Ένας mini οδηγός επιβίωσης!
Παίζεις με το παιδί μετά το σχολείο κι εκεί που λες “τι καλά που περνάμε παρεΐτσα!”, το παιδί σου ξεκινά να ζητάει επίμονα μία λιχουδιά ή κάτι για το οποίο ακόμη ίσως να ισχύει απαγορευτικό . Το “όχι” σου, ανεξαρτήτως αιτιολογίας, λειτουργεί ως πυροκροτητής και το ξέσπασμα δεν αργεί να έρθει. Τα παιδικά ξεσπάσματα (tantrums) είναι ο φόβος κι ο τρόμος κάθε γονιού, καθώς όχι μόνο διαταράσσουν τη γαλήνη του σπιτιού (ή της οποιασδήποτε στιγμής όπου κι αν είμαστε) αλλά μας φέρνουν κι αντιμέτωπους με μία πρόκληση. Επειδή, όμως, το tantrum είναι και για τα ίδια τα παιδιά πρόκληση, στο χέρι μας είναι να τα βοηθήσουμε να το ξεπεράσουν. Τα παρακάτω βήματα θα μας καθοδηγήσουν ώστε να επανέλθει η ηρεμία!
01 Μην τιμωρείς τον εαυτό σου.
Η σχεδόν αυτόματη σκέψη είναι πως το ξέσπασμα του παιδιού είναι ένδειξη λαθών που κάνουμε ως γονείς. ΛΑΘΟΣ! Η συμπεριφορά του δεν αντικατοπτρίζει αυτό, αλλά είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
02 Πάρε μία ανάσα…
Είναι πολύ εύκολο να αντιδράσουμε στο ξέσπασμα του παιδιού, εντούτοις το να αφιερώσεις μερικές στιγμές για να εμποδίσεις την αντίδραση αυτή σου δίνει την ευκαιρία να αιτιολογήσεις τη συμπεριφορά του παιδιού. Και βεβαίως θα σου επιτρέψει να επικοινωνήσεις με το παιδί παρά να κάνετε διαγωνισμό στο ποιος φωνάζει πιο δυνατά.
03 Μην ξεκινάς το δασκάλεμα.
Τη στιγμή που θα προσπαθήσεις να διδάξεις στο παιδί σου τι είναι και τι δεν είναι σωστό/αποδεκτό τη στιγμή που το ξέσπασμα κάνει ή πλησιάζει το peak του, μόνο εποικοδομητικό δεν είναι. Save it for later!
04 Αν είσαι εσύ ήρεμος… αυτό θα μεταφερθεί στο παιδί.
Δεν είναι τυχαίο που λέμε πως τα παιδιά είναι σα σφουγγάρια! Όσο εύκολα “πιάνουν” νέες γνώσεις, εξίσου εύκολα εισπράττουν και τα vibes που υπάρχουν στο χώρο. Μπορεί να μη γίνει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα αλλά θα φέρει καρπούς.
05 Προσπάθησε να δώσεις βάση στα συναισθήματα του παιδιού.
Τα συναισθήματα του παιδιού κι η συμπεριφορά του δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους στο μυαλό μας. Γι’ αυτό κι ως επί το πλείστον η εύκολη απάντηση “είναι κακομαθημένο” πρέπει να καταργηθεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το παιδί τώρα ξεκινάει να ανακαλύπτει τα συναισθήματά του. Επομένως δε μπορούμε να περιμένουμε πως θα ξέρει αυτόματα να τα διαχειριστεί κιόλας. Τότε είναι που σταδιακά θα καταλάβει πως είναι λογικό να έχει τα όποια συναισθήματα έχει, αλλά δεν είναι αποδεκτές οι αντιδράσεις του.
Ξεκινώντας να εστιάσουμε σε εμάς και στο πώς θα διαχειριστούμε πρώτοι εμείς τα συναισθήματά μας είναι μετά ευκολότερο να καταλαγιάσουμε την κατάσταση. Και μπορεί να αισθανόμαστε κάποιες φορές πως το παιδί δοκιμάζει τα όρια ή και την υπομονή μας… Όμως όσο εμείς είμαστε συγκρατημένοι, τόσο πιο εύκολα θα προσφέρουμε στο παιδί τα μέσα ώστε στο μέλλον να μην αντιδρά στο μέγιστο βαθμό.
Φυσικά κανείς δε λέει πως αποκλείεται να μη χάσουμε την υπομονή μας κάποια στιγμή, κι αυτό είναι εντελώς ανθρώπινο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα παραπάνω είναι για να “εκπαιδευτούμε” πρώτα εμείς ώστε μετά να διδάξουμε τα παιδιά μας.
Πηγή: Baby Centre
Featured image: unsplash.com/@0xhjohnson
