Στα τέλη του 1930, o Σαλβαντόρ Νταλί ονομάζει το ατελιέ της Elsa Schiaparelli στην Place Vendôme, την συνεχώς «παλλόμενη καρδιά» του Παρισιού. Η ίδια θεωρήθηκε εφευρέτης των «power shoulders», των παπουτσιών σφήνα, των jumpsuits, και του σοκαριστικού ροζ-μια απόχρωση που αποτελείται από «όλο το φως και τα πουλιά και τα ψάρια στον κόσμο», όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. Η Schiaparelli σταμάτησε να δημιουργεί το 1954.
Η εμβληματική σχεδιάστρια με το γνωστό, πρωτότυπο καπέλο-παπούτσι
Τώρα όμως ο απόλυτος ιμπρεσάριος της μόδας, Diego Della Valle έχει “ξυπνήσει” τον οίκο Schiaparelli από τα 60 χρόνια λήθαργό του, και κάλεσε τον βιρτουόζο σχεδιαστή Christian Lacroix να τον βοηθήσει στην “ανάσταση” του. Αρχικά, ο Lacroix αισθάνθηκε λίγο «φοβισμένος», λέει, να αναλάβει την “Ιερή Σφίγγα” για τη δικήτ ης τύρφη δεδομένου ότι ακόμα και η θέα από το“Schiap salon” είναι μία από τις πιο αξέχαστες που έχω δει ποτέ. Είναι πραγματικά πανοραμική.”
Αλλά ο Lacroix, αισθάνθηκε επίσης, μια σχεδόν υπερφυσική συγγένεια με την αείμνηστη Schiaparelli που τον μετέφερε σχεδόν πίσω στην παιδική του ηλικία, όταν ανακάλυψε τηδουλειά της σε κάτι “σκονισμένα” περιοδικά μόδας στη σοφίτα του πατρικού του.” Τον Ιούλιο, ο Lacroix παρουσίασε την ενός έτους συλλογή του, αποτελούμενη από 18 κομμάτια,που τα δώρησε στο στο Μουσείο του Λούβρου Διακοσμητικών Τεχνών.
Η πρώτη collection δια χειρός Lacroix
Πρόκειται για ένα εκλεπτυσμένο και ευλαβικό αφιέρωμα στην Surrealistic couturière, αλλά και μια πλούσια πρώτη γεύση για το λαμπρό -όπως διαφαίνεται-μέλλον του οίκου.Στο πνεύμα της Schiaparelli-με δυνατές επιρροές από το ταλέντο του Diego Giacometti, Jean Cocteau, και Christian Bérard. Della Valle και Lacroix θα συνεχίσουν να “χρηματοδοτούν” παρόμοιες συνεργασίες μεταξύ του ιστορικού συμβόλου Schiaparelli και των άλλων σύγχρονων σχεδιαστών και καλλιτεχνών. Αν η ιδέα για την αναβίωση ενός οίκου ως συλλογική απόφαση από φιλόδοξους καλλιτέχνες, φαίνεται σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, η Schiaparelli σίγουρα θα καταλάβαινε.
