Το μουσείο που είναι διάσημο για την αρχιτεκτονική του θα επεκταθεί και θα μεγαλώσει και άλλο τη κυκλική του πορεία. Ίσως ο αρχιτέκτονας του Solomon Guggenheim να διαφωνούσε με αυτό, αλλά δεν πρόκειται να τον ρωτήσει κάνεις, αφού δεν είναι πλέον ανάμεσα μας και τον αφήνουν από εκεί ψηλά να φωνάζει χωρίς να ακούν τις αντιρρήσεις του.
Οι διάσημες ράμπες του θα συνεχίσουν την άνοδό τους προς την “ολοκλήρωση” του αίθριου με την γυάλινη οροφή. Η ανύψωση του Guggenheim θα οδηγήσει στο σχηματισμό ενός εσωτερικού κώνου στην κορυφή του οποίου η κυκλική ράμπα θα γίνει ένα ομοιογενές επίπεδο, ο τελευταίος όροφος του μουσείου. Η γυάλινη οροφή θα λειτουργεί ως μια πηγή φωτός, απ όπου θα μπαίνουν οι ακτίνες του ηλίου.
Ωστόσο, το Μουσείο Guggenheim είναι ένα αρχιτεκτονικό icon , τόσο εμβληματικό στο μυαλό μας, που δεν μπορεί πλέον να αγγιχτεί από τους αρχιτέκτονες! Ακόμη κι αν ο δημιουργός του πρότεινε μια εναλλαγή της μορφής του, οι Νεοϋορκέζοι ξαφνικά θα αισθάνονται σαν να έχουν χάσει έναν αγαπητό παλιό φίλο.
Το «Oiio» αρχιτεκτονικό γραφείο στη Νέα Υόρκη (και στην Αθήνα) έχει καταλήξει σε ένα σχέδιο για την επέκταση, του Frank Lloyd Wright με επέκταση της σπειροειδούς μορφή του στον ουρανό.
“Τι θα συμβεί αν αποφασίσουμε ότι έπρεπε να έχουμε λίγο περισσότερο Guggenheim;” Μήπως δείχνουν ότι αμφισβητούν τους αρχιτέκτονες, των οποίων τα σχέδια έχουν μια δομή με σχεδόν τρεις φορές περισσότερα πατώματα;
Η επέκταση θα συνεχίσει την πορεία του Guggenheim μέσω δεκατριών επιπλέον ορόφων, τελειώνοντας με ένα πλήρες κυκλικό πάτωμα στο ανώτατο επίπεδο. Η θολωτή γυάλινη οροφή θα πρέπει να αφαιρεθεί από την τρέχουσα θέση της και να ανακατασκευαστεί για τη νέα στέγη.
Το “Oiio” ονομάζει το έργο «Επέκτασης της Ιστορίας του Guggenheim», ως σημείο αναφοράς για το απίθανο, αν και εφόσον θα μπορούσε ποτέ να γίνει κάτι παρόμοιο.
