιλείς είναι στους στρατιώτες, άλλο τόσο προκαλεί το μένος των αξιωματικών. Όμως στην πραγματικότητα, ο Adrianμεταφέρει την αλήθεια: πως ο πόλεμος δεν έχει καμία σχέση με τα παλικαράκια “γκαγκάν γκαγκάν” που θα σώσουν τους δύστυχους του κάθε τόπου. Αντίθετα, προκαλεί απώλειες σε κάθε μέτωπο και πάντα και παντού θα υπάρχουν ηττημένοι…
Η ταινία “Καλημέρα, Βιετνάμ” είναι ένα πρωτότυπο σενάριο του Mitch Markowitz, ο οποίος το εμπιστεύεται στο σκηνοθέτη Barry Levinson (“RainMan”, 1988 και “Wag The Dog”, 1997).
Κάπως έτσι το “Goood morning, Vietnam!” γίνεται σύνθημα …
Η αλήθεια είναι πως ο πόλεμος δε σηκώνει αστεία. Ωστόσο, οι πιο σκληρές αλήθειες λέγονται μέσα από το χιούμορ. Κι αυτό ακριβώς κάνουν οι Markowitzκαι Levinson: κατακραυγάζουν τη βάρβαρη φύση του πολέμου μέσα από καυστικές νύξεις και έξυπνα τοποθετημένες αλήθειες και μας πυροβολούν με αυτές με ταχύτητα πολυβόλου. Όμως αυτό που κάνει ακόμη πιο ισχυρή την ταινία είναι πως εμπνέεται από τις εμπειρίες του ίδιου του Adrian Cronauer στο Βιετνάμ. Κι όχι, η σοβαρότητα του θέματος δεν υποβαθμίζεται με το χιούμορ που διακατέχει την ταινία, αλλά αντίθετα υπάρχει μία εντυπωσιακή ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ αλλά και το πιο ουσιαστικό υπόβαθρο της ταινίας. Κι όταν μάλιστα στην πρώτη γραμμή τοποθετείται ο αξεπέραστος Robin Williams σε μία ιστορική ερμηνεία, ε, τότε το στρατόπεδο που επιλέγει κανείς είναι προφανές!
Και μιας και σύντομα θα αρχίσουμε το ταξίδι μας πίσω στο χρόνο και σε λαμπερές στιγμές των βραβείων της Ακαδημίας, αξίζει να σημειώσουμε πως ο ρόλος του Adrian Cronauer χάρισε στον αλησμόνητο ηθοποιό μία υποψηφιότητα για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου – too close και για μένα ήταν μία πιο ισχυρή ερμηνεία από εκείνη του Michael Douglas στο “Wall Street”.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι. Με την ευχή να λήξει αυτή η τρομερή συγκυρία σύντομα και με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις και βεβαίως απώλειες.
Πρωταγωνιστούν: Robin Williams, Forest Whitaker, Bruno Kirby, Robert Wuhl, J. T. Walsh, Noble Willingham, Richard Edson, Tom T. Tran, Chintara Sukapatana, Juney Smith κ.α.
Photo credits: IMDb
